Γιατί εργαζόμαστε εκεί που εργαζόμαστε;

Σε μία πρόσφατη έρευνα της McKinsey, μίας από τις κορυφαίες συμβουλευτικές εταιρείες παγκοσμίως, 70% των ερωτηθέντων εργαζομένων απάντησαν ότι η δουλειά τους κυρίως ορίζει την αίσθηση του σκοπού τους (sense of purpose), κάτι που ενεργοποιήθηκε και έγινε εντονότερο με την πανδημία. Το 50% των ερωτηθέντων αναθεωρούν το είδος της δουλειάς που θέλουν πραγματικά να κάνουν και σκέφτονται εάν βρίσκονται στο σωστό μέρος.   

Οι εργαζόμενοι βρίσκουν νόημα σε αυτό που κάνουν όταν μπορούν να συνδέσουν αυτό που έχει μεγάλη αξία για αυτούς, με αυτό που αφιερώνουν πολύ χρόνο να κάνουν. Αυτή η σύνδεση όμως δεν είναι πάντα εμφανής. Οι ηγέτες έχουν την ευθύνη αλλά και τη δύναμη να αποτυπώνουν τις αξίες της εταιρείας και να τις συνδέουν με το πώς η καθημερινότητα στη δουλειά συνδέεται με αυτές και δίνει νόημα στους εργαζόμενους. Αυτό μπορεί ακόμη και να σημαίνει να λένε ιστορίες για το πώς η εταιρεία κάνει το καλό στις ζωές πραγματικών ανθρώπων: πελατών, εργαζομένων, της κοινωνίας. 

Οι Millennials…
Ειδικά ανάμεσα στους millennials εργαζόμενους, το να έχει νόημα αυτό που κάνουν, βγαίνει ψηλά στις προτεραιότητές τους σε πολλές έρευνες που έχουν μελετήσει τις εργασιακές συμπεριφορές και προτιμήσεις τους. Στη μοναδική έρευνα που υπάρχει για τις εργασιακές προτιμήσεις των Κύπριων millennials, (Kesea (2018) Survey: The Millennial Challenge: A Cypriot Perspective), πέραν του να έχει νόημα η δουλειά τους, ανέδειξαν επίσης και το θέμα ισότητας και αξιοκρατίας ψηλά στις προτεραιότητες τους. Κι εδώ είναι που υπάρχει ο κίνδυνος στις ΜμΕ της Κύπρου, οι οποίες είναι οικογενειακές και συχνά θα υπάρξει αναξιοκρατία, ειδικά εκεί όπου θα εισέλθουν τα παιδιά των ιδιοκτητών και θα πάρουν τις ανώτερες θέσεις, στερώντας το δικαίωμα από ικανά στελέχη, ακόμη και της διεκδίκησης μίας τέτοιας θέσης. 

Πώς μπορεί λοιπόν να επωφεληθεί μία μικρομεσαία (ΜμΕ) επιχείρηση στην Κύπρο από αυτές τις σημαντικές πληροφορίες και να καταφέρει να ξεχωρίσει από τις άλλες στην προσέλκυση και διατήρηση ικανών στελεχών;

Είναι γνωστό ότι οι ΜμΕ στην Κύπρο αντιπροσωπεύουν πέραν του 90% των επιχειρήσεων και παρέχουν τα δύο τρίτα των θέσεων απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα. Σε αυτό το πλαίσιο, ανταγωνίζονται για την προσέλκυση στελεχών, έχοντας απέναντι τους άλλες ΜμΕ, τον δημόσιο τομέα και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Τι κάνει λοιπόν μία ΜμΕ να υπερτερεί από αυτούς τους κύριους ανταγωνιστές της;

Μία ΜμΕ μπορεί ευκολότερα να δώσει την αίσθηση του σκοπού στους εργαζόμενους και να τους κάνει να είναι πιο δεσμευμένοι και αφοσιωμένοι σ’ αυτό που κάνουν, δίνοντας σημασία στην «εμπειρία εργαζόμενου» (employee experience), τη θετική ψυχολογία στο χώρο εργασίας, την αξιοκρατία, τη μάθηση και ανάπτυξη και την καλλιέργεια μίας νοοτροπίας και κουλτούρας ανάπτυξης (Growth Mindset).                                                                                          

Μπορεί ευκολότερα να μοιράζεται με τους εργαζόμενους αλλά και να τους εμπλέκει στα στρατηγικά σχέδια, το όραμα, τις αξίες και την αποστολή της εταιρείας. Η εύκολη πρόσβαση στους ιδιοκτήτες/διευθυντές, λόγω του μικρού μεγέθους των ΜμΕ, το κάνει ευκολότερο, εάν και εφόσον αυτοί ενεργούν ως πραγματικοί ηγέτες και το ενθαρρύνουν ή ακόμη και το επιδιώκουν. 

Αυτό φυσικά μας θυμίζει την κλασική, αλλά και πάντα επίκαιρη ιστορία των τριών κτιστών που έφτιαχναν τον ίδιο τοίχο και ρωτήθηκαν τι κάνουν. Ο πρώτος απάντησε, «κτίζω τούβλα», ο δεύτερος «κτίζω ένα τοίχο» κι ο τρίτος «κτίζω ένα ναό για τον Θεό». Η ιστορία δείχνει ξεκάθαρα ποιος από τους τρεις έβλεπε το νόημα και τον σκοπό αυτού που έκανε. 

Το συμπέρασμα λοιπόν, η «μυστική» συνταγή που δεν είναι και τόσο μυστική τελικά για μία ΜμΕ στην Κύπρο, για να κρατήσει τα στελέχη της και να διατηρήσει ψηλά επίπεδα παραγωγικότητας, είναι να δίνει νόημα και σκοπό στη δουλειά του καθενός και να βεβαιώνεται ότι υπάρχει αξιοκρατία και δικαιοσύνη.  Δύσκολο;

*Από την Άννα Ξυνιστέρη, Γενική Διευθύντρια, ΚΕΣΕΑ