Με την αύξηση της ζήτησης κατοικίας για ενοικίαση, ιδιαίτερα των διαμερισμάτων, όπως είναι φυσικό παρουσιάστηκε σημαντική αύξηση και στις τιμές των ενοικίων.
 
Αυτό συμβαίνει, τη στιγμή που οι μισθοί των εργαζομένων, κατά την περίοδο 2011 – 2018, διατηρήθηκαν ουσιαστικά στα ίδια επίπεδα ή μειώθηκαν.
 
Δεν είναι του παρόντος να αναλύσουμε τους λόγους που οδήγησαν σ’ αυτή την αύξηση στις τιμές των ενοικίων.
 
Θα εστιάσουμε την προσοχή μας πρώτο στην ομάδα των συμπατριωτών μας που έχουν ανάγκη στέγης, αλλά τα οικονομικά τους δεν τους επιτρέπουν να ενοικιάσουν και πολύ περισσότερο να αγοράσουν τη στέγη τους και δεύτερο στον ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει το κράτος σ’ αυτό τον τομέα.
 
ΜΙΣΘΟΙ
Για παράδειγμα, σήμερα ο καθαρός μισθός ενός νεοπροσληφθέντος υπαλλήλου είναι κάτω από τα 1,000 ευρώ.
 
Τα λίγα διαθέσιμα μονάρια που υπάρχουν στην αγορά, έχουν ενοίκιο που κυμαίνεται από 500 ευρώ και άνω. Αν στο ενοίκιο προστεθεί και η καταβολή των κοινοχρήστων, του ρεύματος, κ.ά. είναι φανερό ότι δεν μένουν αρκετά χρήματα για τα υπόλοιπα έξοδα διαβίωσης ενός ανθρώπου, που θα προχωρήσει στην ενοικίαση έστω και ενός μοναριού.
 
Επιπλέον, να τονίσουμε ότι λόγω της οικονομικής κρίσης των χρόνων 2011 – 2016, το οικογενειακό δίκτυ υποστήριξης «τρύπησε», σε πολλές περιπτώσεις, αφού και τα οικονομικά δεδομένα κινήθηκαν με αρνητικό πρόσημο στις πλείστες οικογένεις.
 
Είναι σίγουρο ότι δεν πρέπει να αναμένουμε από τους ιδιοκτήτες ακινήτων να εφαρμόζουν κοινωνική πολιτική και να παρέχουν στέγη είτε δωρεάν είτε σε τιμή που να κυμαίνεται σημαντικά κάτω από το αγοραίο ενοίκιο.
 
Αυτό συμβαίνει γιατί οι ιδιοκτήτες, με τη σειρά τους, έχουν χρέη και έξοδα, απόρροια της απόκτησης και διαχείρισης του ακινήτου τους. Η κρίση είχε επίσης σημαντική αρνητική επίδραση στους ιδιοκτήτες αφού το ακίνητο τους είτε ήταν άδειο είτε αναγκάστηκαν να το διαθέσουν με χαμηλό ενοίκιο.
 
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ
Φυσικά, εδώ πρέπει να κάνουμε αναφορά και στη μεγάλη καθυστέρηση που παρατηρείται στην απονομή δικαιοσύνης, όταν οι ιδιοκτήτες προσφεύγουν εναντίον ενοικιαστών που δεν είναι συνεπείς με την καταβολή του ενοικίου, αλλά και η αρνητική θέση των κομμάτων στο να προχωρήσουν στον εξορθολογισμό της σχετικής νομοθεσίας, αφού όπως λειτουργεί σήμερα, ουσιαστικά μετατρέπει τους ιδιοκτήτες ακινήτων σε χορηγούς των ενοικιαστών τους.
 
Είναι με βάση όλα αυτά τα δεδομένα που πιστεύουμε ότι το κράτος πρέπει να εμπλακεί δυναμικά, ώστε να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στο συγκεκριμένο θέμα και να αναλάβει τις ευθύνες του.
 
Είναι γεγονός ότι το κράτος παρέχει, σε μερίδα συμπατριωτών μας, μερική στήριξη σ’ ό,τι αφορά τα ενοίκια. Αυτή, όμως, δεν βασίζεται στο σημερινό ύψος των ενοικίων.
 
Είναι γι’ αυτό, που θα αναμέναμε από το κράτος, να καθορίσει το ύψος της συγκεκριμένης χορηγίας του, ώστε αυτό να είναι ανάλογο με τις εκάστοτε διακυμάνσεις του ενοικίου και τις ανάγκες του ατόμου ή της οικογένειας στην οποία προσφέρεται η χορηγία.
 
ΟΙΚΙΣΜΟΙ
Κατά καιρούς, μπαίνουν στο τραπέζι ιδέες για κατασκευή οικισμών, ώστε να λυθεί το πρόβλημα της στέγασης.
 
Αυτό, κατά την άποψή μας, είναι μια πρόχειρη, κακή και όχι λειτουργική λύση.
 
Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο, ότι με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθούν συνοικισμοί και γκέτο ανθρώπων με χαμηλά οικογενειακά εισοδήματα. Μια τέτοια λύση, επιπρόσθετα, θα δημιουργήσει πολλά κοινωνικά προβλήματα και θα απομονώσει, αλλά και θα στιγματίσει πολλούς συμπατριώτες μας.
 
Τελειώνοντας, θέλουμε να τονίσουμε ξανά τον σημαντικό ρόλο που πρέπει να διαδραματίσει το κράτος, με τη σωστή αξιολόγηση των στεγαστικών αναγκών των συμπατριωτών μας, συνδέοντας αυτές τις ανάγκες με το ύψος των ενοικίων, όπως αυτό διαμορφώνεται στην αγορά.
 

Γιώργος Μουσκίδης
Διευθυντής FOX Smart Estate Agency
Πρόεδρος Κυπριακού Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ακινήτων (ΚΣΙΑ)