Cyprus Confidential: Μια έρευνα με «αποκαλύψεις», υποκρισία και επιλεκτική ευαισθησία

Έχουν παρέλθει από την δημοσιοποίηση της περιβόητης έρευνας της Διεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητικών Δημοσιογράφων (ICIJ), «Cyprus Confidential», κάτι περισσότερα από δύο 24ωρα, κατά τα οποία έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά, έχουν αναλυθεί τα ευρήματά της και έχει ο καθένας καταλήξει στα δικά του συμπεράσματα.

Δική μας ανάγνωση εξ αρχής υπήρξε, πως αποτέλεσε ουσιαστικά μια έρευνα που στήριξε τις διαπιστώσεις της σε ιστορίες του παρελθόντος, μια έρευνα που τίποτα το καινούργιο δεν προσέδωσε και που βασισμένη ουσιαστικά όχι σε αποδείξεις, αλλά πολύ περισσότερο σε υποθέσεις και υποψίες, ένα σκοπό είχε να εξυπηρετήσει…

Την περαιτέρω στοχοποίηση της Κύπρου και των επαγγελματικών υπηρεσιών της μέσα από μια σειρά αλλοπρόσαλλων και ασύνδετων μεταξύ τους θεμάτων, την δημιουργία αρνητικών εντυπώσεων και την ανάδειξη της χώρας, μέσα από απίστευτες υπερβολές και ανακρίβειες, ως του μεγαλύτερου κέντρου διαφθοράς, κατασκοπείας και πλυντηρίου ρωσικών χρημάτων.

Με το χειρότερο μάλιστα απ’ όλα, να είναι η πρωτοφανής σπουδή με την οποία κάποιοι και εντός συνόρων έσπευσαν να υιοθετήσουν τις αποκαλούμενες αποκαλύψεις της έρευνας της ICIJ.

• Διαβάστε εδώ: Cyprus Confidential: Η έρευνα της ICIJ και ο τροχός που μάλλον δεν ανακάλυψε

Έχοντας περάσει δύο ημέρες από τις «αποκαλύψεις» αυτές, τόσο πιο έντονο και μεγάλο καθίσταται το αίσθημα αδικίας για τον χειρισμό και την αντιμετώπιση της οποίας έτυχε και τυγχάνει η Κύπρος, η PwC ως ο μεγαλύτερος πάροχος επαγγελματικών υπηρεσιών, όπως βεβαίως και άλλοι μεγάλοι πάροχοι επαγγελματικών υπηρεσιών στο νησί, από τους δημοσιογράφους της ICIJ.

Όχι γιατί ισχυριζόμαστε πως είναι όλα ρόδινα και πως δεν υπάρχουν περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης σε ό,τι αφορά το εποπτικό πλαίσιο της Κύπρου(σ.σ. με σχετικά περί τούτου σημαντικά βήματα να έχουν ήδη γίνει), όχι γιατί θεωρούμε πως δεν υπήρξαν ή δεν μπορεί και στο μέλλον να υπάρξουν-κακώς- κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα.

Αλλά γιατί δεν μπορούμε να δεχθούμε να επιχειρείται εμφαντικά και υποκριτικά, μέσα από υπεραπλουστευμένες προσεγγίσεις, αφορισμούς και μηδενισμούς, περίπου η δαιμονοποίηση της Κύπρου και του τομέα των επαγγελματικών υπηρεσιών της.

Βασικός ισχυρισμός ή συμπέρασμα του «Cyprus Confidential» είναι πως η Κύπρος παραβίαζε ή παραβιάζει κυρώσεις.

Πουθενά στα δημοσιεύματα δεν τεκμηριώνεται κάτι τέτοιο σε ό,τι αφορά τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν σε Ρώσους ολιγάρχες για την εισβολή της χώρας τους στην Ουκρανία, ενώ εξίσου ανυπόστατη και παραπλανητική, και η εικόνα που μέσα από τα δημοσιεύματα επιχειρείται να δημιουργηθεί, ότι η Κύπρος καταπατούσε κυρώσεις σε σχέση με την ρωσική εισβολή στην Κριμαία, το 2014.

Πολύ απλά, γιατί η Ε.Ε., μέχρι και το 2022, σε κανένα από τους ολιγάρχες που αναφέρονται στην έρευνα δεν είχε επιβάλει κυρώσεις, δεν υπόκεινταν μέχρι και πέρσι σε ευρωπαϊκές κυρώσεις εταιρείες με Ρώσους δικαιούχους ιδιοκτήτες, ώστε να προκύπτει για την Κύπρο η όποια υποχρέωση εφαρμογής τους.

