Θεματοφύλακας της εργασιακής ειρήνης, ήξερε να σβήνει φωτιές η Ζέτα

Η ανάληψη του χαρτοφυλακίου ενός υπουργείου ως πολιτικός/η προϊστάμενος/η είναι ούτως ή άλλως μια πολιτική πράξη μεγάλης ευθύνης, προϋποθέτει την από μέρους του προσώπου που το αναλαμβάνει επίδειξη απόλυτης αφοσίωσης, ώστε να ανταποκριθεί επαρκώς και επιτυχώς στα καθήκοντά του.   

Οι γνώσεις περί του αντικειμένου είναι ασφαλώς απαραίτητες, δεν είναι όμως πάντα αρκετές για ένα ή μια υπουργό να υλοποιήσει το έργο του/της όπως οι πολίτες αναμένουν, να αφήσει το αποτύπωμά του/της με θετικό πρόσημο στον δημόσιο βίο. 

Διαβάστε ακόμη: 

• Οι μεταρρυθμίσεις της Ζέτας και αυτές που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει
• Τα σχέδια της Ζέτας κράτησαν όρθια την αγορά εργασίας στην πανδημία
• Η Ζέτα έφερε τις Κυριακές και διεύρυνε το ωράριο των καταστημάτων

Υπάρχουν βεβαίως… υπουργεία και υπουργεία. Αλλά με μικρότερες και άλλα με μεγαλύτερες απαιτήσεις, άλλα με πιο εύκολη και άλλα με πολύ πιο δύσκολη αποστολή. Και μολονότι δεν υπάρχει φυσικά το αντικειμενικό εκείνο μέτρο σύγκρισης που να κατατάσσει με απόλυτη σιγουριά έκαστο των υπουργείων σε μια από τις δύο αυτές κατηγορίες, μιλώντας για το υπουργείο Εργασίας εύκολα κανείς το εντάσσει με περισσή ασφάλεια στη δεύτερη.  

Πολύ απλά, γιατί για λόγους που λίγο-πολύ είναι σε όλους γνωστοί, πρόκειται για ένα υπουργείο ξεκάθαρα αυξημένων απαιτήσεων, ο πολιτικός προϊστάμενος του οποίου πρέπει δίχως άλλο να διαθέτει αυτό που λέμε γερό στομάχι, να είναι δοσμένος ψυχή τε και σώματι στο έργο που ανέλαβε να επιτελέσει.

Διαβάστε επίσης: 

Έσπαζε αυγά χωρίς να προκαλεί συγκρούσεις μεταξύ καταστηματαρχών 

Α. Γιασεμίδης: Ιδανική πύλη για επενδυτικά ταμεία από Ινδία η Κύπρος 

Αλλάζει όψη μία ιστορική συνοικία της Λεμεσού

Μια τέτοια υπουργός ήταν και η Ζέτα Αιμιλιανίδου. Μια υπουργός Εργασίας αφοσιωμένη στο καθήκον, μια υπουργός που με περισσή μαεστρία κατάφερνε να συνθέτει απόψεις, να βρίσκει λύσεις, να κάνει τα δύσκολα να μοιάζουν με εύκολα και τα αδύνατα με δυνατά.

Κατά την πολυετή θητεία της ως υπουργός Εργασίας, δεν ήταν λίγες οι φορές που η Ζέτα Αιμιλιανίδου καθηκόντως κλήθηκε για παράδειγμα να λειτουργήσει πυροσβεστικά και να γεφυρώσει εργασιακές διαφορές που φάνταζαν αγεφύρωτες, να αποτρέψει επιζήμιες και άκρως επιβλαβείς για την αγορά εργασίας και την οικονομία ευρύτερα, εργασιακές συγκρούσεις. Τα παραδείγματα αρκετά... 

