Σημάδι φορολόγησης του πλούτου το κούρεμα;

Τα πράγματα είναι νεφελώδη όσον αφορά το σχέδιο διάσωσης της Κύπρου. Είναι λοιπόν ριψοκίνδυνο να σχολιάζεις ένα αβέβαιο αποτέλεσμα που μπορεί να αλλάξει σε μερικές ώρες αφήνοντάς σε έτσι έρμαιο χλευασμού. Και αυτό το μπλογκ δεν έχει ως σκοπό να παρέχει καθημερινό ή ακόμα και εβδομαδιαίο σχολιασμό καθώς δεν παρέχω βραχυπρόθεσμες οικονομικές συμβουλές, που σημαίνει ότι είναι δελεαστικό να περιμένουμε να δούμε το τελικό αποτέλεσμα.

Παρ’ όλα αυτά, καθώς η κατάσταση της Κύπρου είναι το σημαντικότερο μακροοικονομικό γεγονός του 2013 μέχρι σήμερα και καθώς αναπτύσσεται με νέους και περίπλοκους τρόπους, νιώθω ότι είναι αναγκαίο να προσπαθήσω να βγάλω νόημα από τα όσα βλέπουμε και ακούμε.

Αυτό που ξέρουμε τώρα είναι ότι το Κυπριακό Κοινοβούλιο έχει απορρίψει το πακέτο διάσωσης μετά από ένα παιγνίδι πόκερ με την Τρόικα, προσπαθώντας να μοιράσει τα χαρτιά με διαφορετικούς τρόπους, από μηδενικό φόρο κατάθεσης για τους μικροκαταθέτες μέχρι 15% φόρο στους μεγάλους. Κανένας από τους συνδυασμούς μέχρι τώρα δεν έχει αποδειχθεί επαρκής για να διασφαλιστεί μια συμφωνία.
Ξέρουμε επίσης ότι η Γαλλία έχει κατηγορηματικά αποκλείσει ότι θα υπάρξει σχέδιο Β. Αυτό είναι αλήθεια αφού είμαστε ήδη στο σχέδιο Δ ή στο σχέδιο Ε. Ξέρουμε επίσης ότι οι Ρώσοι έχουν εμπλακεί δραστήρια στο παρασκήνιο, παρά το γεγονός ότι είναι ευλόγως ενοχλημένοι από την όλη διαδικασία. Ξέρουμε ότι όλο αυτό εξελίσσεται σε μια γεωπολιτική παρτίδα σκακιού όπου τα σημαντικά Ευρωπαϊκά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου μπορεί να βρεθούν υπό ρωσικό έλεγχο, παρά τις φιλόδοξες προσπάθειες των τελευταίων δεκαετιών για μη εξάρτηση από τη Ρωσία όσον αφορά την προμήθεια της Ευρώπης με ενέργεια. Ξέρουμε ότι η Merkel ενδιαφέρεται περισσότερο για τις επερχόμενες εγχώριες εκλογές παρά για το μέλλον της Κύπρου.

Ξέρουμε ακόμα ότι οι τράπεζες στην Κύπρο θα είναι κλειστές μέχρι την Πέμπτη τουλάχιστον, αλλά και ότι δε θα ανοίξουν μέχρις ότου υπάρξει κάποιο είδος συμφωνίας - ή ότι ακόμα το θέμα του κουρέματος των καταθέσεων θα είναι άνευ σημασίας αφού δε θα υπάρχει ούτε σεντ στην Κύπρο, τουλάχιστον όσον αφορά ξένες καταθέσεις.

