ΥΠΕΣ: Καταρρίπτει τα περί «σκανδαλώδους ανταλλαγής»

Το Υπουργείο Εσωτερικών μετά τα τελευταία δημοσιεύματα σε μέσα μαζικής ενημέρωσης που αφορούν την εξασφάλιση αναγκαίας ιδιωτικής γης για τη δημιουργία λίμνης κατακράτησης ομβρίων υδάτων στο Δήμο Αγ. Αθανασίου με παραχώρηση ίσης αξίας κρατική γη στους ιδιοκτήτες στον Δήμο Γερμασόγειας, θεωρεί απαραίτητο να ενημερώσει για το ιστορικό και τα γεγονότα που οδήγησαν στην εξασφάλιση της πιο πάνω αναγκαίας γης, προς αποκατάσταση της αλήθειας και για κατάρριψη ισχυρισμών για «σκανδαλώδη ανταλλαγή».

Σε ανακοίνωσή του σημειώνει ότι η ανάγκη δημιουργίας αντιπλημμυρικών έργων στην περιοχή της ευρύτερης πόλης και γειτονικών δήμων της Λεμεσού είναι αυταπόδεικτη ενώ η επιλογή των περιοχών στις οποίες θα γίνουν αυτά τα έργα, περιορίζεται σημαντικά λόγω της μορφολογίας της ευρύτερης περιοχής, προσθέτοντας ότι στην υπό αναφορά περίπτωση ήταν κοινά αποδεκτή θέση όπως τεκμηριωνόταν μέσα από σχετικές μελέτες από όλα τα εμπλεκόμενα Κρατικά Τμήματα και Υπηρεσίες, της Τοπικής Αρχής και το ΣΑΛΑ ότι στη συγκεκριμένη θέση έπρεπε να δημιουργηθεί λίμνη κατακράτησης ομβρίων υδάτων.  

Η απόφαση για τη δημιουργία της λίμνης στη συγκεκριμένη περιοχή επισημοποιήθηκε μάλιστα με τη δημοσίευση του Τοπικού Σχεδίου Λεμεσού το 2011. Πριν από την ημερομηνία αυτή η ευρύτερη περιοχή ήταν χαρακτηρισμένη ως οικιστική και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι οικιστική, αναφέρει το ΥΠΕΣ.

«Οι ιδιοκτήτες του υπό αναφορά τεμαχίου το 2006, απευθύνθηκαν στην Πολεοδομική Αρχή και ζήτησαν την παραχώρηση άδειας για την ανέγερση 78 διαμερισμάτων. Είχαν κάθε δικαίωμα σύμφωνα με τα πολεοδομικά δεδομένη της περιοχής», αναφέρει επίσης.

Σημειώνεται ακόμα ότι μετά το χαρακτηρισμό της περιοχής ως λίμνης κατακράτησης, το κράτος αρνήθηκε την παραχώρηση της ζητηθείσας άδειας, αποστερώντας από τους ιδιοκτήτες περιουσιακά στοιχεία τα οποία σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη σχετική νομοθεσία προστατεύονται και όπου αποστερούνται αποζημιώνονται. Το 2010 η κυβέρνηση προέκρινε την περίπτωση ως εξαιρετική και πριν απορρίψει την αίτηση των ιδιοκτητών για ανάπτυξη, αποφάσισε να προχωρήσει στην απόκτηση της ιδιωτικής γης, ανταλλάζοντας την με ίσης αξίας κρατική γη. 

Οι ιδιοκτήτες υπέβαλαν το Δεκέμβριο του 2013 αίτηση για ανταλλαγή της γης τους, έκτασης περίπου 7.500 m2 με κρατικά τεμάχια συνολικής έκτασης 21.627 + 3.679 = 25.306 m2. Θεωρείται αναγκαίο στο σημείο αυτό να αναφερθεί ότι το ιδιωτικό τεμάχιο ανήκει σε ζώνη Κα5 με συντελεστή δόμησης (σ.δ) 100%, συντελεστή κάλυψης (σ.κ) 50% και αριθμό ορόφων (α.ο) 3. Τα κρατικά τεμάχια, το μεγάλο ανήκει σε ζώνη Κα10 με (σ.δ) 30% , (σ.κ) 20% και (α.ο) 2 και το μικρό σε ζώνη Κα9 με (σ.δ) 40% και (σ.κ) 25% και (α.ο) 2.  Σημειώνεται η μεγάλη διαφορά πολεοδομικών χαρακτηριστικών μεταξύ του ιδιωτικού και των κρατικών τεμαχίων η οποία και λαμβάνεται υπόψη κατά την εκτίμηση της αξίας της γης.  

Οι ιδιοκτήτες του ιδιωτικού τεμαχίου κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων εκτίμησαν με σειρά ιδιωτικών εκτιμήσεων την αξία του ιδιωτικού ακινήτου με ελάχιστη εκτίμηση τα 4.000.000 και μέγιστη τα 6.800.000. Το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας σταθερά εκτιμούσε την αξία περίπου στο 1.000.000.

Το 2016 σε μια προσπάθεια τελικής διευθέτησης του θέματος, το Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας ζήτησε από τους ιδιοκτήτες να παρουσιαστούν με ένα εκτιμητή για να συζητήσουν την αξία και του ιδιωτικού και του χαλίτικου. Η συζήτηση κατέληξε στην αποδοχή των εκτιμήσεων του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας όπως αυτές γίνονταν διαχρονικά και να συμφωνηθεί να αποδοθεί  στους αιτητές αντί των δύο τεμαχίων μόνο κάτι παραπάνω από το 50% του ενός. Η κατάληξη αυτή όχι μόνο δεν είναι σκανδαλώδης αλλά περιφρουρεί την κρατική ιδιοκτησία και ταυτόχρονα τη δίκαιη αποζημίωση ιδιωτών ιδιοκτητών των οποίων δικαιώματα περιορίζονται ή καταργούνται για το δημόσιο συμφέρον.

Σημειώνεται ότι η πορεία της υπόθεσης παρουσιάστηκε στον Γενικό Εισαγγελέα ο οποίος έκρινε ότι η διαδικασία έπρεπε να ολοκληρωθεί για να επικρατήσουν οι γενικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου και της χρηστής διοίκησης, αναφέρει το Υπουργείο.

Επαναλαμβάνεται, επισημαίνει καταληκτικά το Υπουργείο, ότι οι αξίες Γενικής Εκτίμησης, σύμφωνα με το νόμο, δεν είναι αξίες αγοράς και συναλλαγών αγοράς αλλά ενδεικτικές, μέση τιμή αξιών, ευρύτερων περιοχών σε τιμές συγκεκριμένης ημερομηνίας.  «Γι’ αυτό πρέπει όλοι να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί όταν τις χρησιμοποιούμε για σκοπούς άλλους από τους σκοπούς που ο νόμος προνοεί (φορολογική κύρια χρήση). Αυτός είναι και ο λόγος που όταν εξετάζονται υποθέσεις παραχώρησης ή ανταλλαγής ή άλλως πως γίνεται εκτίμηση αγοραίας αξίας την ημερομηνία της συναλλαγής.  Δεν μπορεί να υιοθετείται η αξία Γενικής Εκτίμησης», εξηγεί σχετικά.