Διαβάστε εδώ: Οι μεταρρυθμίσεις της Ζέτας και αυτές που δεν πρόλαβε να υλοποιήσει

Η κρίση στα ξενοδοχεία το 2019   

Λειτουργώντας ως θεματοφύλακας της εργασιακής ειρήνης, η Ζέτα Αιμιλιανίδου απέτρεψε τον Νοέμβριο του 2019 τα χειρότερα σε μια ήδη εκδηλωθείσα αναταραχή στη ξενοδοχειακή βιομηχανία.

Αίτια πολέμου μεταξύ των συντεχνιών από την μια και των εργοδοτικών συνδέσμων από την άλλη, είχε καταστεί η αξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος για νομοθετική κατοχύρωση βασικών όρων της συλλογικής σύμβασης και ειδικότερα των μίνιμουμ των μισθολογικών κλιμάκων. Από την άλλη, οι σύνδεσμοι των ξενοδόχων δεν αποδέχονταν τη νομοθετική κατοχύρωση κατώτατων μισθών για όλες τις κλίμακες, με αποτέλεσμα να προκύψει αδιέξοδο στην προσπάθεια συνομολόγησης της συλλογικής σύμβασης.

Ένα αδιέξοδο στο οποίο εν τέλει ήρθε να δώσει διέξοδο η μεσολαβητική πρόταση της Ζέτας Αιμιλιανίδου, που διαμορφώθηκε κατόπιν μαραθώνιων διαπραγματεύσεων. Η πρόταση αφορούσε τη νομική κατοχύρωση κατώτατου μισθού στον κλάδο, ενώ η σύμβαση ήταν μεγαλύτερης διάρκειας σε σύγκριση με τις προηγούμενες συλλογικές συμβάσεις.

Διαβάστε εδώ: «Λευκός καπνός» για τη για συλλογική σύμβαση στα ξενοδοχεία

Ο κλάδος των κατασκευών

Κυριολεκτικά από μια κλωστή… κρεμόταν η εργασιακή ειρήνη το 2019 και στον κατασκευαστικό τομέα, υπό το πρίσμα επίσης της μακρόχρονης δυστοκίας που παρατηρείτο σε ό,τι αφορούσε την ανανέωση της λήξασας συλλογικής σύμβασης.  

Ομοσπονδία Συνδέσμων Εργολάβων Οικοδομών Κύπρου(ΟΣΕΟΚ) από τη μια και συντεχνίες ΣΕΚ, ΠΕΟ και ΔΕΟΚ από την άλλη, είχαν φθάσει σε ένα παρατεταμένο αδιέξοδο, για να χρειαστεί η δυναμική παρέμβαση της Ζέτας Αιμιλιανίδου προκειμένου να βρεθεί η υπό τις περιστάσεις καλύτερη δυνατή χρυσή τομή και να λήξει αισίως η όλη διένεξη, που επηρέαζε 15.000-20.000 υπαλλήλους και ένα ζωτικό για την οικονομία της χώρας επιχειρηματικό κλάδο.

Η Ζέτα Αιμιλιανίδου αναγκάστηκε, έπειτα από την απόρριψη εκ μέρους της μιας πλευράς μεσολαβητικής πρότασης που κατέθεσε προηγουμένως, να προχωρήσει στην υποβολή δεσμευτικής πρότασης, βάσει της οποίας, μεταξύ άλλων, εισαγόταν για πρώτη φορά σε ένα σημαντικό κλάδο του ιδιωτικού τομέα νομική ρύθμιση για κατοχύρωση ουσιωδών ωφελημάτων, με στόχο να καλύπτει τους εργαζόμενους στην οικοδομική βιομηχανία που ενδεχομένως να μην ήταν οργανωμένοι σε συντεχνίες. Εργολάβοι και οι συντεχνίες είχαν συμφωνήσει να μην κατοχυρωθούν νομικά οι μισθοί.

Η αποτελεσματική παρέμβαση της Ζέτας Αιμιλιανίδου αποδείχθηκε και σε αυτή την περίπτωση κομβική, προκειμένου να εκτονωθεί η κατάσταση και η εργασιακή ειρήνη στον κατασκευαστικό τομέα να μην οδηγηθεί σε... κατάρρευση. 

