Ο συνδικαλισμός της Κύπρου

10:51 - 20 Ιουνίου 2013

Απόψεις InBusiness

Σε συνθήκες συνεχιζόμενης ύφεσης, οι συνδικαλιστικοί φορείς δυστυχώς δεν έχουν την πολυτέλεια πολλών επιλογών αν όντως βάζουν πάνω απ’ όλα το συμφέρον των μελών τους αλλά και της πατρίδας τους. Η χειρότερη επιλογή παραμένει σταθερά μία: η άρνηση της πραγματικότητας (‘reality denial’).

Αντιλαμβανόμαστε σαν πολίτες ότι η κάθε περίπτωση είναι και πρέπει να αντιμετωπίζεται διαφορετικά (τράπεζες, ημικρατικοί οργανισμοί, ιδιωτικές επιχειρήσεις). Και ναι, υπάρχουν αρκετές επιχειρήσεις/οργανισμοί που μπορεί να αναβάλουν την λειτουργία τους με κύρια ευθύνη των ιδιοκτητών (ή λόγω διαφόρων συγκυριών) ζητώντας από τους εργαζόμενους σημαντικές μειώσεις μισθών (πέραν του 30%) και ταυτόχρονα σημαντικές αποχωρήσεις χωρίς ουσιαστικές (μηδαμινές) αποζημιώσεις. Όμως, υπάρχουν και περιπτώσεις που την κύρια ευθύνη για το κλείσιμο/ δυσλειτουργία της επιχείρησης την φέρει η συνδικαλιστική νοοτροπία.

Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές που αντιμετωπίζει η Κύπρος, συνδικαλιστικοί εκβιασμοί για προκήρυξη απεργιών και στάσεις εργασίας αποτρέπουν διεθνής επιχειρήσεις να επενδύσουν στην χώρα μας και εμποδίζουν την χώρα μας να απελευθερωθεί από την κρίση.

Η σημερινή κατάσταση είναι περίπλοκη αλλά όλοι μαζί μπορούμε να συμβάλουμε και να βοηθήσουμε στην εξεύρεση λύσεων. Δυστυχώς, η παρατεταμένη και βαθιά οικονομική κρίση έχει επιδεινώσει την κατάσταση στην Κυπριακή αγορά εργασίας όπως μαρτυρά το υψηλό ποσοστό ανεργίας που πλησιάζει το 17% (και το οποίο θα αυξηθεί περαιτέρω, ειδικά στο τέλος του χρόνου). Είναι επόμενο λοιπόν η διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων να είναι περιορισμένη και των εργοδοτών αυξημένη. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η διασφάλιση όσο το δυνατόν περισσότερων θέσεων εργασίας θα έπρεπε να είναι το πρώτο μέλημα των συνδικαλιστών, θέτοντας σε δεύτερη θέση άλλα ζητήματα όπως οι αμοιβές, ωράρια, κτλ.

Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις θα πρέπει να λάβουν πιο σοβαρά υπόψη τη διαμορφωθείσα κατάσταση στην αγορά εργασίας και τις συνέπειες που υπάρχουν αν δεν εξευρεθούν λύσεις. Δεν εξηγείται διαφορετικά η ‘εμμονή’ κάποιων συνδικαλιστών και συγκεκριμένων φορέων σε θέσεις που παραπέμπουν σε άλλες καλύτερες εποχές, και μάλιστα όταν είναι γνωστό ότι υπάρχει κίνδυνος απώλειας όλων των θέσεων εργασίας σε συγκεκριμένους οργανισμούς.

Είναι καθήκον όλων μας να βοηθήσουμε και να συμβιβαστούμε προωθώντας νέες συμπεριφορές και ιδέες. Είναι καιρός να συμβάλουμε δυναμικά στην αύξηση της παραγωγικότητας δουλεύοντας σκληρά και συλλογικά.

Το μέλλον της πατρίδας μας είναι στα χέρια μας.

http://www.leafresearch.com

Ο συνδικαλισμός της Κύπρου

Ροη Ειδησεων

Δειτε Επισης