FSRU: Η ζήτηση LNG και η ενεργειακή ανασφάλεια οδηγούν σε ανάπτυξη την αγορά πλωτών μονάδων

Μπορεί οι συχνές ανακατατάξεις στην διεθνή ενεργειακή αγορά να δημιουργούν κατά καιρούς διαφορετικές προτεραιότητες, ακυρώνοντας μάλιστα κάποιες φορές επενδυτικά σχέδια σχετικά με το φυσικό αέριο.

Ωστόσο, η αναμφισβήτητη παρουσία του «γαλάζιου χρυσού» στην μακρά πορεία για την πράσινη μετάβαση, σε βάθος τουλάχιστον δύο δεκαετιών, σε συνδυασμό με την αυξανόμενη ζήτηση LNG και τις ανησυχίες για την ενεργειακή ασφάλεια ωθούν την παγκόσμια αγορά FSRU σε περαιτέρω ανάπτυξη.

Τα πλεονεκτήματα

Ειδικότερα, με βάση έκθεση της αμερικανικής εταιρείας έρευνας αγοράς Technavio, το μέγεθος της παγκόσμιας αγοράς πλωτών μονάδων αποθήκευσης-επαναεριοποίησης (FSRU) προβλέπεται να αυξηθεί την περίοδο 2024-2028, κυρίως λόγω της ανταγωνιστικότητας του κόστους των μονάδων, της ανάγκης σταθεροποίησης των τιμών του πετρελαίου και της ζήτησης υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) ως τρόπου διαφοροποίησης του ενεργειακού μείγματος με πηγές χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

Η εταιρεία αναμένει ότι η αγορά FSRU θα αυξηθεί με σύνθετο ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης 8,09% κατά την παραπάνω περίοδο, κυρίως επειδή τα FSRU μπορούν να αντιμετωπίσουν τις ελλείψεις καυσίμων, καθώς χρησιμοποιούν κυρίως υβριδικά πλοία για τη μεταφορά ΥΦΑ παγκοσμίως, επιτρέποντας τη γρήγορη μεταφορά.

Αυτό αξιολογείται ως ιδιαίτερα σημαντικό στις σημερινές συνθήκες, όπου κατ εξοχήν το ΥΦΑ θεωρείται καύσιμο-γέφυρα προς την ενεργειακή μετάβαση και μέσο επίτευξης ενεργειακής ασφάλειας, παρά τις ενστάσεις που διατυπώνονται.

Με βάση τα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA), το κόστος κατασκευής ενός FSRU με όλες τις απαραίτητες εγκαταστάσεις είναι 40%-50% χαμηλότερο από την κατασκευή μιας χερσαίας εγκατάστασης ΥΦΑ.

Αυτό το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε συνδυασμό με τον αυξανόμενο ρυθμό υιοθέτησης καθαρών καυσίμων αναμένεται να οδηγήσει στην ανάπτυξη της αγοράς κατά την περίοδο 2024-2028.

Παράλληλα, μετά τις διακυμάνσεις των τιμών της αγοράς αργού πετρελαίου από το 2017 έως το 2023 και ιδιαίτερα την πτώση των τιμών το 2014 και το 2020, πολλά έργα εξερεύνησης και παραγωγής (E&P) σταμάτησαν. Ωστόσο, τα στοιχεία του IEA υποδηλώνουν ότι οι τιμές έχουν σταθεροποιηθεί, επιτρέποντας την επανέναρξη των δραστηριοτήτων εξερεύνησης και παραγωγής φυσικού αερίου.

Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας προβλέπει ότι το φυσικό αέριο θα αντιπροσωπεύει πάνω από το 25% της παγκόσμιας ζήτησης ενέργειας έως το 2040, με ετήσιο ρυθμό αύξησης 1,6%. Αυτό αναμένεται να τροφοδοτήσει την επέκταση της αγοράς FSRU, καθώς αυτά τα πλοία θεωρούνται απαραίτητα για την εισαγωγή φυσικού αερίου σε περιοχές χωρίς δίκτυα αγωγών.

Η δυνατότητά τους να αυξάνουν τη χωρητικότητα αποθήκευσης μπορεί επίσης να βοηθήσει τον τομέα να ξεπεράσει τους χωροταξικούς περιορισμούς.

Οι προκλήσεις

Στον αντίποδα, προβάλλονται ως μειονέκτημα οι περιβαλλοντικές ανησυχίες που σχετίζονται με την πιθανή ρύπανση, η οποία είναι ασυμβίβαστη με την παγκόσμια ατζέντα απαλλαγής από τον άνθρακα.

Επιπλέον, καθώς το LNG απαιτεί πολύ χαμηλές θερμοκρασίες κατά τη μεταφορά του, χρησιμοποιούνται μεγάλες ποσότητες ενέργειας, γεγονός που αυξάνει το κόστος παραγωγής.

Μια άλλη πρόκληση είναι ο αυξανόμενος αριθμός εναλλακτικών λύσεων, όπως οι πλωτές μονάδες FSO και FPSO, των οποίων το υψηλό ποσοστό υιοθέτησης αναμένεται να εμποδίσει την ανάπτυξη της παγκόσμιας αγοράς FSRU.

Και τούτο γιατί ναι μεν τα FSRU αντιπροσωπεύουν μια καινοτόμο λύση στην υπεράκτια αγορά ΥΦΑ, αλλά το υψηλότερο κόστος πρόσθετου εξοπλισμού και μέτρων ασφαλείας περιορίζει την ζήτησή τους σε σύγκριση με άλλες μεθόδους μεταφοράς ΥΦΑ.

Παρά ταύτα, οι ισχυροί ενεργειακοί παίκτες σε όλο τον κόσμο εξακολουθούν να ποντάρουν στη λύση του FSRU.

Για παράδειγμα, η ιταλική Snam αναμένεται να ολοκληρώσει τις εργασίες σε ένα FSRU που προορίζεται για τον τερματικό σταθμό LNG της Ραβέννας μέχρι το τέλος του έτους, ενώ η γαλλική GTT συνεργάζεται με την HD Hyundai Heavy Industries στο σχεδιασμό των δεξαμενών για ένα FSRU που κατασκευάζει για την ιαπωνική Mitsui O.S.K. Lines (MOL).