Για κοινωνική προστασία δαπανάται το ένα τρίτο του ΑΕΠ της ΕΕ

Αυξήθηκαν ελαφρώς οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση από το 2010, από 28,6% του ΑΕΠ το 2010 σε 29,0% το 2015. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat, το 2015 οι δύο κύριες πηγές χρηματοδότησης της κοινωνικής προστασίας σε επίπεδο ΕΕ ήταν οι κοινωνικές εισφορές, που αντιπροσωπεύουν το 54% των συνολικών εισπράξεων και οι συνεισφορές της γενικής κυβέρνησης από φόρους στο 43%.

Ο μέσος όρος της ΕΕ συνέχισε να καλύπτει τις μεγάλες ανισότητες μεταξύ των κρατών μελών. Το 2015, οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας αντιπροσωπεύουν τουλάχιστον το 30% του ΑΕΠ στη Γαλλία (34%), τη Δανία και τη Φινλανδία (και το 32%), το Βέλγιο, τις Κάτω Χώρες, την Αυστρία και την Ιταλία (το 30%). Αντίθετα, οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας ήταν κάτω από το 20% του ΑΕΠ στη Ρουμανία και τη Λεττονία (15%), τη Λιθουανία και την Εσθονία (16%), την Ιρλανδία (17%), τη Μάλτα, τη Βουλγαρία και τη Σλοβακία στην Τσεχική Δημοκρατία (19%).

Σε ό,τι αφορά την Κύπρο οι δαπάνες κοινωνικής προστασίας αυξήθηκαν από 19,9% του ΑΕΠ το 2010 στο 22% του ΑΕΠ το 2015 με το 58,3% των δαπανών να αφορούν συντάξεις και το 25,5% δαπάνες για τον τομέα ιατρικής περίθαλψης και επιδόματα ανικανότητας. 

Οι ανισότητες αυτές αντικατοπτρίζουν τις διαφορές στο επίπεδο διαβίωσης, αλλά είναι επίσης ενδεικτικές της ποικιλομορφίας των εθνικών συστημάτων κοινωνικής προστασίας και των δημογραφικών, οικονομικών, κοινωνικών και θεσμικών δομών που είναι ειδικά για κάθε κράτος μέλος.
 
Οι κατά κεφαλήν δαπάνες ποικίλλουν σημαντικά 
Το 2015, οι κατά κεφαλήν δαπάνες κοινωνικής προστασίας σε PPS (πρότυπα αγοραστικής δύναμης), που εξαλείφουν τις διαφορές των τιμών μεταξύ των χωρών, έδειξαν μεγάλες διαφορές μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Μετά το Λουξεμβούργο, οι υψηλότερες κατά κεφαλή δαπάνες καταγράφηκαν στη Δανία και την Αυστρία (πάνω από 11.000 PPS). Αντίθετα, οι χαμηλότερες κατά κεφαλήν δαπάνες καταγράφηκαν στη Ρουμανία, τη Βουλγαρία και τη Λετονία (κάτω από 3 χιλιάδες PPS).

Μεγαλύτερο μερίδιο για τα οφέλη γήρατος 
Κατά μέσο όρο στην ΕΕ, τα οφέλη γήρατος και επιζώντων αντιπροσώπευαν το 45% των συνολικών κοινωνικών παροχών το 2015 και αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος των παροχών κοινωνικής προστασίας σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη. Το μερίδιο των παροχών γήρατος και επιζώντων στο σύνολο ήταν υψηλότερο στην Ελλάδα (65%), στην Ιταλία και στην Πορτογαλία (και 58%), στη Ρουμανία και στην Κύπρο (55%), ενώ ήταν χαμηλότερο στην Ιρλανδία (33% (39%), το Ηνωμένο Βασίλειο (41%) και το Βέλγιο (42%).

Οι παροχές ασθενείας / υγειονομικής περίθαλψης και αναπηρίας αντιστοιχούσαν κατά μέσο όρο στο 37% των συνολικών κοινωνικών παροχών στην ΕΕ το 2015. Μεταξύ των κρατών μελών, το ποσοστό των παροχών αυτών κυμάνθηκε από 26% στην Κύπρο και την Ελλάδα σε πάνω από 40% στην Κροατία (46%) , Τη Γερμανία και τις Κάτω Χώρες (43%), το Ηνωμένο Βασίλειο (41%) και τη Σλοβακία (40%).

Οι οικογενειακές παροχές και οι παροχές για παιδιά ανήλθαν κατά μέσο όρο σε ποσοστό μικρότερο από 9% των συνολικών κοινωνικών παροχών στην ΕΕ το 2015, τα επιδόματα ανεργίας για το 5% και τα επιδόματα στέγασης και κοινωνικού αποκλεισμού για το 4%. Το μερίδιο των οικογενειακών παροχών στο σύνολο κυμάνθηκε από 4% στις Κάτω Χώρες έως σχεδόν 16% στο Λουξεμβούργο. Τα επιδόματα ανεργίας κυμαίνονταν λιγότερο από 1% στη Ρουμανία και 12% στην Ιρλανδία, ενώ η στέγαση και ο κοινωνικός αποκλεισμός λιγότερο από 1% στην Ελλάδα, την Εσθονία, την Πορτογαλία και την Ιταλία έως 8% στην Κύπρο και 7% στη Δανία και το Ηνωμένο Βασίλειο.