Απλούστερες διαδικασίες στην εκκαθάριση των εταιρειών

Ακόμα ένα νομοσχέδιο του πλαισίου αφερεγγυότητας ετοίμασε το Υπουργείο Οικονομικών, ενώ το Υπουργικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρία του ενέκρινε το νομοσχέδιο με τίτλο «ο περί Εταιρειών (Τροποποιητικός) (Αρ. 4) Νόμος του 2014»  και εξουσιοδότησε την κατάθεση του στη Βουλή των Αντιπροσώπων για ψήφιση του σε νόμο.

Όπως αναφέρεται, σκοπός του νομοσχεδίου είναι ο εκσυγχρονισμός της διαδικασίας αναγκαστικής εκκαθάρισης εταιρειών με την υιοθέτηση απλούστερων διαδικασιών, η εφαρμογή των οποίων θα συνεπάγεται λιγότερες καθυστερήσεις, με τελικό στόχο την μεγιστοποίηση της απόδοσης των παραγωγικών περιουσιακών στοιχείων πίσω στην οικονομία. 

Ποιες οι τροποποιήσεις που εισάγονται, σύμφωνα με την εισηγητική έκθεση: 

1) Μια από τις κυριότερες τροποποιήσεις που εισάγονται με το παρόν νομοσχέδιο και στοχεύουν στον εκσυγχρονισμό της διαδικασίας αφορούν τον διορισμό εκκαθαριστή και συγκεκριμένα προβλέπεται ότι εκκαθαριστής δύναται να διοριστεί όχι μόνο από το δικαστήριο αλλά και από συνελεύσεις πιστωτών και συνεισφορέων. Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, με την έκδοση διατάγματος εκκαθάρισης, ο επίσημος παραλήπτης καθίσταται εκκαθαριστής και όχι προσωρινός εκκαθαριστής, όπως προνοείται από την υφιστάμενη νομοθεσία. Επιπλέον, όπου ο εκκαθαριστής δεν είναι ο επίσημος παραλήπτης, θα είναι ανεξάρτητος αδειοδοτημένος επαγγελματίας (σύμβουλος αφερεγγυότητας).

2) Ο υφιστάμενος νόμος προβλέπει ότι μια εταιρεία δύναται να εκκαθαριστεί από το δικαστήριο αν, μεταξύ άλλων, η εταιρεία είναι ανίκανη να πληρώσει τα χρέη της. Το παρόν νομοσχέδιο τροποποιεί τον ορισμό της ανικανότητας πληρωμής χρεών μιας εταιρείας και η κυριότερη τροποποίηση αφορά την προσθήκη του κριτήριου ικανοποίησης του δικαστηρίου ότι η αξία των στοιχείων του ενεργητικού της εταιρείας είναι μικρότερη από το ποσό των υποχρεώσεων της, λαμβάνοντας υπόψη τις ενδεχόμενες και μελλοντικές υποχρεώσεις της.

3) Με στόχο την αντιμετώπιση των καθυστερήσεων και των αδιεξόδων που δημιουργούνται από την υφιστάμενη διαδικασία λήψης αποφάσεων στις συνελεύσεις πιστωτών, το νομοσχέδιο τροποποιεί τον τρόπο λήψης αποφάσεων σε τέτοιες συνελεύσεις και εισάγει το θεσμό της απόφασης με πλειοψηφία αξίας αντί της υφιστάμενης διαδικασίας που απαιτεί πλειοψηφία αριθμού και αξίας. 

4) Επιπλέον, το νομοσχέδιο παρέχει την εξουσία διαχείρισης περιουσίας υπό εξασφάλιση με διάταγμα δικαστηρίου, κατόπιν αίτησης από τον εκκαθαριστή, σε περίπτωση όπου το δικαστήριο ικανοποιηθεί ότι η διάθεση οποιασδήποτε εξασφαλισμένης περιουσίας της εταιρείας ενδέχεται να οδηγήσει σε ευνοϊκότερη ρευστοποίηση των στοιχείων ενεργητικού της εταιρείας από άλλη που θα λάμβανε χώρα. Με τον τρόπο αυτό, παρέχεται στον εκκαθαριστή η δυνατότητα να διαθέσει την οποιαδήποτε διαφορά που δυνατόν να προκύψει μεταξύ του εξασφαλισθέντος ποσού και της αξίας του περιουσιακού στοιχείου προς όφελος των μη εξασφαλισμένων πιστωτών. Διασφαλίζεται, ωστόσο, ότι, όπου διατίθεται εξασφαλισμένη περιουσία, ο κάτοχος της εξασφάλισης θα έχει την ίδια προτεραιότητα που θα είχε αναφορικά με την περιουσία που υπόκειται στην εξασφάλιση. 

5) Το νομοσχέδιο προνοεί επίσης για την ενεργότερη εμπλοκή του εκκαθαριστή στην όλη διαδικασία εκκαθαρίσεων, ο οποίος έχει αυξημένα δικαιώματα ελέγχου των δραστηριοτήτων των εταιρειών υπό εκκαθάριση ως επίσης και των πράξεων ή παραλείψεων των αξιωματούχων. Ειδικότερα, ο εκκαθαριστής  δύναται να αποταθεί στο δικαστήριο για δημόσια εξέταση, μεταξύ άλλων, αξιωματούχου της εταιρείας, προσώπου που ενήργησε ως εκκαθαριστής ή εξεταστής της εταιρείας, ή συνεισφορέα της εταιρείας. 

6) Με στόχο την αποφυγή καθυστερήσεων και τη μείωση δαπανών το παρόν νομοσχέδιο προβλέπει  ότι σε περίπτωση όπου, μετά το διάταγμα για εκκαθάριση εταιρείας, ο επίσημος παραλήπτης, ως εκκαθαριστής της εταιρείας, κρίνει ότι τα ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας είναι ανεπαρκή για να καλύψουν τα έξοδα της εκκαθάρισης και ότι οι υποθέσεις της εταιρείας δεν απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση, δύναται να αποταθεί στο δικαστήριο για την πρόωρη διάλυση της εταιρείας. Το παρόν νομοσχέδιο προβλέπει επίσης ότι η αναγκαστική εκκαθάριση ολοκληρώνεται εντός περιόδου δεκαοχτώ μηνών από την έναρξη της και οποιαδήποτε παράταση της περιόδου αυτής πρέπει να εγκρίνεται από το δικαστήριο.