Δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο για να μάθεις στο παιδί να τρώει ψάρι

Μπορεί το ψάρι να αποτελεί για εμάς τους μεγάλους μια από τις πιο αγαπημένες γευστικές επιλογές, πέρα από τα πολλά οφέλη που έχει για την υγεία μας. Για τα παιδιά ωστόσο τα πράγματα ίσως να μην είναι ακριβώς έτσι, ειδικά όταν έρθει η ώρα να πρωτογνωρίσουν τον κόσμο των γεύσεων.

Είναι εκεί που η κάθε μανούλα, πρέπει να σχεδιάσει, να αυτοσχεδιάσει και με μαεστρία να εντάξει από πολύ νωρίς αυτό τον πολύτιμο διατροφικό θησαυρό στις απαραίτητες τροφές που πρέπει λαμβάνει το μικρό της. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι κάπως έτσι κτίζονται οι συνήθειες, διατροφικές και μη, από τα αρχικά στάδια της ζωής του ανθρώπου.

Και αν το επιχειρήσατε και τα βρήκατε σκούρα, τουλάχιστον στην αρχή, ή πλησιάζει η ώρα που πρέπει να το πράξετε, καλό είναι να μην τα βάψετε μαύρα ή να σας τρομοκρατεί η ιδέα, γιατί όπως εύστοχα λέμε πάντοτε, τέτοιες προσπάθειες δεν θέλουν κόπο αλλά τρόπο.

Κάπως έτσι έπραξα κι’ εγώ πριν από μερικά χρόνια όταν ήρθε και η δική μου σειρά να μάθω στο μικρό μου να τρώει ψάρι. Συζητώντας με άλλες μητέρες άκουσα τις συμβουλές τους και πιστέψτε με πως ήταν από τις πιο εποικοδομητικές συζητήσεις που έκανα ποτέ.

Αυτά θέλω να μοιραστώ μαζί σας, ευελπιστώντας ότι κι εγώ με τη σειρά μου θα βοηθήσω νέες μανούλες μοιραζόμενες τις δικές μου εμπειρίες.

Πρώτα η ποιότητα

Προτού όμως περάσουμε στο δια ταύτα, πρέπει να κατανοήσουμε καταρχάς τη σημασία που έχει πρώτα και κύρια η επιλογή του ψαριού, με δεδομένο το γεγονός ότι πολλά θαλασσινά που κυκλοφορούν στην αγορά είναι αμφιβόλου ποιότητας.

Αναζητώντας λοιπόν για μένα και την οικογένειά μου ψάρια άριστης ποιότητας, οι ψαραγορές Blue Island εδώ και χρόνια αποτελούν το μοναδικό σημείο από όπου ψωνίζουμε για πολλούς λόγους, καθώς διασφαλίζουν την υγιεινή διατήρηση και έκθεση των προϊόντων τους. Συν τω χρόνω, η εξυπηρέτηση μου είναι πάντα εύκολη και γρήγορη μέσα σε ένα καθ’ όλα φιλικό περιβάλλον, γεγονός που με κάνει να νιώθω πως ανήκω κι’ εγώ στην οικογένεια της Blue Island, με ανθρώπους που νοιάζονται για μένα και την υγεία μου.

Μικρές μερίδες και φαντασία στο σερβίρισμα

Και αφού διασφαλίζουμε το κεφάλαιο ποιότητα, υγιεινή και ασφάλεια, πάμε στο ζητούμενο: Πώς μαθαίνω το παιδί μου να τρώει ψάρι.

Το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να βάζω στο πιάτο του μικρού μου, μικρές μερίδες φιλέτο ψαριού και μαζί με αυτό μπόλικη φαντασία στο πιάτο. Μικρά βραστά λαχανικά σχημάτισαν τα μάτια και όλα τα χαρακτηριστικά του ψαριού. Δίπλα-δίπλα φρόντιζα να σερβίρω το αγαπημένο του πουρέ πατάτας. Εννοείται πως πάνω στο τραπέζι μας, δεν υπήρχαν άλλοι πειρασμοί, όπως τηγανιτές πατάτες, μακαρονοειδή και άλλα συνοδευτικά που είθισται να προτιμούν τα παιδιά.

Την ίδια στιγμή και εγώ και ο σύζυγός μου, φροντίζαμε να δείχνουμε ότι απολαμβάναμε το φαγητό μας. Όχι δηλαδή πως ίσχυε το αντίθετο, αλλά ναι, σε αυτές τις περιπτώσεις επιβάλλεται να εξωτερικεύεις και να εκδηλώνεις τον ενθουσιασμό σου.

Αντιλαμβάνεστε βέβαια πως αυτό, δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει τον χρόνο του, όπως και τον κόπο του, αλλά ναι, αξίζει και με το παραπάνω.

Πλέον στην ηλικία των 10 ετών που είναι ο γιος μου, όχι απλά τρώει το ψάρι και τα θαλασσινά αλλά ενίοτε γίνεται και επίμονος για να τρώμε πιο συχνά στο σπίτι μας. Ασφαλώς ουδείς του χαλάει χατίρι, καθότι και εμείς είμαστε από τους πιο φανατικούς ψαροφαγάδες και οι καλύτεροι φίλοι των ψαραγορών Blue Island.