Η κλιματική κρίση αναδιαμορφώνει το οικονομικό τοπίο σε βάθος, επηρεάζοντας την παραγωγή, τις επενδύσεις και την απασχόληση, ενώ ταυτόχρονα απαιτεί από τις οικονομίες να αναθεωρήσουν τα αναπτυξιακά τους πρότυπα. Οι επιπτώσεις της είναι ήδη ορατές στους κρατικούς προϋπολογισμούς, στα επιχειρηματικά μοντέλα και στον στρατηγικό σχεδιασμό των οργανισμών. Η ανάγκη για επένδυση σε τεχνολογίες, υποδομές και πρακτικές που ενισχύουν την ανθεκτικότητα αποτελεί πλέον κεντρικό πυλώνα της συζήτησης.
Στο πλαίσιο του Φόρουμ Οικονομίας ΑΚΕΛ 2025 πραγματοποιήθηκε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης με κύριο θέμα τη βιωματική και οικονομική διάσταση της κλιματικής κρίσης.
Ο Θεόδωρος Ζαχαριάδης, Καθηγητής στο Ινστιτούτο Κύπρου, υπογράμμισε ότι η κατάσταση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ούτε με πανικό ούτε με απογοήτευση. Τόνισε ότι κάθε άτομο και κάθε χώρα μπορεί να συμβάλει ουσιαστικά στην αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Υπενθύμισε ότι πριν από μία δεκαετία το επικρατέστερο σενάριο προέβλεπε άνοδο της θερμοκρασίας κατά τέσσερις βαθμούς Κελσίου, ενώ σήμερα, με τις πολιτικές που βρίσκονται σε εξέλιξη, η εκτίμηση έχει περιοριστεί στους δύο βαθμούς. Αυτό, όπως είπε, δείχνει ότι η ανθρωπότητα μπορεί να ανατρέψει την πορεία.
Παράλληλα, προειδοποίησε ότι ακόμη και η άνοδος των δύο βαθμών συνεπάγεται πολύ σοβαρότερες επιπτώσεις από όσες αρχικά αναμένονταν, καθιστώντας αναγκαία τη λήψη άμεσων μέτρων. Τόνισε επίσης ότι η Κύπρος δεν κινδυνεύει από απώλειες θέσεων εργασίας στο πλαίσιο της δίκαιης μετάβασης.
Η Χριστίνα Νικολάου από το Γραφείο Περιβάλλοντος του ΑΚΕΛ ανέφερε ότι στην Κύπρο υπάρχει μεγάλο χάσμα ανάμεσα στις στρατηγικές που καταγράφονται στα χαρτιά και στην πραγματική εφαρμογή τους. Επισήμανε ότι η χώρα βρέθηκε εκτεθειμένη στις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης επειδή δεν σχεδίασε εγκαίρως τις αναγκαίες πολιτικές. Τόνισε ότι η κλιματική κρίση δεν αποτελεί νέο φαινόμενο και ότι η Κύπρος βιώνει ήδη τις συνέπειές της. Σε μια εποχή όπου οι αποφάσεις συχνά υπαγορεύονται από το βραχυπρόθεσμο οικονομικό όφελος, υπογράμμισε την ανάγκη τοποθέτησης στέρεων βάσεων που θα οδηγήσουν σε ένα πιο βιώσιμο και ανθεκτικό μέλλον για τον τόπο.
Ο Κώστας Μιχαήλ, Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Κυπριακού Συνδέσμου Αειφόρου Τουρισμού (CSTI), ερωτηθείς σχετικά με το αυξημένο αριθμητικά αποτύπωμα των επισκεπτών όπως για παράδειγμα στην ξενοδοχειακή βιομηχανία, αναφέρθηκε στο έργο “waste mapping”, το οποίο είχε πραγματοποιηθεί στο παρελθόν και το οποίο θεωρεί απαραίτητο να επανενεργοποιηθεί, ιδιαίτερα σε συνδυασμό με το πρόγραμμα «Πληρώνω όσο Πετώ».
Τόνισε ότι όσο συνεχίζει να υφίσταται το ζήτημα της κατοχής, δεν μπορεί να υπάρξει συνολικός σχεδιασμός περιβαλλοντικής διαχείρισης, καθώς ό,τι γίνεται στις ελεύθερες περιοχές επηρεάζει τα κατεχόμενα και το αντίστροφο. Επεσήμανε ότι γίνονται προσπάθειες, αλλά απαιτείται ένα ολιστικό σχέδιο που να λαμβάνει υπόψη το περιβάλλον, την οικονομία και τις ιδιαιτερότητες του τόπου.
Η Νικολέττα Κυθραιώτου, Λειτουργός Περιβάλλοντος Α’ στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Υπουργείου Γεωργίας, κάλεσε σε συντονισμό και κοινή συνεργασία για να υπογραμμίσει νωρίτερα ότι υπάρχουν σειρά από στρητηγικές και πως η πρόκληση είναι η εφαρμογή τους.
Νωρίτερα, αναφέρθηκε στη μεγάλη εξάρτηση της χώρας από τα ιδιωτικά οχήματα, συνδέοντας το φαινόμενο με τις πολιτισμικές συνήθειες του πληθυσμού για να τονισει έτσι την σημασία που έχει ο κάθε πολίτης να αλλάξει την κουλτούρα του και τον τρόπο ζωής του με κοινό στόχο τη μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος.
Τη συζήτηση συντόνισε ο Ορέστης Μάτσας, Ειδικός Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.
