Μονόδρομος o θάνατος προβληματικών εταιρειών – το Νέο Νομοσχέδιο για διορισμό Παραλήπτη Διαχειριστή – Επιστρέφει ένα Χρόνο Αργότερα!

Έχει δημιουργηθεί μεγάλος σάλος σε σχέση με το Νομοσχέδιο διορισμού Παραλήπτη Διαχειριστή ("ΠΔ"), του οποίου σκοπός είναι να εισαγάγει την προϋπόθεση ότι οι κάτοχοι ομολόγων κυμαινόμενης επιβάρυνσης («ΟΚΕ») πρέπει να λαμβάνουν δικαστική απόφαση προκειμένου να μπορούν να διορίσουν ΠΔ και να δώσει ένα τέλος στην γρήγορη και εύκολη λύση που σήμερα ακολουθείται από τους κατόχους ΟΚΕ για να διορίσουν ΠΔ. 

Με την εισαγωγή του θεσμού του Εξεταστή έχει δημιουργηθεί ένα χάος σε αντίθεση με το Administration (μια διαδικασία που λειτουργεί σε χώρες με εξελιγμένο δικαστικό σύστημα, σε σύγκριση με το δικό μας, το οποίο λυπούμαι να παρατηρήσω, βρίσκεται ακόμα στη παλαιολιθική εποχή). Πολύ αμφιβάλλω εάν θα γίνει κατορθωτό να διοριστεί ποτέ Εξεταστής (με εξαίρεση εκείνους που μπορεί να διοριστούν επί προσωρινής βάσεως) και όμως τώρα, είμαστε έτοιμοι να δημιουργήσουμε επιπρόσθετα προβλήματα με την τροποποίηση του θεσμού του ΠΔ! Παρουσιάζει ενδιαφέρον το γεγονός ότι όλες αυτές οι συζητήσεις λαμβάνουν χώρα εν απουσία εκπροσώπων του επαγγέλματος των Συμβούλων Αφερεγγυότητας. 

Έχει υποστηριχθεί από τον Σύνδεσμο Προστασίας Δανειοληπτών Τραπεζών (ο «Σύνδεσμος») ότι ο διορισμός ΠΔ είναι ένα εργαλείο που εκμεταλλεύονται τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και ότι η απόφασή τους να διορίσουν ΠΔ, είναι η αφετηρία για τη διάλυση μιας εταιρείας, ενώ παράλληλα αφήνει σε κίνδυνο άλλους μη εξασφαλισμένους πιστωτές, από τις ενέργειες του ΠΔ. 

Ωστόσο, μια ανάλυση των σημείων που εγείρονται από τον Σύνδεσμο, φανερώνει ότι τα επιχειρήματά τους είναι απατηλά. 

Ένας ΠΔ έχει καθήκον να επιτύχει την καλύτερη δυνατή προσφορά σε κάθε πώληση περιουσιακών στοιχείων και δεν έχει το δικαίωμα να ενεργεί κατά τρόπο που αδικεί την εταιρεία με το να πωλεί βιαστικά και σε χαμηλή τιμή, απλά και μόνο για την αποπληρωμή του χρέους του εξασφαλισμένου πιστωτή. Επίσης, ενώ πρωταρχικό καθήκον ενός ΠΔ οφείλεται στον κάτοχο του ΟΚΕ, καθήκον επιμέλειας οφείλεται και στους εγγυητές και στους μετέπειτα εξασφαλισμένους πιστωτές. 

Επιπλέον, οι ισχυρισμοί ότι ο ΠΔ πληρώνει μόνο τον εξασφαλισμένο πιστωτή που τον διορίζει, είναι ανακριβείς, ο ΠΔ πρέπει να πληρώσει τους προνομιούχους πιστωτές από τα έσοδα τυχόν ρευστοποίησης περιουσιακών στοιχείων πριν πληρώσει τον κάτοχο του ΟΚΕ. 

Οι θέσεις που διατυπώθηκαν ότι οι κάτοχοι ΟΚΕ διορίζουν αυθαίρετα ΠΔ είναι επίσης αβάσιμες, προσωπικά έχω διοριστεί ΠΔ σε αρκετές υποθέσεις και σε όλες, ο διορισμός ΠΔ ήταν η τελευταία επιλογή, αφού έχουν προηγηθεί αρκετές προσπάθειες για την αναδιάρθρωση των χρεών της εταιρείας. 

Το Administration Regime του Ηνωμένου Βασιλείου και η Κουλτούρα Διάσωσης 
Ο Σύνδεσμος προέβαλε επιχειρήματα ότι το γεγονός ότι ο θεσμός του ΠΔ έχει ουσιαστικά καταργηθεί στο Ηνωμένο Βασίλειο (εκτός από ένα μικρό αριθμό εξαιρέσεων ή όπου το ΟΚΕ δημιουργήθηκε πριν τις 15/9/2003) και έχει αντικατασταθεί με το Administration, αποδεικνύει ότι ο θεσμός του ΠΔ δεν ανταποκρίνεται στο σκοπό του και ότι δίνει υπερβολική εξουσία στους κατόχους ΟΚΕ και τον ΠΔ. 

