Ο ρόλος των συντεχνιών σε περιόδους κρίσης

Παρακολουθώ με πικρία και μεγάλη απογοήτευση τους διάφορους ηγέτες των συντεχνιών, που δυστυχώς συμπεριφέρονται σαν στελέχη κομμάτων που αρκούνται σε συνθήματα και επικεντρώνονται σε στόχους ανέφικτους και κατά την ταπεινή μου γνώμη όχι τόσο ουσιώδεις κάτω από τις περιστάσεις.

Κάτω από αυτές τις περιστάσεις οι συντεχνίες πρέπει να δημιουργήσουν ένα σχέδιο δράσης τριετίας/πενταετιας το οποίο θα διασφαλίσει τα ακόλουθα:

1. Διασφάλιση των θέσεων εργασίας, (αντί να βάζουν κόκκινες γραμμές για την ΑΤΑ) αφού δυστυχώς και ελπίζω οι εκτιμήσεις μου να είναι λανθασμένες, κατά την διάρκεια του 2013 θα ακολουθήσουν απολύσεις στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
2. Διασφάλιση της πρώτης κατοικίας (οικογενειακής στέγης). Αν έπρεπε να υπάρχει μια απαράβατη κόκκινη γραμμή αυτή θα έπρεπε να είναι η διασφάλιση της οικογενειακής στέγης αφού δεν φτάνει που αυτός ο λαός θα καλεστεί να αναλάβει τα βάρη της αποπληρωμής της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών, θα εισπράξει και το “ευχαριστώ” δηλαδή την πώληση της οικογενειακής στέγης του κάθε ενός από εμάς με συνοπτικές διαδικασίες.
3. Οργάνωση κοινού μετώπου με τις εργοδοτικές οργανώσεις  και άλλους οργανωμένους φορείς (πρέπει να είναι όρος για να δοθούν τα λεφτά της ανακεφαλαιοπίησης στις τράπεζες) για υποχρεωτική μείωση των επιτοκίων ώστε να μπορέσουν οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις να επιβιώσουν κάτω από την πίεση της οικονομικής κρίσης.
4. οργάνωση κοινού μετώπου με τις εργοδοτικές οργανώσεις και άλλους οργανωμένους φορείς για πάταξη της φοροδιαφυγής και όχι περεταίρω αύξηση των φόρων αφού οι περεταίρω αύξηση των φόρων θα επιφέρει αλυσιδωτές αρνητικές παρενέργειες σε όλα τα στρώματα των Κυπρίων. θα σκοτώσει την ανάπτυξη και θα
αυξήσει την ανεργία, ενώ οι φοροφυγάδες θα συνεχίσουν να φοροδιαφεύγουν εις βάρος όλων μας.
5. Οργάνωση κοινού μετώπου σε ευρωπαϊκό επίπεδο με συντεχνίες των Ευρωπαϊκών χωρών για την διασφάλιση του διαχωρισμού των επισφαλών δανείων και ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από τα εθνικά χρέη των χωρών. Δεν αμφιβάλει κανείς ότι οι τράπεζες πρέπει να διασωθούν, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι τράπεζες είναι μετοχικές επιχειρήσεις (όχι κρατικές) που σκοπό έχουν το κέρδος. Όλες οι συντεχνίες πρέπει να πιέσουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την διάσωση των τραπεζών αλλά όχι εις βάρος του απλού Ευρωπαίου πολίτη.

Καταλήγοντας θα έλεγα ότι ακόμα έχουμε ελπίδες να σωθούμε, αν επιτέλους οι άνθρωποι που μας διοικούν και αποφασίζουν ή χειρίζονται νευραλγικές θέσεις,  σταματήσουν να σκέπτονται σαν κομματάρχες και επιτέλους πιέσουν και επιμείνουν στην δημιουργία ενός σχεδίου δράσης που όλοι θα επωμισθούμε αλλά τουλάχιστο θα ξέρουμε ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να μας επαναφέρει πίσω σε ρυθμούς ανάπτυξης και δημιουργία θέσεων εργασίας το συντομότερο δυνατό.
Εν γνώση μου δεν αποτείνουμε στα κομματικά σύνολα διότι δυστυχώς δεν διαβλέπω άμεσα να βάλουν το κοινό συμφέρον, το συμφέρον του απλού κύπριου πολίτη πάνω από το κομματικό και προσωπικό τους συμφέρον. Αν αποδείξουν το αντίθετο θα είναι με μεγάλη μου χαρά που θα τους απολογηθώ.  
 
Βασίλης Μιχαηλίδης, Επιχειρηματίας Vasilis.m@topretail.com.cy