Μια... Anassa γεμάτη αναζωογόνηση και ένα τριήμερο με την όμορφη θέα του Kόλπου της Χρυσοχούς (pics)

Καθώς μετρούσα τις μέρες αντίστροφα για να βρεθώ για ακόμη ένα καλοκαίρι στην αγαπημένη μου πόλη, η ανυπομονησία μου αυτή τη φορά ήταν μεγαλύτερη από ότι συνήθως.

Όχι γιατί η Πάφος μπορούσε να γίνει ομορφότερη, αλλά επειδή ήμουν σίγουρος πως η διαμονή μου εκεί θα μου προσέφερε μια ολοκληρωμένη εμπειρία που δεν είχα ξαναζήσει.

Η διαδρομή μεγάλη, αλλά καθόλου κουραστική. Αντιθέτως, το μάτι δεν χόρταινε να κοιτάζει τις πεδιάδες και τα βουνά της Πόλης Χρυσοχούς. Σε κάθε στροφή ένιωθα να έρχομαι ακόμη πιο κοντά στον προορισμό μου και ο ενθουσιασμός μου είχε πια κορυφωθεί. Και να που επιτέλους έφτασα.

Η πρώτη εικόνα, μαγική. Κάπου ανάμεσα στο απέραντο πράσινο της φύσης και στο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας, το Anassa Hotel της Thanos Hotels, με καλωσόρισε θερμά και μου έδωσε την υπόσχεση πως το τριήμερό μου εκεί θα ήταν μια ανάσα γεμάτη αναζωογόνηση.

Προχώρησα με δέος -και ένα εσωτερικό χαμόγελο- προς το λόμπι και οι διακοπές μου μόλις ξεκινούσαν. Αφού έπαψα, επιτέλους, να θαυμάζω το θεόρατο ταβάνι της εισόδου και τους γήινους χρωματισμούς του ξενοδοχείου, που σε έκαναν να αισθάνεσαι ένα με τη γαλήνη της φύσης, παρατήρησα αμέσως την άψογη εξυπηρέτηση του προσωπικού.

Με μεγάλη προθυμία μου προσέφεραν ένα κρύο ρόφημα και μια γλυκιά διάθεση να μου λύσουν οποιαδήποτε απορία είχα για τη διαμονή μου. Έπειτα, ακολούθησα μία κυρία καθώς με ξεναγούσε στους κυρίως χώρους του ξενοδοχείου, με το αποκορύφωμα να είναι…το δωμάτιό μου!

Ευρύχωρα δωμάτια, ένα αναπαυτικό κρεβάτι και η πιο όμορφη θέα που μπορούσα να ζητήσω, απλωνόταν μπροστά μου: Ο Κόλπος της Χρυσοχούς. Το χαμόγελό μου δεν ήταν πλέον κρυφό, αλλά ολοφάνερο στο πρόσωπό μου. Άνοιξα διάπλατα τις μπαλκονόπορτες και η εικόνα μιλούσε από μόνη της. Δεν υπάρχει άνθρωπος που μπροστά σε αυτό το χάρμα οφθαλμών δεν θα ηρεμούσε η ψυχή του.

Αφού πήρα μια γερή δόση από την ηρεμία και την αστείρευτη ομορφιά που υπήρχε παντού γύρω μου, ετοιμάστηκα για τα welcome cocktails που θα απολάμβανα στην μπροστινή βεράντα του Armonia Bar. Λίγο προτού δύσει ο πρώτος ήλιος, που άφηνε τις χρυσές του αχτίδες να ζωγραφίσουν το βουνό και τη θάλασσα, μαζευτήκαμε με μία ομάδα από συναδέλφους δημοσιογράφους για να απολαύσουμε παρέα τη βραδιά.

Ένα εξωτικό κοκτέιλ που είχε ως βάση την παπάγια, και που ήταν ειδικά φτιαγμένο για εμάς, μας έβαλε πολύ γρήγορα σε διάθεση γνωριμίας, ανταλλαγής απόψεων για ποικίλα θέματα, ανάλαφρες κουβέντες μα το κυριότερο, έντεινε τη χαλάρωση που ήδη νιώθαμε. Μερικά ποτήρια αργότερα και με τον αποχαιρετισμό του πρώτου μας ήλιου για αυτό το τριήμερο, προχωρήσαμε στο Village Square του ξενοδοχείου, όπου εκεί μας περίμενε ένα στρωμένο τραπέζι.

Αυτό που μου τράβηξε περισσότερο από όλα την προσοχή, ήταν το εκκλησάκι που στεκόταν περήφανα με τους γήινους χρωματισμούς του, κάπου στη μέση της πλατειούλας, και θύμιζε με τον πιο γλυκό τρόπο την παράδοση και τις ρίζες μας. Αργότερα έμαθα πως στο εκκλησάκι αυτό πραγματοποιούνται και γαμήλιες τελετές. Υπάρχει, άραγε, πιο παραμυθένιο μέρος για να σφραγίσεις τον έρωτά σου με το άλλο σου μισό;

Η όρεξή μας είχε ανοίξει για τα καλά και όλα ήταν έτοιμα (και νόστιμα) για να κάνουν τη βραδιά μας ακόμη πιο ξεχωριστή.

Στην ατμόσφαιρα πλανιόταν όλη η ομορφιά του καλοκαιριού μαζεμένη σε ένα μέρος. Λαμπάκια φώτιζαν καταλλήλως τον χώρο και το μπουφέ ήταν ανοιχτό για να το επισκεφτούμε, να το γευτούμε και να το τιμήσουμε δεόντως!

Κουπέπια, παστίτσιο, ραβιόλια, σουβλάκια, σιεφταλιές και άλλα αμέτρητα μεσογειακά πιάτα τόσο από την ελληνική όσο και από την κυπριακή κουζίνα, μας καλούσαν σε ένα εντυπωσιακό, γαστρονομικό ταξίδι.

Το μπάρμπεκιου ψηνόταν ζωντανά. Το μεράκι και η αγάπη με τα οποία φτιάχνονταν οι συνταγές ήταν εμφανής και οι εκρήξεις των γεύσεων ήταν κάτι πρωτόγνωρο για εμένα. Δεν θα μπορούσε να λείπει, φυσικά, η συνοδεία λίγου ακόμη ποτού και τι άλλο έμενε για να κλείσει η βραδιά μας με την πιο ευχάριστη νότα; Ένα ζωντανό, μουσικοχορευτικό πρόγραμμα βγαλμένο από την ίδια μας την παράδοση και ιστορία.

Επαγγελματίες χορευτές ρίχτηκαν σε ένα ξέφρενο γλέντι και μας «παρέσυραν» και εμάς στη μαγεία του συρτού χορού. Με τις παραδοσιακές τους στολές και τις χορευτικές τους ικανότητες, η βραδιά είχε πια φτάσει στο απόγειό της.

Μικροί και μεγάλοι απολάμβαναν με την καρδιά τους όσα ξετυλίγονταν μπροστά στα μάτια τους και όλοι είχαν την επιθυμία να συμμετέχουν σε αυτή τη διασκέδαση. Αυτή, εξάλλου, ήταν και η χάρη του ξενοδοχείου Anassa: Πάντα έχει κάτι για να μοιράζει χαμόγελα σε όλους. Τα πρόσωπα των παρευρισκόμενων έλαμπαν και με το πέρας του προγράμματος αποχαιρετιστήκαμε και ανανεώσαμε το ραντεβού μας για το επόμενο πρωί.

Ξυπνώντας στο κελάηδημα των πουλιών και στους ήχους της φύσης, είχα την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω – αυτή τη φορά για τα καλά- την ιδιαιτερότητα αυτή που συνδύαζε πολυτέλεια και μινιμαλισμό. Ετοιμάστηκα στα γρήγορα, αφού απόλαυσα για μία ακόμη στιγμή το μαγικό view, και ήμουν καθ’οδόν για το πρόγευμα.

Η εικόνα που μου έκανε την πρώτη εντύπωση την ώρα του προγεύματος, ήταν το γεγονός πως στα τραπέζια υπήρχε κάθε ηλικιακό γκρουπ. Οικογενειάρχες, άτομα που επιθυμούσαν μία απόδραση από την πόλη, επιχειρηματίες που είχαν ταξιδέψει, ζευγάρια που ζούσαν στιγμές αγάπης στο πιο όμορφο μέρος. Όλοι ήταν εκεί.

Πλούσιες επιλογές με περίμεναν στο εστιατόριο Amphora. Σπιτικές συνταγές με αγνά υλικά. Μεγάλη ποικιλία αλλαντικών, κρεατικών και τυροκομικών μου άνοιξαν την όρεξη και εγώ αδυνατούσα να αποφασίσω τι να απολαύσω. Μέσα σε αυτή την πανδαισία γεύσεων, υπήρχε κάτι για κάθε γούστο. Και εγώ ήμουν έτοιμος να τα γευτώ.

Γύρω στις 10:00 μαζευτήκαμε όλοι στην παραλία Άνασσα, που ήταν λιγότερο από 2 λεπτά περπάτημα από το ξενοδοχείο, και επιβιβαστήκαμε για ένα boat trip κατά μήκος της ακτής του Ακάμα. Έχοντας δροσερό νερό και σνακ μαζί μας και με τη βοήθεια της ομάδας του Latchi Watersports, παρατηρούσαμε την αστείρευτη μαγεία του πράσινου και του γαλάζιου που σμίγονταν ίσως στο ομορφότερο σημείο της Κύπρου μας.

Λίγη ώρα αργότερα, φτάσαμε στα κρυστάλλινα νερά της Φοντάνα Αμορόζα. Κολυμπήσαμε, απολαύσαμε τη μουσική μας, γελάσαμε με τη ψυχή μας και δεχτήκαμε με χαρά τις αχτίδες του καλοκαιρινού ήλιου που έλαμπε πάνω απ’τα κεφάλια μας. Ο απόλυτος ορισμός του καλοκαιριού!

Την ώρα της επιστροφής έκανα την εξής σκέψη: Μόλις είχα κολυμπήσει στα πιο καταγάλανα νερά, στην πιο αγαπημένη μου πόλη και επέστρεφα στο ωραιότερο ξενοδοχείο που είχα ποτέ μου βρεθεί. Μπορούσαν οι μέρες μου να γίνουν ακόμη καλύτερα;

Η ώρα της επιστροφής σήμαινε και ώρα για μεσημεριανό. Στεγνώσαμε από το αλμυρό νερό της θάλασσας και κατευθυνθήκαμε με ανυπομονησία στο εστιατόριο Pelagos. Εκεί, μας περίμεναν τα άδεια σερβίτσια μας, που σύντομα θα γέμιζαν με τις νοστιμιές ενός μενού που είχε φτιαχτεί ειδικά για εμάς, από τον βραβευμένο σεφ David Goodridge.

Η εξαιρετική εξυπηρέτηση και το σερβίρισμα όλης της ομάδας μπορούσε κανείς να τα παρατηρήσει ακόμη και στην πιο μικρή λεπτομέρεια. Απολαύσαμε τα ορεκτικά, το κυρίως πιάτο και, φυσικά, το επιδόρπιο και για άλλη μια φορά –πάντα με συνοδεία το ποτό- μπήκαμε στους καλοκαιρινούς ρυθμούς της εποχής.

Ακολούθησε πολύωρη χαλάρωση στο δωμάτιο, σε ένα κλιματιζόμενο χώρο με τις κατάλληλες (ψυχρές) θερμοκρασίες που εγώ ζητούσα. Μία απογευματινή βόλτα στη θάλασσα μου έδωσε την ευκαιρία να απολαύσω τα πεντακάθαρα νερά της περιοχής, απολαμβάνοντας το ποτό. Με τη δύση του δεύτερου ήλιου στην Πάφο, επέστρεψα στο δωμάτιο και ετοιμάστηκα για να παρευρεθώ για δείπνο στο βραβευμένο με Χρυσό Σκούφο Helios εστιατόριο.

Έφτασα στο χώρο και βρήκα το τραπέζι μας να είναι όμορφα στρωμένο, υπό το φως των κεριών. Ένα γλυκό, βραδινό αεράκι φυσούσε και μας δρόσιζε καθώς απολαμβάναμε ένα πλήρες δείπνο γεμάτο γεύσεις που δεν είχα δοκιμάσει ξανά.

Οι συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν, η όμορφη διάθεσή μας δεν έσβηνε και το φαγητό αποτέλεσε την καλύτερη συνοδεία σε αυτή την εμπειρία μας. Έτσι, λοιπόν, και αυτό το βράδυ έκλεισε ακριβώς όπως το φανταζόμουν: ευχάριστα, νόστιμα και ήσυχα

Έπειτα και από το πρόγευμα του επόμενου πρωινού – που εννοείται πως ήταν εξίσου τέλειο με το πρώτο-, κατευθυνθήκαμε ομαδικώς στο ολοκαίνουργιο γήπεδο padel για μία ξενάγηση. Κάπου ανάμεσα στη σκιά των μεγάλων δέντρων του ξενοδοχείου, ένα γήπεδο σου έβγαζε τον πιο αθλητικό σου εαυτό.

Εκεί έχουν την ευκαιρία παιδιά νεαρών ηλικιών μέχρι ενήλικες ανεξαρτήτως φυσικής κατάστασης, να απολαύσουν έναν αγώνα με την καλύτερη καθοδήγηση από τους instructors. Το padel αποτελεί, επίσης, μια family-friendly δραστηριότητα που κάθε οικογένεια μπορεί να ευχαριστηθεί με τα μέλη της.

Οι ρακέτες, οι μπαλίτσες και οι εγκαταστάσεις σε προσκαλούσαν να παίξεις ένα ματς και να χαρείς τον φιλικό ανταγωνισμό. Έτσι, το πρωινό της τρίτης μου ημέρας εκεί, έκλεισε με αγωνιστική διάθεση και ανεβασμένη την αδρεναλίνη. Ό,τι καλύτερο!

Μετά και από αυτή τη ξενάγηση, είχα όλη τη μέρα μπροστά μου να την χαρώ όπως επιθυμούσα. Και αυτό έκανα. Μπροστά στην υπέροχη πισίνα του ξενοδοχείου, απολάμβανα το άραγμα στο νερό. Η δροσιά που ερχόταν από τα δέντρα του ξενοδοχείου ήταν εικοσιτετράωρη! Η εξυπηρέτηση από το προσωπικό ήταν κάτι περισσότερο από εξαίρετη και ό,τι γευόμουν το απολάμβανα στο 100% και μου άφηνε την καλύτερη εντύπωση.

Κατά το απόγευμα ήμουν έτοιμος να απολαύσω ένα full body massage στο Thalassa Spa. Αφού πακέταρα όλα μου τα πράγματα, κατευθύνθηκα προς στο σπα. Μέσα σε μία αίθουσα γεμάτη χαλαρωτική μουσική, αφέθηκα στα χέρια του έμπειρου προσωπικού που μου προσέφερε ένα session απόλυτης ηρεμίας. Με αιθέρια έλαια και την πιο ζεν διάθεση, η ώρα κύλησε νερό.

Με το πέρας του μασάζ, η επαγγελματίας με οδήγησε στο relaxation room, όπου εκεί είχα την ευκαιρία να απολαύσω ένα φλυτζάνι ζεστό τσάι με τα πιο εκλεκτά βότανα, όπως επίσης και ξηρούς καρπούς μαζεμένους από τον κήπο του ξενοδοχείου.

Η πρώτη σκέψη που μου πέρασε από το μυαλό είναι πως αυτό το session είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται ένας επαγγελματίας έπειτα από ένα κουραστικό meeting με τη δουλειά. Απόλαυσα τη χαλάρωση μου για λίγες ακόμα στιγμές και ήμουν έτοιμος για αναχώρηση.

Γεμάτος χαλάρωση και ενέργεια, οδήγησα τον δρόμο της επιστροφής, ξέροντας πως έζησα μια πλήρη εμπειρία. Κάτι ολοκληρωμένο. Στην αγαπημένη μου πόλη, σε ένα ξενοδοχείο που μπήκε στην καρδιά μου και ξέρω πως θα θυμάμαι για πάντα την ανάσα αναζωογόνησης που μου έδωσε.