L. Boyd: Το «Emotional Fitness» ευνοεί τη συμπερίληψη στην εργασία

Η συναισθηματική φυσική κατάσταση αναδεικνύεται σιγά σιγά ως κομβική για τους εργοδότες. Ένα κοινωνικό ζήτημα που απασχολεί όλο και περισσότερο τις επιχειρήσεις, το “emotional fitness”, οδηγεί σε καλύτερη απόδοση των εργαζομένων, αρκεί η ηγεσία να το καλλιεργήσει ανάμεσά τους.

Για το θέμα είχε να πει πολλά η Linda Boyd Ιδρύτρια & Διευθύνουσα Σύμβουλος της Kleu που παραβρέθηκε στο 21ο Συνέδριο Leadership & Human Resource Management, που παρουσίασε η PWC και η IMH. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας η Linda Boyd ανέφερε πως όταν οι εργαζόμενοι αισθάνονται εμπλεκόμενοι, προωθούν το εμπορικό σήμα και καταβάλλουν περισσότερη προσπάθεια στο χώρο εργασίας.

Νωρίτερα, παρουσίασε την υφιστάμενη εικόνα στην Εργασία λέγοντας: “Είμαστε συνδεδεμένοι ψηφιακά περισσότερo από ποτέ, αλλά υπάρχει απουσία γνήσιας ανθρώπινης σύνδεσης. Και έχει αντίκτυπο στους ανθρώπους μας, στις επιχειρήσεις και στις οικονομίες μας». Ως αποτέλεσμα, εξήγησε, υπάρχει κρίση ψυχικής υγείας. Ακόμη και πριν από την Covid, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) είχε θέσει τη ψυχική υγεία ως το μεγαλύτερο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο κόσμος. «Ένας στους πέντε ανθρώπους είχε ήδη διαγνωστεί με ψυχική διαταραχή. Ο Covid δεν προκάλεσε το πρόβλημα, απλώς το επιτάχυνε», σχολίασε.

Τον τελευταίο χρόνο, σημειώθηκε άλμα ύψους 28% στην κατάθλιψη και 25% στο άγχος. Σύμφωνα με τις ομιλήτρια, οι γυναίκες επηρεάστηκαν περισσότερο από τις κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες της κρίσης του κορωνοϊού, επειδή έφεραν μεγαλύτερο οικιακό βάρος. 

«Και αν είστε νεαρή γυναίκα, βρίσκεστε στην ομάδα υψηλότερου κινδύνου, καθώς οι νεαρές ηλικιακές ομάδες επηρεάστηκαν περισσότερο από τις μεγαλύτερες. Στην Αυστραλία, 1 στις 3 νέες αναφέρει σοβαρή ψυχολογική δυσφορία», αποκάλυψε η κ. Boyd.

Συνδέοντας τα πιο πάνω με το ζήτημα της ένταξης στους χώρους εργασίας η ομιλήτρια εξήγησε:  «Η κοινωνική σύνδεση, το να ανήκεις, είναι θεμελιώδης ανθρώπινη ανάγκη. Η κοινωνική σύνδεση είναι ενσωματωμένη στον εγκέφαλό μας και χωρίς αυτήν, αποτυγχάνουμε να ευδοκιμήσουμε». Η ίδια προέβλεψε ότι οι οργανισμοί που δεν εξελίσσονται για να ενστερνιστούν την αξία των ατομικών διαφορών και να εστιάζουν στην ομοιότητα του τι σημαίνει να είσαι άνθρωπος, θα αντιμετωπίσουν την ίδια μοίρα με τους δεινόσαυρους. «Τελικά θα πεθάνουν και θα εξαφανιστούν».

Αναλύοντάς το περαιτέρω, είπε: «Εάν τα ανθρώπινα όντα δεν μπορούν να βρουν υγιείς τρόπους που να τους ικανοποιούν, στρέφονται σε ανθυγιεινούς τρόπους. Αν κοιτάξετε τα μεγάλα προβλήματα στην κοινωνία, από τα εγκλήματα μίσους και τον εθισμό έως την ενδοοικογενειακή βία και την εμπορία ανθρώπων, μπορούν να εντοπιστούν σε έναν άνθρωπο που δεν ξέρει πώς να ικανοποιήσει μία ή περισσότερες από αυτές τις ανάγκες με εποικοδομητικό τρόπο".

 Oι χώροι εργασίας μπορούν να βοηθήσουν στην κάλυψη αυτών των αναγκών. “ Οι χώροι εργασίας χωρίς αποκλεισμούς προκαλούν το αίσθημα ασφάλειας. Οι ηγέτες που είναι αυθεντικοί πιστεύουν ειλικρινά ότι η μεγαλύτερη αξία των ανθρώπων βρίσκεται στις διαφορές τους. Καλλιεργούν μια κουλτούρα όπου οι άνθρωποι νιώθουν ότι ανήκουν πραγματικά. Η ανάγκη μας για Ασφάλεια και Σύνδεση ικανοποιείται», συμπλήρωσε.

«Οι χώροι εργασίας χωρίς αποκλεισμούς ενθαρρύνουν μια νοοτροπία ανάπτυξης στους ανθρώπους τους, καθιστώντας ασφαλή την αποτυχία, οι άνθρωποι είναι περίεργοι να μάθουν, να δοκιμάσουν νέα πράγματα, να πάνε στο άγνωστο και να αναπτυχθούν. Η βασική μας ανάγκη για Ανάπτυξη ικανοποιείται», είπε αργότερα.

Τέλος, οι χώροι εργασίας χωρίς αποκλεισμούς κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται σημαντικοί και πως η συνεισφορά τους έχει σημασία, σχολίασε.