Ανακρίβεια δηλαδή πρώτου βαθμού, ότι η Κύπρος παραβίαζε τις κυρώσεις μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Κριμαία και ότι δεν συμμορφώνεται προς τις κυρώσεις για την εισβολή στην Ουκρανία.

Ανακρίβεια επίσης πρώτου βαθμού, η εντύπωση ή η προσπάθεια δημιουργίας της εντύπωσης ότι η Κύπρος αποτελεί το μεγαλύτερο «πλυντήριο» Ρώσων ολιγαρχών.

Είναι ανακρίβεια πρώτου βαθμού και μαζί πραγματικά άξιο απορίας οι δημοσιογράφοι της ICIJ να μην…γνωρίζουν ότι οι πλείστοι Ρώσοι ολιγάρχες δημιούργησαν τις βάσεις τους και μετέφεραν το επίκεντρο των επιχειρηματικών τους δραστηριοτήτων, έπειτα από την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης, σίγουρα όχι στην Κύπρο. Αλλά σε χώρες όπως η Αγγλία, η Ολλανδία και το Μονακό, με τον βασικό όγκο χρημάτων τους να βρίσκεται σε Αγγλία, Ελβετία, Γερμανία…

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη γνώση της ιστορίας για να ξέρει κανείς, και ούτε φυσικά συνίσταται σε κάτι μεμπτό, το γεγονός ότι μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, εκατοντάδες αν όχι χιλιάδες εταιρείες και φυσικά πρόσωπα από την χώρα έσπευσαν να δημιουργήσουν υπεράκτιες εταιρείες.

Με εκατοντάδες δικηγόρους, λογιστές, παρόχους επαγγελματικών υπηρεσιών και τραπεζίτες από μεγάλους ευρωπαϊκούς και πολυεθνικούς οργανισμούς να δημιουργούν γραφεία στην Ρωσία. Και με την Κύπρο να λαμβάνει το δικό της μερίδιο από την πίτα, σίγουρα όμως όχι το πιο σημαντικό ούτε και το μεγαλύτερο.

Θέτουμε ένα ερώτημα γνωρίζοντας ποια θα ήταν η απάντηση ή μάλλον η ειλικρινής απάντηση αν υπήρχε η δυνατότητα να δοθεί, ακόμη και από τους αποτελούντες την Διεθνή Κοινοπραξία Ερευνητικών Δημοσιογράφων. Υπάρχει κανείς, κάποια χώρα, που μέχρι και το 2022 δεν ήθελε για πελάτη της, για παράδειγμα, τον Ρομάν Αμπράμοβιτς;

Μήπως η Αγγλία, όπου αγόρασε έναν από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιρικούς συλλόγους της χώρας, την Τσέλσι, ή όπου αγόρασε-στο Λονδίνο- ένα από τα ακριβότερα σπίτια;

Μήπως το Isle of Man όπου ήταν γραμμένα τα αεροσκάφη του, οι Βερμούδες όπου είχε εγγεγραμμένα τα πλοία του, ή μήπως η ολλανδική ING Amsterdam, όπου είχε πολλές από τις καταθέσεις του; Η απάντηση είναι πως όλοι τον ήθελαν και όποιος ισχυριστεί το αντίθετο, απλώς υποκρίνεται.

Στο πλαίσιο του «Cyprus Confidential» προβλήθηκε από το γερμανικό κανάλι ZDF ένα ουδόλως επαγγελματικό ντοκιμαντέρ, παρουσιάζοντας την Κύπρο σαν μια χώρα διαφθοράς λόγω σχέσεων με την Ρωσία και τους Ρώσους ολιγάρχες.

Αν για χάρη συζήτησης αποδεχθούμε μια τέτοια λογική, αλήθεια, πόσο εξίσου διεφθαρμένη είναι η ίδια η Γερμανία, η οποία μέχρι και το 2018 διαπραγματευόταν με την Ρωσία για την δημιουργία του Nord Stream 2;

Και πολύ περισσότερο, πόσο διεφθαρμένη είναι η Γερμανία, όταν ένας εκ των πρωταγωνιστών της έρευνας, ο Alexei Mordashov, επένδυε το 2007 στην δημόσια αγγλοαμερικανικών συμφερόντων εταιρεία TUI Travel, κατέχοντας μέχρι και πέρσι(σ.σ. το 2022) το 25% των μετοχών και διατελώντας μέλος του εποπτικού συμβουλίου του ομίλου της TUI;

Μήπως και εδώ υποκρισία από μέρους των Γερμανών και μάλιστα μεγάλη; Μάλλον ναι η απάντηση.

