Τζον Χριστοδούλου: Η φιλανθρωπία δεν είναι υποχρέωση

Ο Τζον Χριστοδούλου, ιδρυτής του Yianis Group και του Yianis Christodoulou Foundation, εξηγεί γιατί επιλέγει να επιστρέψει πίσω στην κοινωνία και πώς η φετινή πανδημία τον έφερε σε επαφή με διαφορετικές κοινωνικές ομάδες από αυτές που παραδοσιακά υποστηρίζει.

«Είμαι εντυπωσιασμένος από πολλούς φιλάνθρωπους, αλλά παραμένω περισσότερο εντυπωσιασμένος από εκείνους που το κάνουν ανώνυμα και με εκείνους που δίνουν κάτι, αν και ουσιαστικά δεν έχουν τίποτα», τονίζει μεταξύ άλλων.

Τι / ποιος σας ενέπνευσε να δώσετε πίσω στην κοινωνία; Με ποιους φιλανθρωπικούς σκοπούς έχετε περισσότερο πάθος;
Πάντα πίστευα στη φιλανθρωπία και την επιστροφή στην κοινότητα. Κατά τη διάρκεια των ετών, έχω συνεισφέρει σε πολλές αξιόλογους σκοπούς μέσω ιδρυμάτων και φιλανθρωπικών οργανώσεων. Αναρωτιόμουν πάντοτε πώς εκτελούνται αυτά τα έργα και ήθελα να κάνω περισσότερα και να συμμετάσχω περισσότερο σε αυτήν τη διαδικασία. Αυτό με οδήγησε να ξεκινήσω το ίδρυμά μου - το Yianis Christodoulou Foundation- όπου μπορώ προσωπικά να επιβλέπω κάθε έργο που αναλαμβάνουμε. Σήμερα, βρίσκω έμπνευση στα σχόλια που λαμβάνουμε από τους ανθρώπους που έχουμε βοηθήσει και γνωρίζοντας ότι κάνουμε τη διαφορά, με ωθεί να κάνω περισσότερα και καλύτερα.

Διαβάστε ακόμα:

THE CEO ISSUE: Οι 100+ ηγέτες των εταιρειών στην Κύπρο

ZENOX PUBLIC AFFAIRS: Στηρίζουμε το διαφανές lobbying

Για ποιες φιλανθρωπικές προσπάθειές σας είστε περήφανος; Ποια είναι η μεγαλύτερη επίδραση που έχετε δει στον παραλήπτη οποιασδήποτε από τις δωρεές σας;
Είναι δύσκολο να πω για ποιο έργο είμαι πιο περήφανος, καθώς όλα είναι μια ξεχωριστή ιστορία με τον δικό τους τρόπο και όλα εξυπηρετούν έναν σκοπό. Ωστόσο, είμαι ιδιαίτερα ικανοποιημένος με τον τρόπο που, ως ομάδα έχουμε τον πλήρη έλεγχο των χρημάτων που ξοδεύουμε. Έχουμε υλοποιήσει έργα και τα βλέπουμε από την αρχή έως το τέλος.

Έχει επηρεάσει η πανδημία COVID-19 τις φιλανθρωπικές σας προσπάθειες;
Όπως όλοι και κάθε επιχείρηση, έπρεπε να προσαρμοστούμε. Όσον αφορά το Ίδρυμά μας, είχε ως αποτέλεσμα να προσεγγίσουμε κοινωνικές ομάδες διαφορετικές από αυτές με τις οποίες συνήθως συνεργαζόμαστε. Στο παρελθόν, εργαζόμασταν αποκλειστικά με παιδιά, αλλά λόγω της πανδημίας, χρηματοδοτήσαμε προγράμματα φαγητού για ηλικιωμένους, άστεγους και ευάλωτους, καθώς και παρέχοντας πακέτα «ευχαριστώ» για την ενίσχυση του ηθικού και της ψυχολογίας σε υπαλλήλους υγειονομικής περίθαλψης σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο και στην Κύπρο. Φυσικά, συνεχίσαμε επίσης τη δουλειά μας με παιδιά.

Βλέπετε τη φιλανθρωπία ως ευθύνη / υποχρέωση για όσους είναι λιγότερο τυχεροί από εσάς ή υπάρχουν άλλοι λόγοι πίσω από αυτό;
Με τον τρόπο που το βλέπω, η φιλανθρωπία δεν είναι υποχρέωση, αλλά απόφαση και στόχος που επιλέγει κάποιος να πετύχει. Για μένα, είναι ο θετικός αντίκτυπος που μπορώ να έχω σε άλλους, ειδικά στα παιδιά, που με ωθεί να συνεχίσω. Όπως σε κάθε σχέση, όλα τα μέρη πρέπει να είναι χαρούμενα και, από τη δική μου πλευρά, είναι ωραίο να προσφέρω.

Έχετε ένα πρότυπο ή έναν συγκεκριμένο φιλάνθρωπο του οποίου το έργο / προσέγγιση θαυμάζετε και θέλετε να μιμηθείτε;
Είμαι εντυπωσιασμένος από πολλούς φιλάνθρωπους, αλλά παραμένω περισσότερο εντυπωσιασμένος από εκείνους που το κάνουν ανώνυμα και από εκείνους που δίνουν κάτι, παρόλο που και ουσιαστικά δεν έχουν τίποτα. Για το Ίδρυμά μου, παραμένει σημαντικό να κάνουμε τα πράγματα με τον τρόπο μου. Είμαστε πολύ αυστηροί με τις δαπάνες μας και φροντίζουμε ότι κάθε δεκάρα πηγαίνει κατευθείαν στην κατώτατη γραμμή: βοηθώντας όσους έχουν ανάγκη.

Τι λέτε σε εκείνους που πιστεύουν ότι η κυβέρνηση είναι αυτή που πρέπει να υποστηρίζει φιλανθρωπικούς σκοπούς, αντί να το αφήνει σε ιδιώτες ή εταιρείες;
Πιστεύω ότι πρέπει να είναι ένα μείγμα και των δύο, οι κυβερνήσεις έχουν πολλούς πόρους και δύναμη στη διάθεσή τους και θα πρέπει να έχουν καθήκον να επιστρέψουν σε φιλανθρωπικούς σκοπούς και σε αυτούς που έχουν ανάγκη. Για παράδειγμα, εάν κάθε άτομο που ζει στην Ευρώπη δωρίζει €2 ετησίως, αυτό θα ανέρχεται περίπου σε €1,5 δισ. ετησίως για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Πόσο σίγουρος είστε ότι οι άλλοι θα ακολουθήσουν το παράδειγμά σας στο μέλλον;
Πιστεύω ότι είναι προνόμιο κάθε ατόμου να ακολουθεί τη δική του πορεία. Ωστόσο, εάν κάποιος που έχει λάβει κάποια βοήθεια το θυμάται, τότε είναι πιο πιθανό ότι, εάν έχει την ευκαιρία στο μέλλον, να βοηθήσει και να δώσει ό, τι του προσφέρθηκε όταν το είχε ανάγκη.

*Η συνέντευξη δημοσιεύθηκε στην τρίτη έκδοση “The Cyprus Journal of Wealth Management” της Eurobank Κύπρου