Η κρίση περνά μέσα από σκοτεινούς δρόμους
11:51 - 14 Μαρτίου 2013
Το ότι η κρίση έχει δείξει τα δόντια και μάλιστα για τα καλά στην κυπριακή αγορά είναι δεδομένο, η εικόνα όμως που βλέπουμε καθημερινά να γίνεται όλο και πιο έντονη μόνο αποκαρδιωτικά μηνύματα στέλνει.
Βράδυ καθημερινής, περνούσα από τη Λακατάμια και τη λεωφόρο Μακαρίου που είναι η κύρια οδική αρτηρία του Δήμου και γύρω στις 12 το βράδυ μόνο ο οδικός φωτισμός έριχνε φως στους δρόμους. Κλειστά μαγαζιά, ενοικιαστήρια παντού και κόσμος κλεισμένος στο σπίτι συνέθεταν την πραγματική εικόνα της οικονομικής κρίσης.
Η εικόνα αυτή έχει γίνει καθημερινότητα, οι καφετέριες είναι άδειες, η εμπορική κίνηση έχει καταρρακωθεί και η ψυχολογία της αγοράς έχει πιάσει πάτο. Μπορεί πολλοί να πουν ότι ασχολούμαι με τις πωλήσεως και την αγορά την ώρα που χιλιάδες είναι άνεργοι, κόσμος πεινά και παιδιά τρέφονται με συσσίτια, αλλά η οικονομία δεν είναι μόνο ανθρωπιστικό και κοινωνικό ζήτημα.
Ακριβώς για να πάψουν να υπάρχουν όλες οι πιο πάνω, άσχημες, καταστάσεις χρειάζεται ανάπτυξη, θέσεις εργασίας και βήματα προς τα εμπρός. Και αυτά δεν γίνονται από τη μια μέρα στην άλλη αλλά με πλάνο, όραμα και μεθοδικότητα. Η πολιτική Χριστόφια που υπαγόρευε στον κρατικό μηχανισμό ότι «λεφτά υπάρχουν και δώστε τα ανεξέλεγκτα» έχει αποδειχτεί ως η πλέον οπισθοδρομική, αφελής και κυρίως καταστροφική για την κοινωνία. Η κοινωνική συνοχή διασφαλίζεται με λογικές κινήσεις που να έχουν μακροπρόθεσμα και μόνιμα αποτελέσματα.
Όταν κάποιος κερδίζει το λαχείο έχει δυο επιλογές: αφενός να περάσει ένα χρόνο καλά ξοδεύοντας τα χρήματα δεξιά κι αριστερά και αφετέρου να επενδύσει το ποσό προκειμένου να έχει μια ολόκληρη ζωή οφέλη από την τύχη που του έλαχε.
Η Κύπρος σήμερα έχει το λαχείο που ονομάζεται φυσικό αέριο αλλά πρώτα πρέπει να κάνει πολλά για να το εξαργυρώσει κι έπειτα να επενδύσει τα χρήματα. Δυστυχώς έως τώρα και μάλιστα πριν καν πάρουμε το λαχείο, λειτουργούσαμε με τη λογική της πρόσκαιρης ευμάρειας και της παντελούς άγνοιας κινδύνου και προσέγγισης των διεθνών συνθηκών.
Έχουμε πολλά να κάνουμε μέχρι να ανάψουν ξανά τα φώτα στα μαγαζιά και να αποκτήσουν ζωή οι εμπορικοί δρόμοι. Επιβάλλεται να τα κάνουμε, διαφορετικά θα ζούμε για πάντα σε έρημους και σκοτεινούς δρόμους.