Φουρτούνες στα λιμάνια

Συχνό φαινόμενο αποτέλεσαν και αποτελούν οι εργασιακές φουρτούνες στα λιμάνια της χώρας, με πιο πρόσφατη τρικυμία αυτή του περασμένου Απρίλη με φόντο την μη ανανέωση της συλλογικής σύμβασης των λιμενεργατών.

Η συλλογική σύμβαση είχε λήξει τον Δεκέμβριο του 2020 και παρά την μεσολαβητική πρόταση που είχε κατατεθεί τον Φεβρουάριο του 2022 από το αρμόδιο υπουργείο, δεν κατέστη δυνατή η ανανέωσή της μιας και η προτεινόμενη φόρμουλα είχε απορριφθεί από τις γενικές συνελεύσεις των εργαζομένων.

Το περασμένο Απρίλιο η Ζέτα Αιμιλιανίδου κατέθεσε νέα μεσολαβητική πρόταση, η οποία έγινε αποδεκτή και από τις δύο εμπλεκόμενες πλευρές, φέρνοντας νηνεμία και διασφαλίζοντας την ηρεμία... των νερών στα λιμάνια. 

Διαβάστε εδώ: Απειλείται ξανά η εργατική ειρήνη στα λιμάνια Λεμεσού και Λάρνακας

Η διαμάχη στην Ελληνική

Λίγο πριν η Ζέτα Αιμιλιανίδου υποστεί τη ρήξη ανευρύσματος εγκεφάλου που την οδήγησε τελικά στον θάνατο, είχε προκύψει η εργασιακή διαφορά στην Ελληνική Τράπεζα, με την διεύθυνση της τράπεζας να γνωστοποιεί την πρόθεσή της να προχωρήσει σε πλεονασμούς προσωπικού και την ΕΤΥΚ να απαντά με την εξαγγελία απεργιακών κινητοποιήσεων.

Η Ζέτα Αιμιλιανίδου ανέλαβε άμεσα δράση προκειμένου να αποτρέψει την προδιαγραφόμενη διασάλευση της εργασιακής ειρήνης. Δεν πρόλαβε να εκδηλώσει την πρωτοβουλία της, στην οποία αξίζει να σημειωθεί πως τόσο η μία όσο και η άλλη πλευρά επένδυαν πολλά, αφού η μοίρα της επιφύλαξε άσχημο παιχνίδι. 

Κατώτατος και τηλεργασία 

Όπως δεν πρόλαβε επίσης να υλοποιήσει τον μεγάλο στόχο πάνω στον οποίο εδώ και αρκετό καιρό εργαζόταν και είχε φέρει το τελευταίο διάστημα τόσο κοντά όσο ποτέ άλλοτε. Αυτόν της θέσπισης εθνικού κατώτατου μισθού στην Κύπρο, τον οποίο με τον θάνατό της αφήνει σε αυτόν ή αυτήν που θα την διαδεχθεί ως κληρονομιά και ως ένα μεγάλο στοίχημα που θα κληθεί με τη σειρά του ή την σειρά της, να κερδίσει. Έχοντας όμως βάσεις πολύ στέρεες για να το επιχειρήσει και να το πετύχει, βάσεις οι οποίες φρόντισε να τεθούν η Ζέτα.    

Κατ' αντίστοιχο τρόπο, η Ζέτα Αιμιλιανίδου έφυγε από τη ζωή έχοντας επίσης θέσει γερά θεμέλια αναφορικά με την νομοθετική ρύθμιση της τηλεργασίας στον ιδιωτικό τομέα στην Κύπρο, επιτυγχάνοντας στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου συγκλίσεις μεταξύ συντεχνιών και εργοδοτικών οργανώσεων, οι οποίες άνοιξαν ουσιαστικά τον δρόμο για κατάληξη επί του θέματος.