Η αποχή είναι ψήφος;

Σημαίνει δεν θέλω κανένα; Ανησυχητική η εικόνα σε σχέση με την πρόθεση της νεολαίας  για προσέλευση στις κάλπες . Τα περισσότερα κόμματα είναι γερασμένα βασισμένα σε ένα «γερασμένο» στελεχιακό δυναμικό το οποίο δεν μπορεί να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει τις νεότερες γενιές. Τα κόμματα απευθύνονται πρωτίστως σε άλλες πολιτικές δυνάμεις και δευτερευόντως στους πολίτες που εξοργίζει και ωθεί μακριά τους νέους. Πρωτάκουστο.

Η απήχηση στις νεότερες γενιές δεν κερδίζεται ευκαιριακά πλέον, τάζοντας πράγματα που δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν. Το μεγάλο στοίχημα που καλείται να κερδίσει ο κάθε πολιτικός είναι να εμπιστευθούν ξανά οι νέοι την πολιτική έτσι ώστε να προκύψουν  κόμματα ανοιχτά, προσιτά και ελκυστικά στους νέους που αποτυγχάνουν μέχρι τώρα. Οι ιδέες που πρεσβεύουν και υπηρετούν και από τις προτάσεις που κομίζουν στην πολιτική ζωή του τόπου δείχνουν ότι δεν είναι έτοιμα για τα επόμενα βήματα της εκσυγχρόνησης.

Οι δημοσκοπήσεις αποτυπώνουν ότι θα είναι ανησυχητικά τα ποσοστά προσέλευσης των πολιτών στις προεδρικές εκλογές στην Κύπρο του 2018.

Τίθεται πλεον το ερώτημα αν είναι τελικά η αποχή λανθασμένη επιλογή. Είναι πράξη ανευθυνότητας ή συνειδητή πολιτική πράξη;  Τα κόμματα λένε ότι η αποχή είναι εγκληματική αλλά ο λαός την βλέπει σαν πράξη τιμωρησίας. Ποιο ειναι το σωστό; Ποιο είναι το μήνυμα που πραγματικά ήθελαν να περάσουν οι πολίτες με την αποχή;  

Γενικότερα είναι καθήκον όλων να ψηφίσουν αν πρέπει η οικονομία να διορθωθεί,  το κυπριακό πρόβλημα να μπει σε ένα σωστό δρόμο, για ένα σωστό σύστημα υγείας και μια σωστή παιδεία.  Αν όμως τα κόμματα δεν παίρνουν τα μηνύματα από τον λαό,κατηγορούνται για διαπλοκές(πρόσφατα παραδείγματα για κρυφές συναλλαγές) κάνουν αλαζονικά ότι θέλουν, δεν σέβονται τον πολίτη τις αξίες και τους θεσμούς που υπηρετούν, αν οι πολιτικοί είναι δεμένοι σε οικονομικά συμφέροντα τότε δεν υπάρχει λόγος να πάρουν τη ψήφο του καθενός διότι συντηρήται ένα σάπιο καθεστώς.

Για την αποχή στην Κύπρο φταίνε δυστυχώς τα κόμματα μόνο.  Έχουν χάσει κάθε επικοινωνία τους με τον λαό, τους ψηφοφόρους τους και τους θυμούνται προεκλογικά μόνο.  Δεν τους νοιάζει η γνώμη του λαού παρά μόνο αν επηρεάσουν το αποτέλεσμα των εκλογών. Τα κόμματα έχουν αναπτύξει ένα εγωκεντρικό και αλαζονικό χαρακτήρα, μπλεγμένο σε σκάνδαλα και συμπεριφέρονται με τρόπο προκλητικό.  

Ήρθε η στιγμή που δικαιολογημένα ο κόσμος απαξιώνει πλήρως τα κόμματα.  Ο κόσμος δεν θα βαρεθεί που δεν θα πάει να ψηφίσει.  Συνειδητά δεν θα πάει και μάλιστα στέλλει ένα ισχυρό μήνυμα.  Είναι μία διέξοδος διαμαρτυρίας.  Να καταδικάσει όσα γίνονται στην χώρα μας.  Όσα νιώθουν ότι αδικήθηκαν.  Να καταδικάσει τα σκάνδαλα, τις αδικίες, την αναξιοκρατία, το κούρεμα, την φτώχεια την μισέρια  Να καταδικάσει το σύστημα.  Ο κόσμος νοιώθει μεγάλη οργή.  Είναι η επανάσταση του. 

Τα κόμματα έχουν καταλάβει και πήραν ξεκάθαρα τα μηνύματα απαξίωσης από την συνειδητή αποχή του κόσμου από τις περασμένες εκλογές .  Πανικοβλημένα και αγωνιωδώς προτρέπουν συνεχώς όλους τους πολίτες να συμμετάσχουν στις εκλογές με το κάθε κόμμα να χρησιμοποιεί το δικό του σύνθημα για να μην μειωθούν τα ποσοστά τους και να μην ζημιωθεί το κόμμα τους.  

 

Μιχάλης Καράσαββας
Αναλυτής