Το «ειδικό βάρος» του νέου Υπουργού Οικονομικών

Η οικονομία και οι χειρισμοί του Προέδρου της Δημοκρατίας και του υπουργού Οικονομικών αποτελούν ανέκαθεν θέματα για τα οποία κρίνεται μια κυβέρνηση. Πάντοτε, σε κάθε αλλαγή διακυβέρνησης και μετά τα πρώτα συγχαρητήρια, τα πανηγύρια και τους εορτασμούς, τα μάτια στρέφονται στην επιλογή του νέου υπουργού Οικονομικών.

Στο παρελθόν, ζήσαμε και βιώσαμε πρακτικές και ενέργειες, παραλείψεις και κακές πρακτικές υπουργών, οι οποίοι είτε σιωπούσαν είτε δεν λάμβαναν τα μηνύματα των καιρών ή ακόμη και δεν έστηναν πόδι για να επιχειρηθούν τομές και να ληφθούν άμεσα δράσεις για τη διαχείριση της οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Αυτή τη στιγμή, μετά τους πρώτους πανηγυρισμούς και τα χαμόγελα χαράς, το ζητούμενο είναι η επιλογή ενός κατάλληλου Υπουργού Οικονομικών. Ενός ανθρώπου που να βλέπει σφαιρικά την οικονομική κατάσταση, να λαμβάνει αποφάσεις την κατάλληλη στιγμή, να μην έχει τάτσες στο κοστούμι του και προπαντός να είναι δίκαιος και καλός τεχνοκράτης. Τεχνοκράτης με πολιτική σκέψη, αλλά χωρίς κομματικές παρωπίδες, άνθρωπος με γνώσεις, αλλά ταυτόχρονα και εμπειρία της αγοράς.

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι ο νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταυτόχρονα ο άνθρωπος στον οποίον έχουν επενδυθεί πολλά από πολλούς.

Μακριά από παρωπίδες και κομματικές παρεμβάσεις, η επιλογή του νέου υπουργού Οικονομικών θα πρέπει να γίνει στη βάση κριτηρίων. Εντιμότητα, δικαιοσύνη, διαφάνεια, ευρείς γνώσεις, χωρίς στεγανά και εξαρτήσεις, πολιτικές ή οικονομικές.

Ολόκληρος ο κυπριακός λαός αναμένει ότι ο νέος Υπουργός Οικονομικών θα είναι άνθρωπος χωρίς κομματικές σφραγίδες, ο οποίος να μπορεί να αγγίξει τα προβλήματα του κόσμου, να διαχειριστεί ταυτόχρονα τα μεγάλα θέματα του ΓεΣΥ και της ακρίβειας και να καταφέρει να φέρει κοντά σε διάλογο όλες τις πλευρές, με θετικά αποτελέσματα, για αντιμετώπιση των μεγάλων προκλήσεων της ΑΤΑ, του πληθωρισμού και της διαχείρισης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.

Το ΓεΣΥ αποτελεί μια κατάκτηση του κυπριακού λαού η οποία ταυτόχρονα μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε ωρολογιακή βόμβα. Διαπιστώνουμε ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, αντιμετωπίζεται ως ένας πακτωλός για να έχουν ορισμένοι προσωπικό κέρδος χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι η βιωσιμότητα του Σχεδίου κρέμεται σε μια κλωστή.

Σίγουρα ο νέος Πρόεδρος και κατ’ επέκταση ο νέος υπουργός Οικονομικών βρίσκονται ενώπιον μιας οικονομίας σε καλύτερη κατάσταση από αυτήν του 2011-2013.

Το στοίχημα του νέου Υπουργού της οικονομίας πρέπει να είναι πολύ μεγάλο. Έχει μπροστά του δρόμο δύσκολο:

• Να παλέψει για τη διατήρηση υγιών δημόσιων οικονομικών,
• τη συνέχιση της πτωτικής πορείας του δημόσιου χρέους ως ποσοστού του ΑΕΠ και ταυτόχρονα
• την υλοποίηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.

Από την άλλη θα πρέπει να στηρίξει με συγκεκριμένες αποφάσεις την ενίσχυση της πράσινης οικονομίας, του ψηφιακού μετασχηματισμού και τη συνέχιση και έναρξη σημαντικών έργων που δημιουργούν θέσεις εργασίας.

Ίσως ο μοναδικός «βοηθός» σε αυτή τη στιγμή είναι το Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, το οποίο θα πρέπει να αξιοποιηθεί για το κοινό συμφέρον και το καλό του κυπριακού λαού και όχι μεμονωμένων κλάδων.

Ο Αμερικανός οικονομολόγος Μίλτον Φρίντμαν, σε μια συνέντευξή του το 1975 στον Richard Heffner στην εκπομπή The Open Mind, ανέφερε πως «ένα από τα μεγαλύτερα λάθη είναι να κρίνει κανείς τις πολιτικές και τα προγράμματα από τις προθέσεις τους και όχι από τα αποτελέσματά τους».

Ακριβώς, όσα πρέπει να έχει κατά νου ένας πολιτικός και κυρίως ένας υπουργός Οικονομικών, που προσδοκεί να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο όσα δεσμεύτηκε, ή καλύτερα υποσχέθηκε, ο Πρόεδρός του στον λαό.