 

Ωστόσο, υπό το καθεστώς του Administration του Ηνωμένου Βασιλείου, ο κάτοχος του ΟΚΕ έχει την εξουσία να διορίζει Διαχειριστή (administrator) χωρίς δικαστική απόφαση, απλώς καταθέτοντας τα απαραίτητα έντυπα στο Δικαστήριο. Σε περίπτωση που κατατέθηκε αίτηση από μια εταιρεία και/ή πιστωτή, πρέπει να ειδοποιηθούν γραπτώς οι εξασφαλισμένοι πιστωτές, δίνοντας τους το δικαίωμα να διορίσουν administrator της επιλογής τους, σε αντίθεση με τις αλλαγές που έχουν προταθεί να γίνουν στην Κύπρο. 

Περαιτέρω, ο Σύνδεσμος, εγείρει το θέμα ότι ο θεσμός του ΠΔ προωθεί μια κουλτούρα διάσπασης και διάλυσης (σε αντίθεση με το Administration), ωστόσο, από την εμπειρία που έχω αποκτήσει από το διορισμό μου ως ΠΔ σε εκατοντάδες υποθέσεις, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι κατά κύριο λόγο, όταν η τράπεζα αποφασίζει να διορίσει ΠΔ, οι εταιρείες είναι αφερέγγυες, δραστηριοποιούνται έχοντας απώλειες και η πώληση των περιουσιακών τους στοιχείων είναι η μόνη βιώσιμη επιλογή. 

Στις 7/5/2015, με την εισαγωγή του θεσμού του Εξεταστή, η κουλτούρα διάσωσης υποτίθεται ότι εισάχθηκε στην Κύπρο. Η Νομοθεσία δίνει στα ενδιαφερόμενα μέρη (πιστωτές/διευθυντές/μέτοχους/εγγυητές) 30 ημέρες από την ημερομηνία που διορίζεται ένας ΠΔ να υποβάλουν αίτηση για διορισμό Εξεταστή. Το Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει διορισμό Εξεταστή, όταν μια εταιρεία έχει προοπτικές επιβίωσης ως δρώσα οικονομική μονάδα και με τη λήψη τέτοιας απόφασης, θα αποφασίσει αν ο ΠΔ παύει να ενεργεί. 

Ως εκ τούτου, οι μη εξασφαλισμένοι πιστωτές δεν βρίσκονται στο έλεος των ενεργειών του ΠΔ, όπως αξιώνει ο Σύνδεσμος, εφόσον η εταιρεία έχει προοπτικές επιβίωσης ως δρώσα οικονομική μονάδα. 

Εάν η Νομοθεσία δεν επιτρέπει στους εξασφαλισμένους πιστωτές να αναλάβουν άμεση δράση για την επιβολή της εξασφάλισης τους, οι τράπεζες θα αποθαρρύνονται από την περαιτέρω χορήγηση δανείων, εάν τελικά εισαχθεί το Νομοσχέδιο, θα βλάψει εκείνους που ο Σύνδεσμος, υποτίθεται ότι προστατεύει. 

Όλοι γνωρίζουμε ότι το δικαστικό μας σύστημα είναι επιρρεπή σε μακροχρόνιες καθυστερήσεις και υπάρχει σωρεία εκκρεμούντων υποθέσεων. Εάν αυτό το Νομοσχέδιο περάσει, οι καθυστερήσεις που θα παρατηρηθούν θα είναι επιβλαβείς για τις προβληματικές επιχειρήσεις, καθώς επίσης και για τους κατόχους ΟΚΕ. Θα υποβάλλονται ενστάσεις σχετικά με κάθε αίτηση για διορισμό ΠΔ και οι υποθέσεις πιθανόν να εκκρεμούν ενώπιον του δικαστηρίου για τουλάχιστον 3-4 χρόνια, με καταστροφικές συνέπειες. Στο μεσοδιάστημα, οι διευθυντές θα αποξενώνουν τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας και μέχρι να αποφασίσει το δικαστήριο αν θα διορίσει ΠΔ, η μόνη λύση θα είναι η εκκαθάριση. 

*Ο Κρίς Ιακωβίδης είναι Εγκεκριμένος Λογιστής, Αδειούχος Σύμβουλος Αφερεγγυότητας. Στην Κύπρο, είναι Διευθυντής της CRI Group (www.crigroup.com.cy), που ειδικεύεται σε όλες τις πτυχές της Εταιρικής 
Αποκατάστασης, Αναδιοργάνωσης και Ανασυγκρότησης.