Στυλιανού: Μη ελκυστική πλέον η ενδιάμεση λύση

«Στερνή μου γνώση να σε είχα πρώτα» λένε ήδη αρκετοί όσον αφορά τα ενεργειακά μας αποθέματα και ο γενικός διευθυντής της ΑΗΚ Στέλιος Στυλιανού, μιλώντας στο InBusinessNews υπενθύμισε ότι αν το 2010 είχαμε προχωρήσει με τη λύση του χερσαίου τερματικού αποϋγροποίησης σήμερα θα ήμασταν σε προνομιακή θέση.

Σήμερα πέντε χρόνια μετά, είμαστε ακόμα στο στάδιο των ερευνών, δεν έχουμε εξασφαλίσει αγοραστές, δεν έχουμε καθορίσει τρόπους εξαγωγής του φυσικού αερίου και υπάρχουν πολλά θέματα τα οποία εκκρεμούν.

«Πρέπει να προσγειωθούμε και να δούμε ρεαλιστικά τις επιλογές που έχουμε μπροστά μας», ξεκαθάρισε ο κ. Στυλιανού, επισημαίνοντας ότι το 2010 αφήσαμε μια πολύ καλή ευκαιρία να μας προσπεράσει και σήμερα αναζητούμε ενδιάμεση λύση!   

«Το 2010 είχαμε την επιλογή εγκατάστασης ενός τερματικού αποϋγροποίησης, είχαμε καταλήξει σε καταρχήν συμφωνία για προμήθεια με μακροχρόνιο συμβόλαιο, είχαμε επιλέξει στρατηγικό επενδυτή για εγκατάσταση και λειτουργία του τερματικού αποϋγροποίησης και τα σταματήσαμε. Σταματήσαμε μόνο και μόνο γιατί υπήρχε η προοπτική ότι θα ξεκινήσουμε έρευνες για δικό μας φυσικό αέριο, το οποίο ελπίζαμε ότι θα είναι σε μεγάλες ποσότητες και ότι σε τρία χρόνια (δηλαδή του 2013) θα είχαμε δικό μας φυσικό αέριο. Έτσι μας έλεγαν οι κρατικοί και πολιτειακοί αξιωματούχοι αλλά και πολλοί δημοσιογράφοι και διακόψαμε ότι διαδικασίες είχαν γίνει για την τότε προγραμματιζόμενη λύση», θυμήθηκε ο κ. Στυλιανού.

Σήμερα βρεθήκαμε να μελετάμε το ενδεχόμενο ενδιάμεσης λύσης για 7 έως 10 χρόνια, ξεκινώντας από το 2017. «Πλέον όμως τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Έχουμε μειωμένες τιμές υγρών καυσίμων, γεγονός το οποίο κάνει την ενδιάμεση λύση με την πλωτή μονάδα λιγότερο ελκυστική», εξήγησε.
Όπως είπε, υπάρχει ακόμα μια άλλη επιλογή η οποία όμως δεν έχει ουσιαστικά συζητηθεί. Αυτή θα ήταν να πάρουμε φυσικό αέριο από το Οικόπεδο 12 και να δημιουργηθεί ένας αγωγός προς Αίγυπτο για υγροποίηση, ένας αγωγός προς Ιορδανία για να πωλείται εκεί και ένας τρίτος αγωγός προς Κύπρο για τις δικές μας ανάγκες. «Για να γίνουν όλα αυτά πρέπει πρώτα να κλείσουμε συμφωνίες με τις δύο χώρες και με πιθανούς αγοραστές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Η απόσταση από το Οικόπεδο 12 ως την Αίγυπτο είναι περίπου 250 χλμ σε πολύ βαθιά νερά. Το έργο θα χρειαστεί 4 – 5 χρόνια και αρκετά δισεκατομμύρια», επεσήμανε.
Ο κ. Στυλιανού υπογράμμισε ότι αυτό που χρειαζόμαστε πάνω από όλα είναι μια σωστή ενεργειακή στρατηγική.

«Το 2010 η Τράπεζα Επενδύσεων συμφωνούσε με την επιλογή της δημιουργίας τερματικού αποϋγροποίησης και ήταν διατεθειμένη να μας δανειοδοτήσει, θεωρώντας ότι πρόκειται για ένα έργο υποδομής για τη χώρα, το οποίο θα μας ήταν χρήσιμο ανεξαρτήτως αποτελέσματος και αξιοποίησης των δικών μας κοιτασμάτων. Πλέον, όπως έχουν τα πράγματα, νομίζω ότι πρέπει να ξανασκεφτούμε την πιθανότητα του τερματικού υγροποίησης ή να συνεχίσουμε με τα υγρά καύσιμα, τα οποία είναι πιο φθηνά και φαίνεται πως θα συνεχίσουν να είναι στο προβλεπτό μέλλον», τόνισε. Ταυτόχρονα, όπως είπε, πρέπει να γίνουν σοβαρές μελέτες για την αξιοποίηση των κοιτασμάτων του Οικοπέδου 12 και να βγούμε στη διεθνή αγορά για την εξεύρεση αγοραστών. «Μόνο με τα συμβόλαια των αγοραστών θα μπορέσουμε να πάρουμε δάνεια από διεθνείς εταιρείες και τράπεζες για να χρηματοδοτηθεί το έργο και να είναι βιώσιμο», κατέληξε.