Δεν σηκώνουν ΑΤΑξίες η οικονομία και το επιχειρείν-Μονόδρομος ο εκσυγχρονισμός του θεσμού

Είναι αληθές πως η κυπριακή οικονομία τα τελευταία χρόνια καταγράφει εντυπωσιακές επιδόσεις και κινείται σε αναπτυξιακή τροχιά, επιτυγχάνοντας-μεταξύ άλλων- την δημιουργία ενός επιχειρηματικού περιβάλλοντος που να είναι σε θέση να προσελκύει ποιοτικές εγχώριες και ξένες επενδύσεις.

Αληθές, ωστόσο, την ίδια ώρα είναι πως οικονομία και επιχειρείν καλούνται για μια ακόμη φορά να αντιμετωπίσουν τεράστιες προκλήσεις, να πορευθούν σε ένα σκηνικό αβεβαιότητας που δημιουργεί ο εμπορικός πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη, το αυξημένο ενεργειακό κόστος, οι πληθωριστικές πιέσεις που συνεχίζουν εν πολλοίς να υφίστανται και σειρά άλλων παραμέτρων, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν προεξοφλούν μια ομαλή πορεία στο βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο μέλλον.

Σε αυτό το θολό σκηνικό αβεβαιότητας είναι που κατά το προσεχές διάστημα αναμένεται να ανοίξει στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου η συζήτηση για την ΑΤΑ, καθώς και για άλλα εργασιακά ζητήματα, όπως το ύψος του κατώτατου μισθού, η επέκταση του θεσμού των συλλογικών συμβάσεων κ.α.

Ενόψει αυτής της συζήτησης, διαπίστωση αποτελεί-δυστυχώς-πως το συνδικαλιστικό κίνημα ετοιμάζεται να προσέλθει στον διάλογο προτάσσοντας μαξιμαλιστικές και επικίνδυνες προσεγγίσεις, παραγνωρίζοντας και προσπερνώντας τις οδυνηρές συνέπειες που μια ενδεχόμενη ικανοποίηση των αιτημάτων του θα επιφέρει στο οικοδόμημα της κυπριακής οικονομίας, του επιχειρείν και κατ’ επέκταση του συνόλου των εργαζομένων.

Μια τέτοια μαξιμαλιστική και επικίνδυνη προσέγγιση από πλευράς συντεχνιών αποτελεί η θέση τους για την ΑΤΑ, για την οποία αξιώνουν πλήρη απόδοση στο 100% και επέκταση του θεσμού σε όλους τους εργαζόμενους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα.

• Διαβάστε επίσης: Μαξιμαλιστικές προσεγγίσεις από συντεχνίες και προς θερμό καλοκαίρι στα εργασιακά με καυτή πατάτα την ΑΤΑ

Πρόκειται για μια στόχευση που με διάφορες αφορμές τις τελευταίες εβδομάδες ανέδειξαν οι ηγεσίες των συντεχνιών, τόσο ο γενικός γραμματέας της ΠΑΣΥΔΥ Στρατής Ματθαίου όσο και ο γενικός γραμματέας της ΣΕΚ Ανδρέας Μάτσας, όπως φυσικά και η γενική γραμματέας της ΠΕΟ, Σωτηρούλα Χαραλάμπους.

Προβάλλοντας μια γενικόλογη και ατεκμηρίωτη επιχειρηματολογία, οι συντεχνίες επιχειρούν ουσιαστικά να βάλουν το πιστόλι στον κρόταφο της κυβέρνησης-επισείοντας τον μπαμπούλα των απεργιών-, προκειμένου αυτή να κινηθεί προς την κατεύθυνση ικανοποίησης των αξιώσεων τους, ανεξαρτήτως του μεγάλου κόστους που κάτι τέτοιο θα επιφέρει στην οικονομία και αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις μιας τέτοιας εξέλιξης στις επιχειρήσεις.

• Διαβάστε εδώ: Σφυροκόπημα ΠΑΣΥΔΥ στον Χριστοδουλίδη για την ΑΤΑ...«Να επανέλθει στο 100% και να καλύψει όλους τους εργαζόμενους»
• Διαβάστε εδώ: Ανδρέας Μάτσας: Πρώτος στόχος για το συνδικαλιστικό κίνημα η διασφάλιση της ΑΤΑ, η φιλοσοφία της δεν αλλάζει
• Διαβάστε εδώ: Σ. Χαραλάμπους: Θα υπερασπιστούμε με όλα τα μέσα την ΑΤΑ-Αναμένουμε ενέργειες για εφαρμογή συλλογικών συμβάσεων

Είναι έτσι εδώ ακριβώς που η κυβέρνηση καλείται να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να επιβεβαιώσει την προσήλωσή της σε έναν εκ των βασικών πυλώνων της οικονομικής της πολιτικής, αυτό της δημοσιονομικής πειθαρχίας και σταθερότητας, να μην ενδώσει στους εκβιασμούς και στις μονοδιάστατες απαιτήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ένα τέτοιο στίγμα προθέσεων, ότι δηλαδή η κυβέρνηση δεν θα υιοθετήσει αβρόχοις ποσί τις απαιτήσεις των συντεχνιών, έδωσε-θα πρέπει να σημειωθεί-ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης την περασμένη Τρίτη από το βήμα του συνεδρίου της ΠΑΣΥΔΥ, τονίζοντας-μεταξύ άλλων-πως εκείνο που έχει σημασία, ειδικότερα σήμερα, σε σχέση με την καταβολή της ΑΤΑ είναι η δικαιότερη κατανομή της με τρόπο που να βοηθούνται πραγματικά αυτοί που έχουν ανάγκη.

