Τρόικα και Ακίνητα….

Στο επίκεντρο των συζητήσεων βρίσκεται τις τελευταίες εβδομάδες το θέμα για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια και της εκποίηση των ακινήτων.

Συγκεκριμένα, η θέση της Τρόικας είναι ότι όσα δάνεια δεν πληρώνονται για περίοδο 90 ημερών θεωρούνται μη εξυπηρετούμενακαι Εντός 18 μηνών η τράπεζα να προχωρεί σε εκποίηση του ακινήτων. Η κυβέρνηση ζητά επιτακτικά την επιμήκυνση τόσο του χρονικού ορίου για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, όσο και η χρονική περίοδος για εκποίηση να διευρυνθεί σε τουλάχιστον 5 χρόνια.

Είναι ξεκάθαρο ότι η περίοδος των 90 ημερών είναι πολύ μικρή με τα δεδομένα της αγοράς σήμερα και αρκετά δάνεια θα περιληφθούν ως μη εξυπηρετούμενα ως αποτέλεσμα να αυξήσουν τις ανάγκες  για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Παράλληλα εάν οι  τράπεζες υποχρεωθούν να προχωρήσουν στη εκποίηση ακινήτων, από τη μια θα υπάρξει υπερπροσφορά ακινήτων με περαιτέρω επιδείνωση του κλάδου.

Από  την άλλη όμως, προκαλεί στρέβλωση στην αγορά το γεγονός ότι η προσφορά ακινήτων συγκρατείται από τα προβληματικά ακίνητα τα οποία τα δεν μπορούν να πωληθούν στις τρέχουσες τιμές της αγοράς αφού τα δάνεια τους είναι πολύ μεγαλύτερα από την σημερινή τους αξία.

Θεωρούμε πολύ σημαντική αυτή την χρονική στιγμή για τα κυπριακά δεδομένα και έχουμε μια ευκαιρία να διορθώσουμε αυτή την στρέβλωση.
Οι τράπεζες, μέσα από τη απερίσκεπτη επεκτατική κερδοσκοπική τους πολιτική, έχουν χορήγηση αλόγιστα δάνεια σε αρκετούςοι οποίοι σήμερα αδυνατούν να πληρώσουν την δόση ως αποτέλεσμα να κινδυνεύουν να χάσουν τις περιούσιες του.

Σήμερα θα λέγαμε ότι είναι λογικό, νοούμενο ότι οι τράπεζες έχουν τεράστια ευθύνη στην χορήγηση των συγκεκριμένων δανείων, στη περίπτωση υποχρεωτικής πώλησης ή /και εκποίησητου ακινήτου η τράπεζα να υποχρεούται σε αναγκαστικήδιαγραφή χρεών των οποιαδήποτε εναπομεινάντων υπολοίπων δανείων στις περιπτώσεις όπου η αξία του ακινήτου είναι μικρότερη του δανείου και φυσικά τη απαλλαγή των εγγυητών από αυτά. Στις πλείστες περιπτώσεις οι εγγυητές είναι οικονομικά αποδυναμωμένοι σήμερα, οί άλλοτε ισχυροί επιχειρηματίες ανάπτυξης γης.

Με αυτό το δεδομένο θα μπορούν να απορροφηθούν από την αγορά όλα τα προβληματικά ακίνητα στις σωστές τιμές. Να αναφέρουμε ότι συγκεκριμένες τράπεζες (όλες οι Κυπριακές και άλλες) σε αρκετές εκατοντάδες περιπτώσεις έχουν ήδη προχωρήσει σε εθελοντικές διαγραφές χρεών (κυρίως άγγλων αγοραστών) μη έχοντας εναλλακτικές επιλογές σε μια απελπισμένη προσπάθεια να μαζέψουν ρευστότητα. 

Η Τρόικα πρέπει να επιβάλει τηθεσμοθέτηση τη διαγραφή χρεών και να εφαρμόζεται σε όλα τα δάνεια έχουν χορηγηθεί στο παρελθόν για αγορά ακίνητων με υποθήκη. Οι τράπεζες γνωρίζουν πολύ καλά ποιες περιπτώσεις θα πρέπει να προχωρήσουν άμεσα σε εκποίηση.

Όσον αφορά τα νέα δάνεια θα μπορούσε να εφαρμοστεί η πρόταση της Τρόικας χωρίς καμιά αλλαγή δηλαδή εκποίηση ακινήτων εντός 18 μηνών. Αν και σήμερα ακούγεται παράλογο λόγο της κακής κατάστασης της οικονομίας μας, υπό κανονικές συνθήκες μια σταθερής οικονομίας οι τράπεζες πρέπει να μπορούν να εκποιούν τα ενυπόθηκα ακίνητα ειδάλλως δεν θα έχει κανένα νόημα να συνάψουν οποιαδήποτε νέα δάνεια.

Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι η εκποίηση σε 18 μήνες ίσως να συμφέρει και στους πελάτες, γιατί από την εκποίηση σε σύντομο χρονικό διάστημα, ο επηρεαζόμενος ίσως να πάρει και χρήματα, ενώ με την επιμήκυνση και την χρέωση ψηλών επιτοκίων ίσως να μην εξοφλείται το δάνειο από την εκποίηση. Σε τελευταία ανάλυση, η επιμήκυνση της περιόδου εκποίησης του χρόνου εκποίησης δεν λειτουργεί πάντα προς όφελος των τραπεζών αλλά οφέλη μπορεί να έχει και ο οφειλέτης.

Το πιο σημαντικό για μας, σε τέτοια εξέλιξη είναι να ρυθμιστεί το επιτόκιο που θα χρεώνουν οι τράπεζες, για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια με τον καθορισμό ανώτατου ορίου.

Πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά και να μην προχωρήσουμε σε τέτοιες ρυθμίσεις που στο τέλος θα οδηγήσουν σε περαιτέρωστρέβλωση της αγοράς, γιατί οι επιπτώσεις θα είναι ανεπανόρθωτες για όλους και θα χρειαστούν αρκετά χρόνια να διορθωθούν.