«3 λεπτά» με τον Άγγελο Λοΐζου
08:20 - 26 Μαρτίου 2016

Κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής ζωής του Άγγελου Λοϊζου, ο οποίος σήμερα είναι Πρόεδρος του Κυπριακού Οργανισμού Κύπρου, κύριο μέλημά του ήταν να πηγαίνει πάντα πρώτος στο γραφείο ενώ κατέληγε να φεύγει τελευταίος.
Όπως σημειώνει ο κ. Λοϊζου, στον τομέα του managing consulting τον οποίο υπηρέτησε για χρόνια, η ατζέντα αλλάζει συνεχώς αλλά ο ίδιος προσπαθούσε τουλάχιστον να επισκέπτεται ανελλιπώς τον εργασιακό χώρο για να κουβεντιάσει με τους συναδέλφους του και να ελέγχει την οργάνωση του χώρου.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του είχε την τύχη όπως ο ίδιος δηλώνει να γνωρίσει και να θαυμάσει πολλούς επιχειρηματίες ειδικά στον αναπτυξιακό και τουριστικό τομέα. Ξεχωρίζει περισσότερο τους συναδέλφους Μιχαλάκη Ζαμπέλα και Γιώργο Συρίμη οι οποίοι έχουν αφήσει τεράστια παρακαταθήκη στην οικονομική ανάπτυξη του τόπου.
Καλή ευκαιρία για επενδύσεις πιστεύει ότι θα προκύψει από τα επενδυτικά ταμεία που είτε δημιουργούνται είτε καταφθάνουν στην Κύπρο, παρόλο που ο ίδιος δεν είναι αρέσκετε σε επενδύσεις και το επάγγελμά του δεν του επιτρέπει να διαθέτει μετοχές ειδικά σε εταιρίες που σχετίζονται με τον τουρισμό.
Η πρώτη του δουλειά ήταν στο Λονδίνο σαν εκπαιδευόμενος λογιστής το 1976 με μισθό 120 στερλίνες αλλά με ενοίκιο 92 στερλίνες.
Πιστεύει ότι το μεγαλύτερο επίτευγμά του ήταν η πλήρης ικανοποίηση των επιθυμιών των πελατών του και παράλληλα ότι κατάφερε να καταστεί πρότυπο και καλό παράδειγμα επαγγελματία στους νεαρότερούς συναδέλφους του που αποζητούσαν γνώση μέσα από τις εμπειρίες του, κάποιοι από τους οποίους τον αποκαλούσαν δεύτερό τους πατέρα.
Μία από τις αποτυχίες του ήταν η έλλειψη αφιέρωσης χρόνου στην οικογένεια και σε στενούς φίλους, η συντροφιά των οποίων όπως ο ίδιος τονίζει είναι εξαιρετική σημασίας για την εξέλιξη του ανθρώπου.
Από μικρό παιδί ήθελε να πετάξει για αυτό και η πρώτη του απόπειρα να εισέλθει στο εργατικό δυναμικό ήταν να γίνει πιλότος. Δυστυχώς όμως απέτυχε στις ιατρικές εξετάσεις για απόκτηση υποτροφίας για σπουδές από τις Κυπριακές Αερογραμμές λόγω του επιπέδου της όρασής του. Ακόμη, μεγάλη του επιθυμία ήταν να γίνει γιατρός.
Αν μπορούσε να αλλάξει κάτι στην Κύπρο θα ήταν η κουλτούρα των πολιτών και ειδικότερα τη ζηλοφθονία μεταξύ των επιχειρηματιών. Παράλληλα θέλει πολιτικούς να είναι πιο ώριμοι, περισσότερο γνώστες των αντικειμένων τους και με λιγότερη χρήση «ξύλινης γλώσσας» για σκοπούς λαϊκισμού.
Τέλος, προσωπικός αλλά και επαγγελματικός στόχος ως Πρόεδρος του ΚΟΤ είναι να εδραιωθούν οι προσπάθειες και επιτυχίες του οργανισμού εντός 2015 και στο 2016 για αειφόρο τουριστική ανάπτυξη του νησιού.