• Διαβάστε εδώ: Μήνυμα Χριστοδουλίδη στις συντεχνίες για την ΑΤΑ…. «Να βοηθούμε πραγματικά αυτούς που έχουν ανάγκη»
• Διαβάστε επίσης: Τα εργασιακά στην ατζέντα για το επόμενο διάστημα και το μήνυμα Χριστοδουλίδη στους κοινωνικούς εταίρους

Το κατά πόσο βεβαίως έτσι θα πράξει η κυβέρνηση και αν σε αυτό το ορθολογικό μήκος κύματος θα κινηθεί, είναι κάτι που θα διαφανεί στο αμέσως επόμενο διάστημα στο πλαίσιο της συζήτησης που θα λάβει χώρα.

Στην δική μας αντίληψη, όμως, τα πράγματα είναι κάτι περισσότερο από ξεκάθαρα και σαφή. Ο θεσμός της ΑΤΑ είναι αναχρονιστικός και αν δεν μπορεί να καταργηθεί, επιβάλλεται τουλάχιστον να εκσυγχρονιστεί, καλύπτοντας φυσικά μόνο όσους την έχουν συμφωνήσει μέσα από τις συμβάσεις εργασίας, είτε ατομικές είτε συλλογικές.

Επιβάλλεται να εκσυγχρονιστεί με τρόπο που να συνάδει με τις νέες πραγματικότητες και που να μη ανατροφοδοτεί τον πληθωρισμό, αλλά ούτε και να μεγεθύνει το χάσμα αμοιβών μεταξύ των υψηλά αμειβόμενων και των χαμηλόμισθων εργαζομένων.

Κατάληξη της όλης προσπάθειας θα πρέπει να είναι η αντικατάσταση του θεσμού της ΑΤΑ με ένα μηχανισμό που θα λαμβάνει υπόψη, όχι μόνο τον πληθωρισμό αλλά και την παραγωγικότητα, την ανάπτυξη της οικονομίας, καθώς και άλλα μακροοικονομικά δεδομένα, όπως είναι για παράδειγμα το ποσοστό της ανεργίας.

• Διαβάστε εδώ: Αντώνης Αντωνίου: Είδα, γνώρισα και έμαθα πολλά...Αυτό σας προσκαλώ και από καρδιάς σας παρακαλώ να προστατεύσουμε
• Διαβάστε εδώ: Γιώργος Παντελίδης: Μοναδική ρεαλιστική ελπίδα για τους νέους μας το επιχειρείν-Πώς η Κύπρος θα πετύχει περισσότερα
• Διαβάστε εδώ: Σταύρος Σταύρου: Οι ανησυχίες του ΚΕΒΕ και οι τεράστιες κοινές προκλήσεις με ΟΕΒ-«Άριστες οι σχέσεις μας»

Δεν πρέπει άλλωστε να παραγνωρίζουν οι συντεχνίες πως η εργοδοτική πλευρά αποδέχθηκε περίπου προ διετίας την αύξηση από το 50% στο 66,7%, λαμβάνοντας την διαβεβαίωση ότι μέχρι τον Ιούνιο του τρέχοντος έτους θα υπήρχε κατάληξη σε ένα νέο σύγχρονο σύστημα.

Ας μην ξεχνούν συνεπώς οι συντεχνίες πως ο σεβασμός ανάμεσα στους κοινωνικούς εταίρους πρέπει να είναι αμοιβαίος και να εκδηλώνεται αμφίδρομα, δεν δύναται η επίκληση του κοινωνικού διαλόγου και της τριμερούς συνεργασίας να γίνεται μόνο όταν επιδίωξη αποτελεί η εξυπηρέτηση των δικών τους αξιώσεων και αιτημάτων, είτε αυτά αφορούν την ΑΤΑ είτε τον κατώτατο μισθό είτε οτιδήποτε άλλο.

Μια τέτοια παράλογη λογική σίγουρα δεν συνάδει με τα εργασιακά θέσμια, σαφώς και διαταράζει παρά να διασφαλίζει την εργασιακή ειρήνη.

Την ίδια ώρα, για μια κυβέρνηση που έχει ως προμετωπίδα τις μεταρρυθμίσεις, η επερχόμενη συζήτηση για την ΑΤΑ είναι μια ακόμη πρώτης τάξεως ευκαιρία να επιβεβαιώσει την στοχοπροσήλωσή της αυτή, στηρίζοντας με την όλη της στάση την μεταρρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό ενός απαρχαιωμένου και άκρως επιζήμιου, όπως έχει εξελιχθεί για την οικονομία και τις επιχειρήσεις, θεσμού.

Ενός θεσμού, πιθανή συνέχιση του οποίου ως έχει ή πολύ περισσότερο με ικανοποίηση των επικίνδυνων- μαξιμαλιστικών προσεγγίσεων του συνδικαλιστικού κινήματος, αυτό στο οποίο με μαθηματική ακρίβεια θα οδηγήσει επιχειρείν και οικονομία δεν είναι θα άλλο από την...ασφυξία, σε ένα καταστροφικό πισωγύρισμα.

Θα πρέπει και ευελπιστούμε να γίνει αντιληπτό και απολύτως κατανοητό πως στα νέα δεδομένα και στις νέες πραγματικότητες δεν σηκώνουν ΑΤΑξίες η οικονομία και το επιχειρείν, πως ο εκσυγχρονισμός της ΑΤΑ αποτελεί μονόδρομο.

Και αν δεν αναμένουμε αυτό να συμβεί από πλευράς συντεχνιών, θέλουμε να πιστεύουμε πως θα συμβεί στο πλαίσιο του μεσολαβητικού του ρόλου από τον αρμόδιο υπουργό, από την κυβέρνηση γενικότερα, για την οποία και στην προκειμένη περίπτωση-ως είθισται γενικότερα να λέγεται-, ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα…