Όχι Βουλής στην αναπομπή του νόμου για τα φωτοβολταϊκά στις στέγες σπιτιών

Με 39 ψήφους η Βουλή απέρριψε ομόφωνα την αναπομπή του Προέδρου της Δημοκρατίας για τα φωτοβολταϊκά και την ίδια ώρα υπερψήφισε με 38 ψήφους τροποποιητικό κείμενο της νομοθεσίας για το θέμα.

Στη συζήτηση που προηγήθηκε της ψήφισης όλοι οι ομιλητές σχολίασαν το περιεχόμενο της μακροσκελούς επιστολής που συνόδευσε την αναπομπή.

Με το τροποποιημένο κείμενο που υπερψηφίστηκε θα επιτευχθεί ότι η εξαίρεση από την υποχρέωση έκδοσης άδειας οικοδομής για σκοπούς εγκατάστασης φωτοβολταϊκών συστημάτων επί του κελύφους (οροφής) υφιστάμενων οικοδομών θα ισχύει μόνο για οικοδομές οι οποίες ανήκουν σε έναν μόνο ιδιοκτήτη και ότι για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων επί του κελύφους υφιστάμενων οικοδομών οι οποίες ανήκουν σε πέραν του ενός ιδιοκτήτες να εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 38(2)(β) του περί Προώθησης και Ενθάρρυνσης της Χρήσης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας Νόμου. 

Ειδικότερα, σύμφωνα με τις εν λόγω διατάξεις, «στις περιπτώσεις κτιρίων ή/και πολυκατοικιών, η εγκατάσταση που παράγει ηλεκτρική ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές για αυτοκατανάλωση σε κοινόχρηστο χώρο, για τις ανάγκες του κτιρίου ή/και των μονάδων, δύναται να υλοποιηθεί με εξασφάλιση της συγκατάθεσης των ιδιοκτητών στους οποίους ανήκει το εβδομήντα πέντε τοις εκατό (75%) της ιδιοκτησίας, νοουμένου ότι η εν λόγω εγκατάσταση δεν θα επηρεάζει την άνετη κάρπωση των υπόλοιπων ιδιοκτητών».

Τι έλεγε η αναπομπή

Όπως αναφερόταν στην επιστολή αναπομπής, η πρόταση νόμου που ψήφισε η Βουλή πλήττει τη λειτουργικότητα και τη σαφήνεια των διατάξεων του νόμου, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται και πρακτικά προβλήματα διοικητικής διαχείρισης.

Επισημαίνεται ότι η «ευνοϊκή μεταχείριση όλων των περιπτώσεων που αφορούν την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, στο κέλυφος οικοδομής, χωρίς να αιτιολογείται πρακτικά και νομικά η αιτία διαφοροποίησής τους από την περίπτωση άλλων προσαρτημάτων στο κέλυφος οικοδομής, όπως είναι οι ηλιακοί θερμοσίφωνες και τα ντεπόζιτα νερού, δεν βασίζεται σε συγκεκριμένους λόγους και δεν αιτιολογείται επαρκώς, παρά το γεγονός ότι η στόχευση για τη διατήρηση της ασφάλειας και της νομιμότητας, έπρεπε να ήταν η ίδια και δεν δικαιολογείται να διαφέρει.

Προστίθεται ακόμη ότι πέραν των πρακτικών και διοικητικών θεμάτων αταξίας, δημιουργίας συνθηκών αντικειμενικά άνισης μεταχείρισης και δυσλειτουργικότητας που δημιουργούν οι εν λόγω διατάξεις, η πρόταση νόμου διαφαίνεται ότι θέτει και ζητήματα αντισυνταγματικότητας, λόγω της παραβίασης του άρθρου 23 του Συντάγματος, της αρχής της ισότητας και της αρχής της διάκρισης των εξουσιών. Συγκεκριμένα, αναφέρεται ότι με την πρόταση νόμου δια της νομοθετικής οδού, επιβάλλεται ή και γίνεται ανεκτή η καταπάτηση του δικαιώματος στην ιδιοκτησία, αφού διαφαίνεται να ελλείπει η μέριμνα που το Σύνταγμα της Δημοκρατίας επιβάλλει στο νομοθέτη, για σκοπούς προστασίας του δικαιώματος στην ιδιοκτησία.

Τονίζεται ότι οι αναπεμπόμενες διατάξεις, δεν εμπεριέχουν μέριμνα για τα νόμιμα δικαιώματα όλων των συνιδιοκτητών, πέραν του συνιδιοκτήτη που προτίθεται να εγκαταστήσει φωτοβολταϊκά στα κοινόχρηστα τμήματα οικοδομής, ρύθμιση η οποία εκτός του ότι δημιουργεί κινδύνους για αταξία και ανομία, διαρρηγνύει το όλο σύστημα ισορροπίας και τάξης που δομείται με σοφία.