Ένας τάφος στην ακτή του Πρωταρά...Ενημερωτικές πινακίδες στην παραλία Fig Tree Bay από το Τμήμα Αρχαιοτήτων

Ενημερωτικές πινακίδες στον τάφο Ελληνιστικής - Ρωμαϊκής περιόδου στον πεζόδρομο του Πρωταρά, κοντά στην παραλία Fig Tree Bay - επονομαζόμενο ως «Τάφος Βασίλισσας»- τοποθέτησε πρόσφατα το Τμήμα Αρχαιοτήτων.

Σε ανακοίνωση του Δήμου Παραλιμνίου – Δερύνειας αναφέρεται ότι στις πινακίδες υπάρχει  λεπτομερές κείμενο που αφορά την ανασκαφή και τα ευρήματα καθώς και τις εικόνες με τα κτερίσματα του Τάφου Ελληνιστικής - Ρωμαϊκής Περιόδου, που ανάγεται στον 3ο αιώνα π.Χ. – 4ο αιώνα μ.Χ.

Σημειώνεται ότι «το 2010, κατά την κατασκευή του παραλιακού πεζόδρομου του Πρωταρά, εντοπίστηκε ένας αρχαίος τάφος γεμάτος κτερίσματα. Ήταν ένας από πολλούς τάφους που υπήρχαν στην περιοχή του Πρωταρά αλλά ο μοναδικός που εντοπίστηκε ασύλητος».

Ο τάφος «είναι ένας υπόγειος θάλαμος, στον οποίο έμπαινε κανείς κατεβαίνοντας εννιά σκαλιά ενός μακρόστενου περάσματος λαξευμένου στο φυσικό βράχο. Τρεις εξέδρες, δεξιά, αριστερά και μπροστά του εισερχόμενου δημιουργούσαν μια συνεχή επίπεδη επιφάνεια, πάνω στις οποίες γινόταν η εναπόθεση των νεκρών».

Όπως εξηγείται «στο βάθος κάθε μίας από αυτές τις εξέδρες ανοίγονται μια επιμήκης θήκη μήκους 2-2,5 μέτρα για επιπρόσθετες ταφές. Ο κεντρικός χώρος του θαλάμου καταλαμβανόταν από τρεις πήλινες σαρκοφάγους, ενώ μια τέταρτη βρέθηκε σε μακρόστενη θήκη αριστερά του εισερχόμενου και μέσα σε αυτές  βρέθηκαν ανθρώπινα οστά και κτερίσματα». 

Μια από τις σαρκοφάγους «ήταν διακοσμημένη με κόκκινου χρώματος φυτά, ίσως και γιρλάντες. Παρόμοιες πήλινες σαρκοφάγοι χρησιμοποιούνται και σε άλλες περιοχές της Κύπρου, κυρίως σε θέσεις στα βόρεια και ανατολικά παράλια του νησιού και της Ανατολικής Μεσογείου, όπως στην Παλαιστίνη, τη Συρία, τη Φοινίκη και την Κιλικία».

Σημειώνεται ακόμα ότι «ξύλινες σαρκοφάγοι, από τις οποίες διατηρήθηκαν μόνο κομμάτια ξύλου και χάλκινα καρφιά, φαίνεται ότι υπήρχαν πάνω στις εξέδρες.

Τους νεκρούς συνόδευαν πήλινα αγγεία σε τύπους της Ελληνιστικής περιόδου (3ος-1ος αιώνας π.Χ.), σφραγίδες και πρόχοι, στα οποία τοποθετούνταν τροφή και ποτά για να τους συνοδεύσουν στο μακρινό ταξίδι τους, ενώ η παρουσία μικρών αλάβαστρων αρωμάτων, μαρτυρά ότι οι ταφικές τελετές περιλάμβαναν τη χρήση αρωματισμένου λαδιού».

Στα κοσμήματα που έφεραν οι νεκροί «συμπεριλαμβάνονται χρυσά σκουλαρίκια αλλά και περικάρπια με χάντρες από γυαλί και φαγεντιανή. Το μοναδικό πήλινο ειδώλιο που βρέθηκε στον τάφο του Πρωταρά παριστάνει άνδρα που χορεύει με τα χέρια πάνω από το κεφάλι του και φορά ενδυμασία περσικού τύπου. Έχει προταθεί ότι τα ειδώλια αυτού του τύπου ίσως να παρίσταναν τον θεό Άττι, σύντροφο της θεάς Κυβέλης».

Επίσης «τα γυάλινα μυροδοχεία και άλλα γυάλινα αγγεία κατανάλωσης ποτού και φαγητού χρονολογούνται στη Ρωμαϊκή περίοδο, όπως και οι πήλινες σαρκοφάγοι και συμπεραίνεται ότι κάποιες από τις ταφές χρονολογούνται στην περίοδο από τον 2ο-4ο αιώνα μ.Χ».