Μάριος Τσιακκής: Γιατί πρέπει να επενδύσει στον τομέα της μεταποίησης η Κύπρος-«Κίνητρα στις επιχειρήσεις»

Καίριας σημασίας για την οικονομική πρόοδο της Κύπρου είναι η ανάπτυξη της μεταποιητικής βιομηχανίας, η οποία-αξίζει να σημειωθεί-είχε την...τιμητική της την περασμένη εβδομάδα με τα εγκαίνια των εργοστασίων της Olympus και της Kassatly, σε Λευκωσία και Λεμεσό αντίστοιχα.

Πρόκειται για ένα σύνθετο και με πρόσθετη αξία για την οικονομία τομέα, καθώς όπως επισημαίνει μιλώντας στο InBusinessNews ο γενικός γραμματέας του ΚΕΒΕ Μάριος Τσιακκής, χρειάζεται για να λειτουργήσει σοβαρές παραγωγικές επενδύσεις, όπως εργοστάσια, μηχανήματα, έρευνα, προσωπικό, δίκτυο διανομής και δίκτυο εξαγωγών.

Ενδεικτικό της αξίας και συνεισφοράς του κλάδου της μεταποίησης στην κυπριακή οικονομία είναι το γεγονός ότι σε αυτόν εμπίπτουν ως παραγόμενα τα δύο κυριότερα εξαγωγικά προϊόντα της χώρας μας, που δεν είναι άλλα από τα φάρμακα και το χαλλούμι.

«Ένα θετικό στοιχείο της ύπαρξης βιομηχανικής παραγωγής σε μια χώρα είναι η διασφάλιση αυτάρκειας σε προϊόντα, τα οποία παράγεις στη χώρα σου και δεν εξαρτάσαι από εισαγωγές, ειδικά σε περιόδους κρίσεων και πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για ένα απομονωμένο νησί όπως είναι το δικό μας», ανέφερε ο κ. Τσιακκής, υποδεικνύοντας ότι η Κύπρος πρέπει να επενδύσει στον τομέα της μεταποίησης, καθότι πρόκειται για επενδύσεις που κινούν την οικονομία και οι οποίες απασχολούν εργατικό δυναμικό.

Διευκολύνσεις από το κράτος

Στο πλαίσιο αυτό, ο γενικός γραμματέας του ΚΕΒΕ υπογράμμισε ότι το κράτος πρέπει να διευκολύνει την αδειοδότηση τέτοιων επενδύσεων, ενώ για τις φωνές που ακούγονται κατά καιρούς κατά των βιομηχανικών περιοχών-λόγω της εγγύτητάς τους με οικιστικές περιοχές εξήγησε ότι «δεν είναι εύκολο να μετακινείς εργοστάσια».

«Και στο εξωτερικό υπάρχουν εργοστάσια στα κέντρα των πόλεων. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι οι βιομηχανίες να λαμβάνουν όλα τα προβλεπόμενα μέτρα (φίλτρα, φουγάρα κτλ), ώστε να διασφαλίζεται η υγεία των ένοικων της περιοχής», σημείωσε.

«Πρέπει η πολιτική του κράτους να είναι τέτοια, που οι βιομηχανίες να τηρούν τις υποχρεώσεις τους, να τους δίνεται οικονομική στήριξη, μέσα από χορηγίες και κίνητρα, για να μπορούν να αναβαθμίζονται τεχνολογικά, περιβαλλοντικά και να λειτουργούν», πρόσθεσε.

Σημείωσε, πάντως, ότι τα τελευταία χρόνια δίνονται κονδύλια από το κράτος προς τις επιχειρήσεις για τον σκοπό αυτό, κάτι το οποίο-όπως είπε-το ΚΕΒΕ χαιρετίζει.

Επιπρόσθετα, έθεσε στο τραπέζι και θέμα παραχώρησης φορολογικών κινήτρων προς τις επιχειρήσεις, ώστε να συνεχιστούν αυτές οι επενδύσεις.

Τα προβλήματα

Σύμφωνα με τον κ. Τσιακκή, το τελευταίο διάστημα προκύπτει ζήτημα με την ύπαρξη βιομηχανικών ζωνών ή βιομηχανικών περιοχών για την εγκατάσταση επιχειρήσεων και το θέμα θα πρέπει να επανεξεταστεί, αφού το κράτος έχει σταματήσει εδώ και χρόνια τη δημιουργία νέων βιομηχανικών περιοχών ή ζωνών.

Ο κ. Τσιακκής χαρακτήρισε ως αδύνατο σημείο για την Κύπρο την απουσία πολλών πρώτων υλών, γεγονός που αναγκάζει τις επιχειρήσεις να τις εισάγουν και να ανεβάζουν το κόστος των μεταφορών και των διακινήσεων.

Επίσης, όπως επισήμανε, υπάρχει πρόβλημα με το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας, το οποίο είναι από τα ακριβότερα στην Ε.Ε. και ένα στοιχείο που υποβαθμίζει την ανταγωνιστικότητά μας.

«Σίγουρα οι νέες βιομηχανίες πρέπει να προσπαθούν να είναι τεχνολογικά προηγμένες και να έχουν το στοιχείο της καινοτομίας, της έρευνας και της ανάπτυξης, ώστε τα προϊόντα που παράγουν να είναι τεχνολογικά αναβαθμισμένα και να μπορούν να είναι ανταγωνιστικά σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο», διαμήνυσε.

Η μεταστροφή από τη γεωργική οικονομία

Κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στον τομέα της μεταποιητικής βιομηχανίας στη χώρα μας, ο κ. Τσιακκής υπενθύμισε ότι μετά την εισβολή του 1974 η κυπριακή οικονομία έκανε μεταστροφή από τη γεωργική οικονομία, στη βιομηχανική ανάπτυξη, η οποία έφθασε στο 19% του ΑΕΠ.

Τότε, είχε δοθεί βάρος στα έπιπλα και τα είδη ένδυσης και υπόδησης, με μεγάλο αριθμό εξαγωγών, ωστόσο, σταδιακά, το ποσοστό της βιομηχανίας συρρικνώθηκε, λόγω και της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε., η οποία μείωσε την ανταγωνιστικότητα των κυπριακών προϊόντων, λόγω των φθηνότερων επιλογών που έδιναν τα εισαγόμενα προϊόντα από τις χώρες της Ε.Ε.

Όπως εξήγησε, αργότερα έγινε μια προσπάθεια, μέσω κινήτρων, για τεχνολογική αναβάθμιση των εταιρειών, ακολούθησαν επενδύσεις από τις βιομηχανίες και μια αναστροφή-με το ποσοστό στο ΑΕΠ να ανεβαίνει ξανά-αλλά να παραμένει σχετικά χαμηλά, σε σχέση με τις δυνατότητες που υπάρχουν.