Φυσικό αέριο και «λύση»

Για το θέμα του ενεργειακού πλούτου αισθάνομαι μια «προσωπική» σύνδεση. Μήνες πριν το δημοψήφισμα (2004), είχα πρωτοστατήσει στην αποκάλυψη της συγκαλυμμένης Τούρκο-Αγγλικής παρέμβασης που σχεδιάστηκε και ενσωματώθηκε στο πλαίσιο της προτεινόμενης λύσης. Ο σχεδιασμός ξεκινούσε στο κύριο μέρος και προεκτεινόταν μέσω αλληλοσύνδεσης διαφόρων προνοιών (π.χ. λήψη αποφάσεων, πρωτόκολλο περί Αγγλικών Βάσεων, περί υφαλοκρηπίδας νόμοι κ.ά.). Απώτερη επιδίωξη ήταν ο υποθαλάσσιος ενεργειακός πλούτος της Κύπρου.

Σήμερα και στα δίσεκτα χρόνια ενώπιον μας, θα επικρατούν συνθήκες οικονομικής εξαθλίωσης και απόγνωσης. Αυτό δημιουργεί μια «ανεπανάληπτη ευκαιρία» για εκείνους που παραμονεύουν εκτός και εντός Κύπρου με στόχο τον ενεργειακό πλούτο, που πλέον είναι οριοθετημένος και επιβεβαιωμένος εντός της κυπριακής ΑΟΖ. Επιδίωξη τους να αποτραπεί η νέα εποχή που διανοίγεται από την αξιοποίηση του φυσικού αερίου. Συνεπώς, ο συνδυασμός της δυσπραγίας με το αδιέξοδο στο κυπριακό, δημιουργούν … ευκαιρία  για να προσφερθεί ένα «πακέτο» για λύση και στα δύο. Να συνδυαστεί σε ΕΝΑ «πακέτο» η δυνατότητα εξόρυξης φυσικού αερίου με ταυτόχρονη «λύση» στο κυπριακό. Θα πρόκειται ομολογουμένως για (φαινομενικά) ελκυστικό πακέτο σε μια καταχρεωμένη κοινωνία, που θα βιώνει τρομακτική συρρίκνωση των εισοδημάτων της και θα βρίσκεται πρωτόγνωρη απόγνωση. Ήδη, για να ξεχρεώσουν τις τράπεζες και άλλες οφειλές, ιδιοκτήτες κατεχόμενης γης ξεπουλούν μέσω της παράνομης «Επιτροπής» (την οποία «επιτροπή» τα πολιτειακά όργανα της Κυπριακής Δημοκρατίας αντιμετωπίζουν ως νόμιμη και για πολλοστή φορά επισημαίνουμε ότι αυτό θα έχει ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ συνέπειες).

Αν τα πιο πάνω είναι λογικά, οι σχεδιασμοί έχουν προ πολλού ξεκινήσει, αφού το σκηνικό προδιαγράφει μιαν ιδιαίτερα ευάλωτη κοινωνία να αποδεκτεί μια τέτοια  «προσφορά» (δύο σε ένα, όπως στις εκπτώσεις!). Υπό τις περιστάσεις, το επιχείρημα θα φαίνεται δυνατό: «λύση» στο κυπριακό που θα επιτρέπει να απολαύσουμε τα έσοδα του φυσικού αερίου. Και το ανάποδο: το φυσικό αέριο που ως καταλύτης θα μας οδηγήσει στην πολυπόθητη ανάπτυξη και «λύση». Ήδη, το «πακέτο» δύο σε ένα,  προβάλλεται κυρίως από ξένους (π.χ. Ντάουνερ, Υπουργείο Εξωτερικών Αγγλίας κ.ά.) και ακολουθούν οι εντός.  

Με επιβεβαιωμένο τον τεράστιο ενεργειακό πλούτο που άλλοι εποφθαλμιούν, το «πακέτο» αυτή τη φορά θα πρέπει να είναι τόσο συγκαλυμμένα ελκυστικό, που να το ζητούμε ΕΜΕΙΣ. Μια "λύση" που θα φαίνεται πως τερματίζει την κατοχή και ταυτόχρονα την οικονομική εξαθλίωση είναι κάτι σημαντικά διαφορετικό από το 2004. Στην τότε ανθούσα οικονομία, μια βασική έγνοια ήταν πως το κόστος θα το επιβαρυνθούν οι Ε/κ και τελικά η «λύση» θα βουλιάξει την οικονομία. Σήμερα, με καταποντισμένη οικονομία, εκείνη η έγνοια έχει εξαφανιστεί. Και σε συνθήκες εξαθλίωσης όπου προέχει η επιβίωση, ένα πακέτο «λύσης» στο κυπριακό με το φυσικό αέριο σαν έξοδο από την εξαθλίωση, θα φαντάζει ως … μάννα εξ ουρανού. Στην ουσία όμως, σύμφωνα και με τα έγγραφα Ντάουνερ, επιδίωξη είναι να ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ πως έτσι θα γίνει.  
Το μάθημα για την Κύπρο είναι σαφές. Εφόσον υπό τις περιστάσεις το μνημόνιο είναι αναπόφευκτο, άλλο τόσο επιβάλλεται να διασφαλιστεί η ανάπτυξη στην πράξη.

Το παράδειγμα της ελληνικής οικονομίας προσφέρεται για αποφυγή. Εκεί, η συρρίκνωση της οικονομίας (ΑΕΠ) οδηγεί αναπόφευκτα εκτός ελέγχου τους βασικούς δείκτες της οικονομίας εν μέσω μιας πρωτοφανούς δυστυχίας και αλλεπάλληλων μνημονίων. Για εμάς, ουσιαστική και μοναδική έξοδο προσφέρει το φυσικό αέριο. Αυτό γνωρίζουν καλά οι διάφοροι παίκτες. Μόνο που εμείς οφείλουμε να είμαστε καχύποπτοι. Και να γρηγορούμε. Έχουμε μια ΕΥΚΑΙΡΙΑ -μετά από αιώνες- για νέα εποχή που πηγάζει από το φυσικό αέριο και ευρύτερα, τον ενεργειακό πλούτο της Κύπρου. Εάν οι έως τώρα συνομωσίες για υφαρπαγή του απέτυχαν, πόσο πιο συγκαλυμμένα πρέπει να επιχειρηθεί και παρουσιαστεί σήμερα; Ή αλλιώς, θα καταφέρουμε να βγάλουμε μόνοι τα μάτια μας και αυτή τη φορά;

O Κώστας Μαυρίδης είναι Διδάκτωρ Χρηματοοικονομικής/ mavidres@ucy.ac.cy