Θέλοντας να πλήξει την Κύπρο, το «Cyprus Confidential» εστιάζει, ανάμεσα σε άλλα, και σε πληρωμές/συναλλαγές του Ρομάν Αμπράμοβιτς, οι οποίες σύμφωνα με τα ίδια τα δημοσιεύματα, έγιναν σε περιόδους που δεν υπήρχαν ευρωπαϊκές κυρώσεις. Και με τα χρήματα φυσικά, να μην καταλήγουν σε κυπριακές, αλλά σε αυστριακές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες.

Διερωτώμαστε:

• Πώς εμπλέκονται και για ποιο λόγο κατηγορούνται η Κύπρος και οι επαγγελματικές της υπηρεσίες, όταν για παράδειγμα στις 18 Ιουλίου του 2017 η εταιρεία του Αμπράμοβιτς «Conibair Holdings» με βάση τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους(BVIs), υπέγραφε συμφωνία με τον Ιταλό ποδοσφαιρικό ατζέντη Federico Pastorello και του κατέβαλλε δέκα εκατομμύρια λίρες για να αποκτήσει το 75% των μετοχών της Excellence Investment Fund (EIF), μιας εταιρείας με βάση την πολιτεία Ντέλαγουερ (σ.σ. State of Delaware) των ΗΠΑ;
• Πώς εμπλέκονται και για ποιο λόγο κατηγορούνται η Κύπρος και οι επαγγελματικές της υπηρεσίες, όταν για παράδειγμα στις 29 Μαρτίου 2013, η ιδιοκτησίας Ρόμαν Αμπράμοβιτς εταιρεία «Leiston Holdings», επίσης με βάση της Βρετανικές Παρθένες Νήσους, συμφωνούσε να πληρώσει επτά εκατομμύρια λίρες στην εταιρεία με έδρα το Ντουμπάι «Gulf Value FZE» για συμβουλευτικές υπηρεσίες σε σχέση με «sport research»;
• Και γιατί να ευθύνεται και να κατηγορείται η Κύπρος, επειδή ένας Γερμανός συγγραφέας και δημοσιογράφος επ’ ονομαζόμενος Hubert Seipel…τσέπωνε 600 χιλιάδες ευρώ για να γράψει βιβλίο, να αρθρογραφεί και να εξυμνεί τον Βλαντιμίρ Πούτιν;

Όλα τα πιο πάνω παρατίθενται για να καταδείξουν πως το «Cyprus Confidential» είναι ένα ερώτημα το πόσο και σε ποιο βαθμό αφορά τελικά πραγματικά την Κύπρο, αν αποτελεί όντως η έρευνα…«Cyprus Confidential».

Στη δική μας ανάγνωση, χωρίς καμία αποποίηση ευθύνης και χωρίς να προκαταλαμβάνουμε πιθανές νέες δημοσιεύσεις που ίσως να το δικαιολογούν, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει.

Γι’ αυτό είναι που και θα αναμένουμε, γι’ αυτό είναι που ξεκαθαρίζουμε πως τα όσα παραθέτουμε ως άποψή μας, συνιστούν απλώς και μόνο το απαύγασμα του υλικού που μέχρι σήμερα είδαμε και διαβάσαμε, βρίσκονται υπό την αίρεση των όποιων άλλων πιθανών δημοσιευμάτων των ερευνητικών δημοσιογράφων ακολουθήσουν.

Μέχρι τότε, και αν όντως οι ερευνητικοί δημοσιογράφοι της ICIJ ανησυχούν τόσο πολύ για τις ρωσικές φρικαλεότητες και την στάση της Κύπρου, ώστε να δώσουν μάλιστα στο κύριο θέμα τους τον τίτλο «Cyprus ignores Russian atrocities, Western sanctions to shield vast wealth of Putin allies», ας ξεκινήσουν μια ανάλογη έρευνα και κάπου στο Ντουμπάι, και κάπου στην Τουρκία, στους νέους σταθμούς συνεργασίας των Ρώσσων ολιγαρχών.

Θέλουμε να ελπίζουμε, αν το πράξουν, πως δεν θα την ονομάσουν και αυτή…«Cyprus Confidential».