Τηλεργασία εν μέσω πανδημίας και εργοδοτούμενοι

* Της Χαρίκλειας Θεοδούλου, Partner της Harris Kyriakides

Τα μέτρα που λήφθηκαν απο την κυπριακή κυβέρνηση για την αναχαίτιση της πανδημίας του COVID -19 προκάλεσαν εκτεταμένες αλλαγές σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στην λειτουργία των επιχειρήσεων όλων των φύσεων και κατ’ επέκταση στην καθημερινότητα των εργοδοτούμενων, κυρίως στον τομέα εφαρμογής της τηλεργασίας.

Η μετάβαση στην τηλεργασία αποτέλεσε επιτακτική ανάγκη αφενός για την συμμόρφωση των επιχειρήσεων και κατ’ επέκταση των εργοδοτούμενων με τα διατάγματα που έχουν εκδοθεί κατά καιρούς από το αρμόδιο Υπουργείο της Κυπριακής Δημοκρατίας και αφετέρου για την διασφάλιση της επιβίωσης τους και της συνέχισης της απρόσκοπτης παροχής των υπηρεσιών τους στους πελάτες τους. 

Παρόλα αυτά η τηλεργασία δεν είναι και δεν πρέπει να θεωρηθεί ως ένα παροδικό μέτρο για την αντιμετώπιση της πανδημίας του COVID -19, αφού η ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας δεικνύει ότι η τάση κλίνει προς την καθιέρωση και οριστική υιοθέτηση της.

Στην Κυπριακή Δημοκρατία, δεν έχουν θεσπιστεί ειδικές νομοθετικές διατάξεις που να διέπουν σχέσεις εργασίας μέσω τηλεργασίας, παρά το γεγονός ότι η τελευταία προθεσμία για την ενσωμάτωση της Ευρωπαϊκής Συμφωνίας Πλαισίου για την Τηλεργασία είχε ορισθεί ο Ιούλιος του 2005.

Παρά την απουσία νομοθετικής ρύθμισης της τηλεργασίας στην Κυπριακή Δημοκρατία, το Σχέδιο Κοινωνικών Ασφαλίσεων, όπως έχει εκδοθεί, δεν κάνει κάποια διάκριση για τις περιπτώσεις τηλεργασίας ανεξάρτητα από τον τόπο, το χρόνο και τον τρόπο παροχής και διεκπεραίωσης των εργασιών τους.

Μπορεί να λεχθεί αφενός ότι υπάρχει ευχέρεια του εργοδότη να μεταβάλει τον χώρο παροχής εργασίας του εργοδοτούμενου με τρόπο που να μην βλάπτεται ο εργοδοτούμενος σε προσωπικό επίπεδο καθώς  και τα δικαιώματα του ως αυτά καταρτίστηκαν στην σύμβαση εργασίας μεταξύ εργοδότη και εργοδοτούμενου αλλά αφετέρου, θα πρέπει να εξασφαλιστεί και η συναίνεση του εργοδοτούμενου για την διαφοροποίηση του ουσιώδους αυτού όρου εργοδότησης του.

Στο σημείο αυτό προκύπτει εύλογα το ερώτημα αν ο εργοδοτούμενος αρνηθεί να αποδεχτεί την τηλεργασία κατά πόσο αυτό είναι από μόνο του δυνατό να δικαιολογήσει τον τερματισμό της εργοδότησης του και αν αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως παράβαση των όρων εργοδότησης του. Επίσης, ανακύπτουν ζητήματα που αφορούν την προστασία του εργοδοτούμενου από κινδύνους στην εργασία και την εξασφάλιση ενός ασφαλούς περιβάλλοντος εργασίας στο σπίτι, η προστασία των προσωπικών δεδομένων, η παροχή των μέσων από τον εργοδότη για να καταστεί δυνατή η τηλεργασία καθώς και η προστασία της ιδιωτικής ζωής του εργοδοτούμενου καθώς και η θέσπιση και διατήρηση ενός ισοζυγίου μεταξύ όλων των προαναφερόμενων.

Στη βάση των πιο πάνω καθώς και των σημερινών δεδομένων, έχει καταστεί πλέον επιτακτική η ανάγκη ρύθμισης και καθιέρωσης της τηλεργασίας στην Κυπριακή Δημοκρατία μέσω συγκεκριμένης νομοθετικής ρύθμισης με αποτέλεσμα να επιτευχθεί ο εκσυγχρονισμός της οργάνωσης της εργασίας με την εισαγωγή ευέλικτων ρυθμίσεων εργασίας και μεγαλύτερης αυτονομίας.

*Η Χαρίκλεια Θεοδούλου είναι Συνέταιρος των τμημάτων Commercial, Employment και Real Estate Litigation της Harris Kyriakides. Η Χαρίκλεια ασχολείται κυρίως με παροχή γνωματεύσεων, εκπροσώπηση σε δικαστηριακές υποθέσεις καθώς και με διαιτησίες. Επικεντρώνεται σε θέματα που έχουν ως αντικείμενο παράβαση συμφωνιών πώλησης, μίσθωσης, ενοικίασης, συμβάσεις στον κατασκευαστικό τομέα, διαδικασιών ανάκτησης κατοχής υποστατικών και δεδουλευμένων ενοικίων και γενικότερα οποιασδήποτε φύσης συμφωνίας και διαφοράς που σχετίζονται με ακίνητη ιδιοκτησία τόσο σε δικαστηριακό όσο και σε εξωδικαστηριακό επίπεδο. Επιπλέον, η Χαρίκλεια παρέχει νομικές συμβουλές σε κορυφαίες εταιρείες στην Κύπρο σε θέματα απασχόλησης των εργοδοτούμενων τους και έχει εκπροσωπήσει τοπικές επιχειρήσεις και ιδιώτες σε δικαστικές και εξωδικαστηριακές διαδικασίες αναφορικά με το ζήτημα αυτό.