OEB: Εισηγήσεις για να μην οδηγηθούν επιχειρήσεις σε κατάρρευση

Επιστολή προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας απέστειλε ο πρόεδρος της ΟΕΒ με την οποίαν επισημαίνει πως οι σημαντικότερο κίνδυνοι την περίοδο που διανύουμε είναι οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις επιχειρήσεων και νοικοκυριών, και όπως υπογραμμίζει «η ανταπόκριση στις οποίες είναι εξαιρετικά δυσχερής έως αδύνατη και τυχόν μη αναστολή τους μπορεί να οδηγήσει υγιείς, κατά τα άλλα, μονάδες σε κατάρρευση».  

Προς το σκοπό αυτό ο πρόεδρος της ΟΕΒ εισηγείται:

• Να ανασταλούν από τώρα μέχρι και τις 10 Ιουλίου τουλάχιστον, ΟΛΕΣ οι εισφορές που αφορούν Κοινωνικές Ασφαλίσεις, ΦΠΑ, Φόρο εισοδήματος, ΓΕΣΥ, excise duties και οποιεσδήποτε άλλες υποχρεώσεις επιχειρήσεων, εργαζομένων, αυτοτελώς εργαζομένων και νοικοκυριών προς το Κράτος. Οι αναστελλόμενες υποχρεώσεις θα είναι οφειλόμενες και καταβλητέες σταδιακά σε χρονικό σημείο αρκετά μετά την λήξη της κρίσης.

• Να ανασταλεί με νομοθετική ρύθμιση η πληρωμή του ενοικίου για τα υποστατικά που λόγω των Κυβερνητικών αποφάσεων είναι κλειστά ή υπολειτουργούν ουσιωδώς, για όσο διάστημα είναι υποχρεωτική η αναστολή της λειτουργίας τους ή η ουσιώδης μείωση της. Τα οφειλόμενα ενοίκια να καταβληθούν αργότερα με δόσεις και να απαγορευθεί η έξωση ενοικιαστών που περιέρχονται σε αδυναμία καταβολής του ενοικίου ένεκα της κατάστασης.

• Η καταβολή δόσεων κεφαλαίου και τόκων προς τις Τράπεζες πρέπει να ανασταλεί τουλάχιστον μέχρι τέλος του έτους, ενώ η χρηματοδότηση ενεργών και βιώσιμων επιχειρήσεων με κρατικές εγγυήσεις, πρέπει να γίνεται χωρίς αυστηρή τήρηση των υφιστάμενων προϋποθέσεων, αλλά με την δέσμευση να αξιοποιείται ο δανεισμός για την ικανοποίηση άμεσων υποχρεώσεων, όπως πληρωμή μισθών, προμηθευτών, ενοικίου και λογαριασμών για υπηρεσίες κοινής ωφελείας, αναγκαίων για την διατήρηση της δραστηριότητας.
 
• Η στήριξη της απασχόλησης για όσες επιχειρήσεις υποχρεώθηκαν σε ολική αναστολή των εργασιών τους, είτε ευθέως μέσα από τα Διατάγματα, είτε κατά τρόπο έμμεσο επειδή λειτουργούν μόνο όταν λειτουργούν οι επιχειρήσεις που έκλεισαν, πρέπει να είναι πλήρης και να αφορά ολόκληρο το προσωπικό κατά τρόπο ομοιόμορφο. ***
 
• Όσες επιχειρήσεις έχουν την δυνατότητα να συνεχίσουν να λειτουργούν, παρά την απώλεια του 25% του κύκλου εργασιών τους, πρέπει να έχουν κάλυψη του μισθολογίου ολόκληρου του προσωπικού τους τουλάχιστον κατά 60%.
 
• Η περίοδος σύγκρισης για διαπίστωση της μείωσης τους 25% ή περισσότερο, θα πρέπει να αφορά την περίοδο 15 Μαρτίου με 15 Απριλίου 2020 ή για όσο διαρκεί η κρίση, με την αντίστοιχη περίοδο του 2019. Η δε μείωση θα πρέπει να πιστοποιείται με υπεύθυνη δήλωση του επιχειρηματία, να ελέγχεται στο τέλος της κρίσης και αν είναι αναληθής να επιστρέφονται ως αχρεωστήτως καταβληθέντα τα ποσά και να επιβάλλονται και κυρώσεις σε περίπτωση ψευδούς δήλωσης. Για μια σειρά από λόγους, δεν πρέπει να γίνει ανάμειξη των Εγκεκριμένων Ελεγκτών σε αυτή την φάση των πραγμάτων.
 
• Στόχος των δύο προηγούμενων εισηγήσεων είναι να μην μείνει ούτε ένας εργαζόμενος χωρίς εισόδημα ούτε για μια ημέρα.

• Ωστόσο, για να καταστεί πραγματικά εφικτή η αξιοποίηση των κινήτρων έτσι ώστε να αποφευχθεί η κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, η δέσμευση για μη απόλυση εργαζομένων από τις επιχειρήσεις που θα αξιοποιήσουν την κρατική στήριξη, δεν μπορεί να υπερβαίνει την διάρκεια κατά την οποία θα συντρέχει η κρατική στήριξη. Καμία επιχείρηση δεν μπορεί υπό τις συνθήκες αυτές να προβεί σε έγκυρους σχεδιασμούς για περισσότερο από μια εβδομάδα, πόσο μάλλον να δεσμευθεί τώρα για διατήρηση όλου του προσωπικού επί έξι μήνες μετά την λήξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης. Είναι συνεπώς ιδιαίτερα πιθανό, αν τεθούν όροι αυτού του χαρακτήρα να προκύψουν άμεσες μαζικές απολύσεις, κάτι που θα είναι εξαιρετικά επώδυνο.
 
• Μέρος του συνεπαγόμενου κόστους για χρηματοδότηση των μέτρων, πρέπει να προκύψει από μια οριζόντια συνεισφορά όλων των εργαζομένων στο Δημόσιο και στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα, για όλα τα εισοδήματα άνω την 1500 ευρώ. Τυχόν ανάληψη του βάρους και αυτής της κρίσης αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα, θα οδηγήσει σε οξύτατη κοινωνική σύγκρουση με ανυπολόγιστες συνέπειες για την κοινωνική συνοχή.

• Τέλος, το σύνολο των μέτρων θα πρέπει να διατηρηθεί σε ισχύ μέχρι τη λήξη του συναγερμού, έστω κι αν για ευνόητους λόγους θα πρέπει να ανανεώνονται από μήνα σε μήνα.
 
Τα πιο πάνω κατατείνουν στην διάσωση της οικονομίας για να αποφευχθεί η βαθιά ύφεση, ενώ αμέσως μετά την ομαλοποίηση της κατάστασης θα καταστεί αναγκαία νέα δέσμη μέτρων για αναζωογόνηση και ανάταση της οικονομίας, επί των οποίων θα υποβάλουμε εκ νέου εισηγήσεις.