Οι βλάβες της ΑΗΚ, τα blackout και μια χώρα σε μόνιμη «ρευματοπάθεια»

Η Κύπρος βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια αντιμέτωπη με ένα οξύ πρόβλημα που ακούει στο όνομα «ενεργειακό», το οποίο μέσα από την παρέλευση των χρόνων επιδεινώνεται και αναμένεται στο άμεσο μέλλον να γίνει ακόμη εντονότερο, αν δεν ληφθούν και δεν υλοποιηθούν χωρίς άλλες καθυστερήσεις, αποφάσεις που θα δίνουν πρακτικές και μακροπρόθεσμες θεραπείες στην ενεργειακή νόσο που ταλαιπωρεί το νησί μας.

Το τίμημα της διαχρονικής αδυναμίας και κατ’ επέκταση αποτυχίας των εκάστοτε κυβερνήσεων και της ΑΗΚ να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας, ως αποτέλεσμα προφανώς των λανθασμένων σχεδιασμών και πολιτικών που εφάρμοσαν, πληρώνουν-κυριολεκτικά και μεταφορικά- οι καταναλωτές.

Κυριολεκτικά, γιατί καλούνται κάθε διμηνία να καταβάλλουν εξωφρενικά ποσά τα οποία κατά την κλισέ, πλην όμως αρκούντως περιγραφική της πραγματικότητας φρασεολογία που είθισται να χρησιμοποιείται «καίνε» τις τσέπες τους, με την Κύπρο να κατατάσσεται αν όχι ως ακριβότερη, σίγουρα ανάμεσα στις χώρες με το ακριβότερο ρεύμα στην Ευρώπη.

Αλλά και μεταφορικά, γιατί πέραν του κόστους σε χρήμα, αναγκάζονται συχνά-πυκνά οι καταναλωτές να υπόκεινται σε απίστευτη ταλαιπωρία, με διακοπές στην παροχή ηλεκτρισμού λόγω βλαβών, απόρροια και αυτό το φαινόμενο των παθογενειών του όλου συστήματος, των ενεργειακών «αμαρτιών» πολλών ετών, των παραλείψεων όλων των κατά καιρούς διοικήσεων της ΑΗΚ και των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Τι θα ανάμεναν, αν μη τι άλλο, οι καταναλωτές από έναν οργανισμό που όντας μέχρι και σήμερα μονοπώλιο, διαθέτει εξασφαλισμένη και άπλετη κερδοφορία, από έναν οργανισμό ο οποίος, όπως ο ίδιος προβάλλει, έχει ως αποστολή την «άριστη εξυπηρέτηση των καταναλωτών, πελατών, χρηστών δικτύου, προσφέροντας με ασφάλεια και αξιοπιστία, ποιοτικές υπηρεσίες»;

Θα ανέμεναν να είναι σε θέση να κάνει ακριβώς αυτό, θα ανέμεναν από την ΑΗΚ να διαθέτει τις απαραίτητες υποδομές που να διασφαλίζουν όλα όσα ο οργανισμός οριοθετεί ως αποστολή του, να μετουσιώνει την αξία του «σεβασμού στους πελάτες», την οποία επίσης προβάλλει, σε πράξη στην καθημερινότητα των πελατών του.

Αυτό που τις τελευταίες ημέρες συμβαίνει μεσούντως του καλοκαιριού και με τις θερμοκρασίες να βρίσκονται πιο πάνω και από τα ύψη, σαφώς και δεν αντανακλά το τρίπτυχο της ασφάλειας, της αξιοπιστίας και της ποιότητας, ασφαλώς και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ειδοθεί ως χειροπιαστή αντανάκλαση του σεβασμού στον πελάτη.

Ολάκερες περιοχές της πρωτεύουσας με χιλιάδες κατοίκους και εκατοντάδες επιχειρήσεις να μένουν επί ώρες ολόκληρες χωρίς ρεύμα λόγω βλαβών, έρμαιο του καύσωνα και της αδυναμίας του κράτους να διασφαλίσει για τους πολίτες του αυτό που στις πραγματικά σύγχρονες, εξελιγμένες χώρες θεωρείται και είναι αυτονόητο. Την απρόσκοπτη και αδιάλειπτη παροχή ηλεκτρισμού.

Εύλογα βεβαίως θα προβληθεί ως απάντηση στα όσα πιο πάνω αναφέρονται, το επιχείρημα πως οι βλάβες δεν μπορούν να αποφευχθούν, πως δίνεται το άπαν των δυνάμεων από τους λειτουργούς-συνεργεία της ΑΗΚ να τις επιδιορθώνουν το ταχύτερο, ότι αποτελούν απότοκο πολυεπίπεδων παθογενειών που χρονολογούνται.

Δεν θα διαφωνήσουμε, αφού άλλωστε ευθύς εξαρχής μιλήσαμε για τη διαχρονική αποτυχία του κράτους σε όλα όσα αφορούν το κεφάλαιο της ενέργειας. Όμως, τους καταναλωτές, είτε αυτοί είναι οικιακοί είτε εμπορικοί, δεν τους ενδιαφέρουν και ούτε πρέπει να τους ενδιαφέρουν τα «πώς» και τα «γιατί», δεν είναι ευθύνη δική τους και ούτε τους νοιάζουν οι όποιες βάσιμες ή αβάσιμες δικαιολογίες δίνονται για τις κάθε τόσο πολύωρες διακοπές στην ηλεκτροδότηση.

Γιατί ό,τι και να συμβαίνει δεν παύει από το να είναι ένα γεγονός μη αποδεκτό, ένα φαινόμενο απ’ όλες τις απόψεις και παραμέτρους επιζήμιο για τους καταναλωτές που, πέραν των άλλων, χρυσοπληρώνουν για μια υπηρεσία την οποία αδυνατούν να έχουν 24 ώρες την ημέρα και 365 τον χρόνο, όπως ακριβώς θα έπρεπε.

Σε μια χώρα που υποφέρει από μόνιμη «ρευματοπάθεια» και με κατοίκους σε μόνιμη «ηλεκτροπληξία», κυβέρνηση και ΑΗΚ-έστω και τώρα- ας αναλάβουν τις ευθύνες τους και ας προχωρήσουν στις στρατηγικές αποφάσεις εκείνες που, τουλάχιστον, θα διασφαλίζουν το μίνιμουμ για τους καταναλωτές.

Ηλεκτρισμό σε μόνιμη βάση και όχι αναλόγως των ορέξεων ενός προφανώς πεπαλαιωμένου δικτύου που δεν αντέχει πότε τις υψηλές και πότε τις χαμηλές θερμοκρασίες, με ενώσεις που συστέλλονται και διαστέλλονται, επιφέροντας blackout, συστέλλοντας και διαστέλλοντας ταυτόχρονα…τα νεύρα και τις αντοχές των καταναλωτών-χρηστών του.