Ξέρουμε ότι ο Κύπριος Υπουργός Οικονομικών έχει προσπαθήσει ανεπιτυχώς να παραιτηθεί και ότι οι Βρετανοί φέρνουν στην Κύπρο με αεροπλάνα ευρώ για να πληρώσουν τους 3000 στρατιωτικούς που υπηρετούν εδώ.
Ξέρουμε ότι μια κοινοπραξία τραπεζών έχει προσφέρει μια ιδιωτική λύση στην κρίση, αλλά προφανώς δεν έχει ληφθεί σοβαρά υπόψη.
Σε μια πιο ανάλαφρη νότα, ξέρουμε ότι το όνομα του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας είναι Πανίκος, που καταδεικνύει ότι το παλιό ρητό "Το όνομά σου είναι η μοίρα σου" μπορεί να είναι αληθινό … συγγνώμη, συγχωρέστε το λογοπαίγνιο αλλά δεν μπόρεσα να συγκρατηθώ. Η αλήθεια είναι ότι λυπάμαι τον άνθρωπο που ίσως έχει μια από τις λιγότερο επιθυμητές δουλειές στον κόσμο τώρα.
Όλα αυτά έχουν συμβεί τις τελευταίες 72 ώρες. Πού θα τελειώσουν όλα; Τι έχουμε μάθει από όλα αυτά;
Αρκετά πράγματα. Έχουμε δει ξανά ότι η Ευρωζώνη δεν είναι ικανή να χειρίζεται λογικά τα προβλήματά της. Αυτός πρέπει να είναι ίσως ο πιο ανίκανος χειρισμός μιας κρίσης του Ευρώ μέχρι σήμερα, που υπογραμμίζει την απελπιστική κατάσταση που βρίσκονται οι 17 χώρες της ευρωζώνης. Ο πανικός είναι τόσο μεγάλος που κανένα μέτρο δε φαίνεται αρκετά ακραίο για να διατηρηθεί η καταδικασμένη προσπάθεια και για να υποστηριχθεί το πολιτικό κεφάλαιο που έχει επενδυθεί σε αυτή τη μνημειώδη αποτυχία. Έχουμε μάθει ότι έχουμε ήδη φτάσει σε ένα στάδιο όπου οι πολιτικοί απροκάλυπτα προσπαθούν να κατάσχουν τις καταθέσεις των αθώων και αδύναμων πολιτών, που σηματοδοτεί ένα νέο χαμηλό -αλλά αναμενόμενο- επίπεδο. Αυτό προμηνύει νέα κακά που θα έρθουν στο μέλλον όταν η κρίση βαθύνει - που είναι κάτι που αναμφίβολα θα γίνει.
Η ιδέα ενός φόρου του πλούτου που θα εφαρμοστεί μια και μόνη φορά, δεν είναι νέα. Αρκετές έρευνες τα τελευταία χρόνια έχουν καταδείξει το γεγονός ότι η απελπισμένη ανάγκη για χρηματοδότηση στο δημόσιο τομέα μπορεί να - και πιθανώς θα- οδηγήσει σε κατάσχεση του πλούτου σε μνημειώδη κλίμακα. Το Boston Consulting Group εισηγήθηκε σε μια πρόσφατη έρευνα ότι το 29% περίπου OΛΟΥ του ιδιωτικού πλούτου, όχι μόνο των καταθέσεων, είναι πιθανόν να κατασχεθούν για να καλυφθούν τα συσσωρευμένα χρέη (Διαβάστε το άρθρο στο Zerohedge.com). Άρα είναι καλύτερα να συνηθίσουμε τους διψασμένους για λεφτά πολιτικούς να παίρνουν τις καταθέσεις μας. Αυτή είναι μόνο η αρχή. Η γάτα έχει βγει από το σακούλι, ασχέτως εάν τελικά η συγκεκριμένη συμφωνία δεν πραγματοποιηθεί.

Αυτό που με εκπλήσσει είναι ότι μια τέτοια σημαντική και ακραία κίνηση γίνεται για ένα όχι και τόσο σημαντικό βραβείο. Η αργή διαπίστωση ότι η κατάσχεση των λεφτών μας θα είναι η επόμενη κίνηση στην κρίση του χρέους έχει γίνει επώδυνα κατανοητή από αυτή την απροκάλυπτη κίνηση. Το πιο απεχθές εργαλείο και η πιο σημαντική κίνηση των τελευταίων χρόνων, το κούρεμα των καταθέσεων δηλαδή, έχει ανασυρθεί στην επιφάνεια για μόλις 5.8 δισεκατομμύρια δολάρια. Μια από τις συνέπειες όμως θα μπορούσε να είναι μια μαζική εκροή περιουσιακών στοιχείων και κεφαλαίων και μείωση στην αξία των στοιχείων αυτών κατά εκατοντάδες δισεκατομμύρια, ενώ η απώλεια της εμπιστοσύνης θα είναι επιζήμια σε όλες τις αδύναμες οικονομίες. Γιατί η Τρόικα δε φύλαξε τη χρήση του μέτρου αυτού για μια πιο σημαντική περίπτωση, όπως για παράδειγμα ένα σχέδιο διάσωσης της Ισπανίας ή της Ιταλίας; Λόγω ανικανότητας; Έλλειψης κατανόησης της αγοράς; Ή κάτι ακόμα πιο φοβερό - λόγω μιας επιθυμίας εισαγωγής αυτού του νέου φορολογικού εργαλείου για να κάνουν τους ψηφοφόρους να συνηθίσουν τις νέες αυτές ιδέες αρμέγματος των πλουσίων στο μέλλον;
Αυτό που ζούμε είναι ενδιαφέρον και συναρπαστικό - είναι απλά μεγάλο κρίμα που οι άνθρωποι στην Κύπρο χρειάζεται να περάσουν τόσο πόνο για προβλήματα που σε μεγάλο βαθμό δε δημιούργησαν οι ίδιοι, αλλά που δεν έχουν κανένα τρόπο να αποφύγουν.

Και η λογική ερώτηση είναι: ποιος θα είναι ο επόμενος που θα βρεθεί σε τέτοια θέση;

Να είστε ασφαλείς εκεί έξω.