Κυπριακές Αερογραμμές: Αναζητείται το αυτονόητο

Τι λοιπόν πάει λάθος σε αυτή την εταιρεία; Τόσο δύσκολο είναι να λειτουργήσει έστω στοιχειωδώς αποτελεσματικά, εκτελώντας έστω και στο ελάχιστο την αποστολή της χωρίς να φορτώνει τα βάρη της στον φορολογούμενο πολίτη; Γιατί τόσα και τόσα σχέδια διάσωσης έχουν μέχρι τώρα αποτύχει; Γιατί οι Κυπριακές Αερογραμμές διαχρονικά ακολουθούν μια φθίνουσα πορεία που κανείς δεν φαίνεται ικανός να ανακόψει;

Μήπως η μέχρι τώρα αντιμετώπιση του προβλήματος εστιάζεται σε λανθασμένη κατεύθυνση; Μήπως παραγνωρίζεται κάποιος σημαντικός αλλά και κορυφαίος παράγοντας; Μήπως ξεχνιέται το αυτονόητο;

Το αυτονόητο ότι όσες μελέτες και να διεξαχθούν, όσες περικοπές και να γίνουν, όσα μέτρα και να ληφθούν, το αποτέλεσμα θα είναι μηδενικό, αν αυτά δεν οδηγούνται από μια εμπνευσμένη και δεσμευμένη ηγεσία, η οποία με ακεραιότητα, υπευθυνότητα και πίστη στις δυνατότητες του προσωπικού, θα μπορέσει να προβάλει ένα αξιόπιστο όραμα και να παράξει έργο που να συνάδει με τις προσδοκίες και την περηφάνια όλων των Κυπρίων.

Μήπως οι παραστάσεις μας περιορίζονται από την μετριότητα που μας περιτριγυρίζει και την οποία το κατεστημένο μας έχει επιβάλει; Μήπως πρέπει τελοσπάντων να αλλάξουμε παραστάσεις, να δούμε τον κόσμο από μια άλλη οπτική γωνία και να αντιληφθούμε ότι προηγμένες κοινωνίες χρειάζονται και  προηγμένες σκέψεις και πνευματικά προηγμένους ανθρώπους, διαφορετικά  θα συνεχίσουμε να φθίνουμε στην μετριότητα;

Μήπως πρέπει άμεσα να αναζητήσουμε και να βρούμε τους κατάλληλους ανθρώπους για να ηγηθούν μιας εταιρείας με άξια και έμπειρα στελέχη, με λαμπρό παρελθόν και σίγουρα με μέλλον, η οποία απλά είχε την ατυχία να παγιδευτεί στα πλοκάμια των μικροσυμφερόντων και της διαχρονικής κοντόφθαλμης  αντιμετώπισης από τα εμπλεκόμενα μέρη που τελικά αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων;

Μήπως χρειάζονται ηγέτες που πραγματικά πιστεύουν στην εταιρεία, που θέλουν και μπορούν να επεκτείνουν αντί να συρρικνώνουν, που θέλουν και μπορούν να συνενώσουν δυνάμεις, που μπορούν να πείσουν, να προάξουν την συνεργασία, να εμπνεύσουν και να ηγηθούν με βάση το όραμα και τις αρχές που θα συμμερίζονται όλα τα στελέχη της εταιρείας;

Μήπως τελικά όλοι ξεχνάμε το αυτονόητο; Το πανάρχαιο και πάντα επίκαιρο ρητό  ότι «Η ηγεσία είναι Πράξη και όχι Θέση».

Ας ξεπεράσουμε λοιπόν τους εαυτούς μας και ας βρούμε λύσεις που αρμόζουν σε μια κοινωνία πολιτών που απαιτεί από την ηγεσία της ωριμότητα, αποφασιστικότητα και πράξεις που υπερβαίνουν το καταθλιπτικό κατεστημένο.

Χάρης Παπαδόπουλος

Δειτε Επισης

Χειρουργείο καρδιάς μετά τα 70: Διαδικασία, κίνδυνοι, ανάνηψη και οφέλη-Μύθοι και πραγματικότητα
Πώς η βραχυχρόνια μίσθωση μπορεί να αναζωογονήσει το ιστορικό κέντρο της Λευκωσίας
Οι ποινές χάδι και οι παράνομοι, που γίνονται σφετεριστές
Η βάση στην οποία μπορούμε να ξαναχτίσουμε τη χώρα μας και το παράδειγμα της Εσθονίας
Στρατηγικοί στόχοι για την ενεργειακή μετάβαση της Κύπρου
Περιέργεια και διαφορετικότητα: Οι πυλώνες της καινοτομίας στον χώρο εργασίας
Πλοήγηση στο τελικό στάδιο συμμόρφωσης με την οδηγία NIS2
Ο εκτεταμένος αντίκτυπος της νέας οδηγίας για την εταιρική δέουσα επιμέλεια όσον αφορά την αειφόρο και βιώσιμη ανάπτυξη
Υλικά και αντικείμενα σε επαφή με τρόφιμα και η σημασία του ελέγχου τους
Αναπτύξεις σε περιβαλλοντικά ευαίσθητες περιοχές. Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας;