Ρότσιλντ: Η ιστορία της δυναστείας, ο κληρονόμος και το παλάτι της Κέρκυρας

Το εκπληκτικό σπίτι που έχτισε ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας στις πανέμορφες Συκιές της Κέρκυρας σε έναν κατάφυτο ελαιώνα με κατηφορικά μονοπάτια γεμάτα δεντρολίβανο και άγριες λεβάντες ανάμεσα σε πανύψηλα δέντρα, όπως λεύκες, κυπαρίσσια, ευκάλυπτους και δάφνες, με θέα τη θάλασσα, είναι το μυστικό της πρόσφατης οργισμένης αντίδρασης του διάσημου επιχειρηματία και απόγονου της πανίσχυρης οικογένειας Ρότσιλντ ή Ροθτσάιλντ (όπως προφέρεται στα αγγλικά) ώστε να φτάσει να χαρακτηρίσει τον Ελληνα πρωθυπουργό «ανόητο».

Ο λόγος της οργής του Νατ Ρότσιλντ δεν είναι άλλος από το πολυσυζητημένο Kassiopi Project, μια τεράστια επένδυση σε μια έκταση 500 στρεμμάτων στην περιοχή Ερημίτης στη Βόρεια Κέρκυρα, μόλις 5 χλμ. από τις Συκιές και το κτήμα Κανονά όπου βρίσκεται το ιστορικό σπίτι που έχτισε ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας, τότε σύζυγος της Μπάρμπαρα Ρότσιλντ – και έχει φιλοξενήσει εμβληματικές προσωπικότητες, από τον Νουρέγιεφ και τον Μενουχίν μέχρι την Πέγκι Ασκροφτ, τον Πάτρικ Λι Φέρμορ και τον Χένρι Μίλερ. Προφανώς το νέο πρότζεκτ θα διαταράξει την ασφαλή απομόνωση του πανίσχυρου τραπεζίτη, ο οποίος είχε συνηθίσει να έχει τον απόλυτο έλεγχο σε μια παρθένα μέχρι πρότινος περιοχή, κάτι που δικαιολογεί και την οργισμένη ανάρτηση στον λογαριασμό του στο Twitter ότι η επένδυση συνιστά «απόλυτη περιβαλλοντολογική καταστροφή» που οδηγεί την Κέρκυρα σε οπισθοδρομική επιστροφή τύπου δεκαετίας του ’70 με «μηδενική προσφορά στην τοπική οικονομία».

Πολλοί, βέβαια, στο σημείο αυτό έσπευσαν να θυμηθούν την οικεία σχέση που διατηρεί η οικογένεια με τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα, με τον οποίο είχαν κρυφή συνάντηση στο Παρίσι, λίγο πριν από την ανάληψη από εκπροσώπους της τράπεζας της «διαπραγμάτευσης του ελληνικού χρέους» καθώς και την παράδοξη σχέση με τη γαλλική Αριστερά -αφού ένα μέλος τους είναι ιδιοκτήτης της ριζοσπαστικής εφημερίδας «Liberation», η οποία είχε φιλοτεχνήσει το αγαστό προφίλ του τότε πρωθυπουργού.

Ωστόσο ο Νατ Ρότσιλντ, καταγόμενος από το βρετανικό και όχι το γαλλικό μέρος της πανίσχυρης οικογένειας που εδώ και αιώνες διατηρεί εκπροσώπους σε όλα τα κραταιά μέρη της Ευρώπης, δεν ενδιαφέρεται τόσο για τις σχέσεις με τους Ελληνες εκπροσώπους της εξουσίας όσο για την ειδυλλιακή ησυχία την οποία προασπίζεται χρόνια τώρα στο Νησί των Φαιάκων -και κυρίως στο ότι μπορούσε να φιλοξενεί πανίσχυρους ηγέτες χωρίς να υποπίπτει στην αντίληψη κανενός-, αφού το μέρος έχει δύσκολη πρόσβαση και γίνεται κυρίως με προσωπικό σκάφος ή ελικόπτερο.

Ο Νατ Ρότσιλντ και οι στριπτιζέζ
Ο 50χρονος Νατ Ρότσιλντ δεν είναι, ωστόσο, μόνο πανίσχυρος σύμβουλος επενδύσεων και τραπεζίτης, ένας από τους πιο πετυχημένους της ιστορικής οικογένειας με μια τεράστια περιουσία, βίλες σε όλη την Ευρώπη -Αγγλία, νότια Γαλλία, Παρίσι, Ελβετία, Μόσχα, Κέρκυρα, αλλά και συλλέκτης κορυφαίων έργων τέχνης. Είναι επίσης και διάσημος πλέιμποϊ, που έχει απασχολήσει αρκετές φορές τα βρετανικά ταμπλόιντ με την πολυτάραχη ζωή του. Προτού όμως επιδοθεί σε έναν άσωτο καταφανώς βίο, φρόντισε να λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση ως περίοπτο μέλος της ελίτ των κορυφαίων πανεπιστημίων, όπως του Ιτον και της Οξφόρδης, ώστε να συνεχίσει την παράδοση μιας πανίσχυρης οικογένειας, άμεσα συνυφασμένης με τα μεγάλα ιστορικά γεγονότα, όπως τη Γαλλική Επανάσταση και όχι μόνο. Για την ακρίβεια, τα ιστορικά ντοκουμέντα θέλουν τους θρυλικούς τραπεζίτες να χρηματοδοτούν την επική αντεπίθεση των Αγγλων του Ουέλινγκτον συμβάλλοντας αποφασιστικά στη συντριβή του Ναπολέοντα στη μάχη του Βατερλό και να αλλάζουν έτσι καθοριστικά τον ρου της Ιστορίας.

Αντίστοιχα η εμπλοκή τους αναφέρεται και στη χρηματοδότηση της Διώρυγας του Παναμά αλλά και σε όλες τις μεγάλες θεωρίες συνωμοσίας με την οποία είναι άμεσα συνυφασμένη η οικογένεια – από τους περίφημους Illuminati και ύστερα. Εχοντας, επομένως, λάβει σοβαρά υπόψη όλα αυτά και γνωρίζοντας τι ακριβώς απαιτεί αυτός ο πανίσχυρος θυρεός που κοσμεί το εμβληματικό οικόσημο με τη χαρακτηριστική κόκκινη ασπίδα -γιατί αυτό σημαίνει Ρότσιλντ-, ο Νατ γνώριζε ότι δεν μπορεί να ξεφύγει εύκολα από το δίχτυ της τραπεζικής εξουσίας. Το πορτρέτο του γενάρχη των Ρότσιλντ, Μάγερ Ανσελμ Μπάουερ, ο οποίος διαμόρφωσε αυτή την πανίσχυρη δυναστεία που ξεκίνησε από μια παραγκούπολη της Φρανκφούρτης τον 18ο αιώνα και γρήγορα αναδείχθηκε σε πανίσχυρη τραπεζική υπερδύναμη, δεσπόζει σε όλα τα σπίτια, για την ακρίβεια εμβληματικές βίλες που έχουν μετατραπεί σε μουσεία των μελών της οικογένειας σε όλη την Ευρώπη, ικανό να θυμίζει την καταγωγή τους και το χρέος προς αυτή, ακόμα και όταν σκέφτονται ότι μπορούν να ξεφύγουν.

Ακριβώς επειδή δεν τα κατάφεραν, κάποια από τα μέλη έχουν αυτοκτονήσει, άλλα έχουν συναντηθεί για τα καλά με την τρέλα, ενώ ακόμα και ο πανίσχυρος σήμερα Νατ (Νέιθαν) έδωσε μια σοβαρή μάχη με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ προτού αναδειχθεί σε επιφανή παράγοντα των ακινήτων, των χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, της οινοποιίας, ακόμα και της εξόρυξης, με τις οποίες συνδέεται η οικογένεια Ρότσιλντ – πράγμα που αποδεικνύει πως οι περιβαλλοντολογικές ευαισθησίες που επιδεικνύει στην περίπτωση της Κέρκυρας μάλλον είναι απλώς μια πρόφαση για πολλές αμαρτίες.

Το σκηνικό με τη Θάτσερ
Επιπλέον ο Νατ μπορεί να έμαθε καλούς τρόπους από τον πατέρα του λόρδο Τζέικομπ Ρότσιλντ και να αγαπούσε υπερβολικά τη γιαγιά του και σύζυγο, όπως προαναφέραμε, του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, Μπάρμπαρα, αλλά δεν μπορούσε να αντισταθεί εύκολα στα ναρκωτικά, στον τζόγο, στις ωραίες στριπτιζέζ και το ποτό. Ειδικά τα κορίτσια που γδύνονταν στα ιδιωτικά πάρτυ ήταν η μεγάλη αδυναμία του, κάτι που είχε εξοργίσει διάφορους κραταιούς ηγέτες όπως τη Θάτσερ, καθώς δεν είχε διστάσει να καλέσει ένα ημίγυμνο μοντέλο που έμελλε να αποδειχθεί μέλλουσα σύζυγός του, για να χορέψει πάνω στο τραπέζι στο οποίο έτυχε να κάθεται και η ίδια η Βρετανίδα πρωθυπουργός. Φρόντισε ωστόσο ως γνήσιος εκπρόσωπος των γνωστών κυνηγών ωραίων γυναικών να νυμφευτεί δύο φορές με τέτοια μοντέλα, την Αναμπελ Νίλσον τη δεκαετία του ’90 και τη Λορέτα Μπάσεϊ το 2016, δίνοντας τροφή στα σκανδαλοθηρικά περιοδικά και τις εφημερίδες που δεν έπαψαν να θυμίζουν ότι η Λορέτα ήταν συχνή ένοικος της τρίτης σελίδας της εφημερίδας «Sun», εκεί δηλαδή όπου φιλοξενούνταν οι ημίγυμνες καλλονές, όχι φυσικά πρώτης γραμμής.

Ωστόσο, πολύ σύντομα ο Νατ αποποιήθηκε των ξέφρενων πάρτυ και αφοσιώθηκε στην καριέρα του στήνοντας ένα κραταιό λόμπι από τη Βρετανία έως τη Γαλλία και την Αμερική, έχοντας διασυνδέσεις με πανίσχυρους παράγοντες της πολιτικής και του τραπεζικού συστήματος, ακόμα και κυβερνητικούς εκπροσώπους, πολλοί από τους οποίους επισκέπτονταν συχνά το σπίτι της Κέρκυρας. Τα πανέμορφα πλακόστρωτα που είχε φτιάξει με τα ίδια του τα χέρια ο Χατζηκυριάκος-Γκίκας είχαν μάλιστα διαβεί ο άλλοτε πανίσχυρος υπουργός Οικονομικών του Ηνωμένου Βασιλείου Τζορτζ Οσμπορν για να κλείσει μυστικές συμφωνίες, ενώ τα εξώφυλλα των βρετανικών ταμπλόιντ απαθανάτιζαν και διάφορους επιχειρηματίες που περνούσαν αμέριμνες μέρες με μυστικές συμφωνίες στην Κέρκυρα, ακόμα και τον πανίσχυρο Ρώσο ολιγάρχη Ολεγκ Ντεριπάσκα.

Οι αλησμόνητες μέρες του Γκίκα στην Κέρκυρα
Καμία σχέση, ωστόσο, δεν είχαν οι επιχειρηματίες αυτοί με τους περίοπτους εικαστικούς, καλλιτέχνες και συγγραφείς από όλο τον κόσμο που φιλοξενούσε ο Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας με την τότε σύζυγό του Μπάρμπαρα και τον πρόγονό του Νατ, όταν μετά την καταστροφή του σπιτιού τους στην Υδρα βρήκαν στο Νησί των Φαιάκων τον νέο τόπο-ερμητήριο όπου θα μπορούσαν να στεγάσουν τα όνειρά τους για μια καλύτερη ζωή, ανακαλύπτοντας κυριολεκτικά έναν επίγειο παράδεισο, αντίστοιχο με αυτόν που είχε βρει ο καλός τους φίλος Πάτρικ Λι Φέρμορ στην Καρδαμύλη.

Ολα ξεκίνησαν όταν το καλοκαίρι του 1969 κατά τη διάρκεια μιας ολονύχτιας συζήτησης που είχαν ο Γκίκας, η Μπάρμπαρα Ρότσιλντ, ο γιος της Τζέικομπ -και πατέρας του Νατ- στο σπίτι των Φέρμορ στην Καρδαμύλη, οπότε αποφάσισαν να επισκεφθούν όλοι μαζί την Κέρκυρα για να εξετάσουν το ενδεχόμενο αγοράς ενός σπιτιού. Εκεί ανακάλυψαν τον πανέμορφο οικισμό στις Συκιές και ο Τζέικομπ αποφάσισε να αγοράσει το κτήμα όπου θα εγκατασταθούν ο Γκίκας με τη Μπάρμπαρα.

«Ο ζωγράφος αφοσιώνεται στους εξωτερικούς χώρους και τον απασχολούν τόσο οι αναλογίες όσο και τα ρυθμολογικά στοιχεία», γράφει χαρακτηριστικά η Εβίτα Αράπογλου στο λεύκωμα της έκθεσης του Μουσείου Μπενάκη «Γκίκας – Craxton – Leigh Fermor: η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα» αναφορικά με το θρυλικό εκείνο σπίτι και τη διαμόρφωσή του από τον Γκίκα, ο οποίος το έφτιαξε κυριολεκτικά με τα ίδια του τα χέρια. «Γεμάτα τα αρχεία από τα χαρτιά και τα μπλοκ του με σχέδια για κάθε λεπτομέρεια της κατασκευής, τόσο για τις επισκευές του παλιού μακρόστενου ελαιοτριβείου όσο και τις ακτινωτές προσθήκες.
 

Η εντυπωσιακή έπαυλη των Ρότσιλντ στην Κασσιόπη

Εξάλλου, ο Γκίκας έχει σχεδιάσει στην Κέρκυρα, στη Ζάκυνθο, στην Πλάκα, στα μουσεία του Λονδίνου, στη Ρώμη, ψάχνοντας και μελετώντας αρχιτεκτονικές λεπτομέρειες, αρχαία κιονόκρανα, αγάλματα, ανάγλυφα, μοτίβα δαπέδων. Ολα ενώθηκαν με μεράκι και σχολαστική φροντίδα στη σκέψη για καθεμιά γωνιά του σπιτιού στον Κανονά. Προβληματισμοί και αναζητήσεις λύσεων για συνενώσεις εσωτερικών αυλών, για κερκυραϊκα “βόλτα” και σοττοπόρτεγα, για στηρίγματα και συζεύξεις στις στέγες, για σκεπαστές βεράντες, περάσματα και πέργολες στον κήπο, ιδέες από την επτανησιακή αρχιτεκτονική και διακόσμηση, ένα σωρό προτάσεις με καμπύλες, τόξα και ρωμαϊκές καμάρες».

Και, όντως, το σπίτι βγήκε αριστούργημα: ένα σύγχρονο έργο τέχνης όπου γύρω από τις περίτεχνες επιδαπέδιες συνθέσεις από ρόμβους, τόξα, ψαροκόκαλα και τα αριστουργηματικά ψηφιδωτά και αυτή την πανέμορφη αυλή που θυμίζει στιγμές της Πομπηίας και εμβληματικών μεσαιωνικών ιστοριών, ξεχωρίζει ένα πανέμορφο οίκημα που έχει αξιοποιήσει όλα τα ντόπια υλικά – τούβλα, μαρμαρόπλακες, τα μολύβδινα δοχεία για γλάστρες, ακόμα και ένα παλιό ηλιακό ρολόι που δεσπόζει σε έναν τόσο εντυπωσιακό κήπο, ο οποίος απέσπασε το 1986 βραβείο της Europa Nostra για την υψηλή αισθητική του.

Οπως έγραφε με τρόπο ποιητικό ο λογοτέχνης, ταξιδιωτικός συγγραφέας αλλά και Βρετανός κατάσκοπος, ο οποίος είχε οργανώσει την απαγωγή του στρατηγού Κράιπε – και κυρίως στενός φίλος του ζεύγους Γκίκα – Ρότσιλντ, Πάτρικ Λι Φέρμορ, σε κάποια από τις σημειώσεις του για το σπίτι της Κέρκυρας: «Σε όλους αυτούς τους περιφραγμένους χώρους αυτό που καθηλώνει το βλέμμα είναι ότι βρίσκεται καταγής, φαρδιές εγχάρακτες ραβδώσεις από το διαβρωμένο λιθόστρωμα πλαισιωμένο από αρχαία ιόχρωμα τούβλα διαιρούν την απέραντη επιφάνεια με γεωμετρική συμμετρία σε παραλληλόγραμμα, τετράεδρα, τρίγωνα και ρόμβους. Καθένα από αυτά τα σχήματα είναι γεμάτο με διαφορετικό μοτίβο από βότσαλα -γκρίζα, λευκά, πορφυρά και μαύρα, συναγμένα στην παραλία- και τόσο επιδέξια συνδυασμένα και προσαρμοσμένα είναι αυτά τα σκουρόχρωμα υλικά, ώστε να συνθέτουν στο σύνολό τους έναν τεράστιο και μεγαλόπρεπο πέτρινο τάπητα».

Πρόκειται για μια πολύ σημαντική περιγραφή που καταγράφει για πρώτη φορά τα ψηφιδωτά του Γκίκα σε ένα αποθησαυρισμένο κείμενο, από αυτά που διδάσκουν σήμερα στα τμήματα Αρχιτεκτονικής και Ιστορίας της Τέχνης. Οι υπόλοιποι που έτυχε να τα επισκεφθούν από κοντά έμειναν απλώς μαγεμένοι ακριβώς όπως ο Λι Φέρμορ που έζησε το σπίτι από τον πρώτο του σχεδιασμό έως τις ένδοξες του μέρες, οπότε φιλοξενούσε διάσημους όπως τη Λι Σέιμουρ, τον Μενουχίν ή τον Νουρέγιεφ. Αυτό πάντως που εντυπωσιάζει τους επισκέπτες, εκτός από τις περίτεχνες κατασκευές, την ατμόσφαιρα και τα ψηφιδωτά, είναι και τα αντικείμενα που δεσπόζουν στον χώρο που μετέτρεψαν την οικία Ρότσιλντ σε έναν πραγματικά ζωντανό τόπο καλλιτεχνικού μεγαλείου – εκτός από ψυχικής ενατένισης. «Ολοι οι χώροι γεμάτοι με σπάνια αντικείμενα: ένα τραπέζι με περίτεχνη μαρκετερί, καρέκλες και κομόντες εποχής Biedermeier, μια άλλη Regency με διακοσμήσεις σε σχήμα δελφινιού, καθρέφτες, τζάκια με ηπειρώτικα σχέδια, κεντήματα, σαμιώτικα ζωγραφισμένα πιάτα, ενθύμια από ταξίδια, θησαυροί της θάλασσας, και βέβαια έπιπλα που ζωγράφισε ο Γκίκας όπως και στην Υδρα».

Πραγματικοί θησαυροί, κρυμμένοι μέσα στα άδυτα της μοναδικής αυτής κατοικίας που πολλοί παρομοιάζουν με εκείνη του καλού του φίλου και σύμβουλου ως προς την κατασκευή του Πάτρικ Λι Φέρμορ – μόνο που την υπερβαίνει σε μεγαλοπρέπεια και αίγλη. Στη μυστηριώδη ατμόσφαιρα συμβάλλει το γεγονός ότι το σπίτι είναι κρυμμένο ανάμεσα σε μια πυκνή βλάστηση που καλύπτει μοναδικά τη ράχη του ακρωτηρίου φτάνοντας μέχρι τη θάλασσα. Στο βάθος ξεχωρίζει μόνο η ακτογραμμή της Αλβανίας και όπως έγραφε χαρακτηριστικά ο Φέρμορ, το μόνο που είναι ικανό να διακόψει αυτή τη «φυλλόζωστη ελεγεία» είναι το κελάδημα των πουλιών, «το ιδανικό σκηνικό του νησιού του Πρόσπερου ή του Ονείρου Καλοκαιρινής Νύχτας». Απόλυτο συμπλήρωμα, τα ακριβά έργα τέχνης που κοσμούν τους διάφορους τοίχους όπως και στη βίλα που είχε επίσης αγοράσει ο Τζέικομπ στο Μεγανήσι, στη γειτονική Λευκάδα που συμπληρώνει ιδανικά μια σειρά από σπίτια με πανάκριβα έργα που ξεκινούν από το εμβληματικό Waddesdon Manor και φτάνουν μέχρι το Spencer House στο Λονδίνο.

Οι πύργοι
Το εντυπωσιακό κτίριο που στεγάζει τις φιλανθρωπικές δράσεις της οικογένειας χτίστηκε το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα από τον βαρόνο Φερδινάνδο Ρότσιλντ και φιλοξενεί μερικούς από τους πιο σημαντικούς πίνακες και έργα τέχνης στον κόσμο. Πολυτελές και εντυπωσιακό το Waddesdon Manor μοιάζει κυριολεκτικά με παλάτι – και δεν είναι τυχαίο ότι από εκεί έχουν περάσει οι πιο σημαντικοί βασιλείς της Αγγλίας για συμβουλές ή και επίσημες συνομιλίες. Φτιαγμένο κατά τα πρότυπα γαλλικών πύργων στα πρώτα χρόνια, το σπίτι είναι γεμάτο από πανάκριβους θησαυρούς, όπως ιστορικά έπιπλα και εντυπωσιακά αντικείμενα, τα οποία φρόντιζε ο ίδιος ο βαρόνος να τα φωτογραφίζει ένα προς ένα, όπως ένα άκρως πολύτιμο βάζο με τη μορφή ενός καραβιού από το 1760 έως τον πρώτο αυτόματο ελέφαντα που έφτιαξε ο διάσημος ωρολογοποιός Μαρτινέ – ιδανικό για ένα σκηνικό που παραπέμπει σε καλύτερες στιγμές των βασιλικών παραμυθιών.

Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι εδώ βρίσκεται και το γραφείο της Μαρίας Αντουανέττας που είχε παραγγείλει η ίδια για το παλάτι από τον σπουδαίο επιπλοποιό Ζαν-Ανρί Ρίνσερ. Ηδη από τότε στο μυαλό του ο βαρόνος είχε το σπίτι αυτό να λειτουργήσει ως ένα άτυπο μουσείο για διάσημα έργα τέχνης και ήταν το σπίτι που θα συζητηθεί πιο πολύ από όλα. Εκεί βρίσκει σήμερα κανείς από έργα των Βατό, Μπουσέ και Σαρντέν έως Ρέινολτς και Γκένσμπορο, πορτρέτα των Ντέιβιντ Χόκνεϊ και Λούσιαν Φρόιντ, αλλά και αυτά τα επιβλητικά χρυσοποίκιλτα έπιπλα και τους δερμάτινους καναπέδες που έκαναν γνωστό το στυλ Ρότσιλντ σε ολόκληρο τον κόσμο.

Γνωρίζοντας αναλυτικά την αξία που έχουν όλα τα σπουδαία έργα που φιλοξενούνται στο σπίτι, ο απόγονος του βαρόνου και πατέρας του Νατ Ρότσιλντ, Τζέικομπ, φρόντισε να αγοράζει και να πουλάει αντικείμενα σε διάφορες δημοπρασίες, συντηρώντας έτσι τη φήμη της οικογένειας ως ειδημόνων σε έργα τέχνης, την οποία απέκτησαν αγοράζοντας σε δημοπρασίες μοναδικά αντικείμενα, όπως το έργο του διάσημου γλυπτή Ανίς Καπούρ που αγοράστηκε έναντι ενός αστρονομικού ποσού από δημοπρασία στο Sothebyʼs. Ο Τζέικομπ φρόντισε με συνέπεια και γνώση να εμπλουτίσει ακόμα περισσότερο τη συλλογή, κάνοντάς τη μία από τις πιο πολυσυζητημένες στον κόσμο, γι’ αυτόν τον λόγο τον εμπιστεύτηκαν κορυφαία μουσεία και οργανισμοί, όπως το Μουσείο Ερμιτάζ που τον είχε ως τον κεντρικότερο σύμβουλό του, ενώ υπηρέτησε και πρόεδρος της Εθνικής Πινακοθήκης της Αγγλίας.

Τα σπίτια της Γαλλίας και τα πάρτυ

    Το σαλόνι του κήπου θυμίζει ρωμαϊκή έπαυλη

Αξιοσημείωτο επίσης το σπίτι Σπένσερ, της γνωστής οικογένειας της αείμνηστης λαίδης Νταϊάνα, το οποίο αγόρασε η οικογένεια Ρότσιλντ τη δεκαετία του ’80 με σκοπό να το αναστηλώσει και να το μετατρέψει και αυτό σε άτυπο μουσείο. Αλλά από όλα τα σπίτια της οικογένειας αυτό που κλέβει την παράσταση είναι ο Πύργος Φεριέρ με τους τεράστιους κήπους αγγλικού ρυθμού, έργο του αρχιτέκτονα Ζοζέφ Παξτόν, που είχε εγκαινιαστεί από τον ίδιο τον Ναπολέοντα τον ΙΙΙ. Ωστόσο, επειδή ο Πύργος Φεριέρ δεν μπορούσε να φιλοξενήσει τις κοσμικότητες στις οποίες επιδίδονταν οι ιδιοκτήτες -ανδρόγυνο και πρώτα ξαδέλφια- Γκι ντε Ρότσιλντ και Μαρί-Ελέν Ρότσιλντ- αποφάσισαν να βρουν κάτι αντίστοιχα εντυπωσιακό στο Παρίσι. Και τα κατάφεραν.

Ο Πύργος Λαμπέρ στο πανέμορφο Ιλ Σεν Λουί, δηλαδή το μικρό νησάκι που βλέπει στην Παναγία των Παρισίων και συνιστά το πιο όμορφο ίσως κομμάτι του Παρισιού, βγαλμένο κυριολεκτικά από πίνακα, μετατράπηκε σε ένα σύγχρονο σπίτι που φιλοξένησε μερικά από τα πιο εμβληματικά ονόματα στην ιστορία της τέχνης, από τον Ντε Κίρικο και τον Μαγκρίτ μέχρι τον Νταλί, των οποίων εμβληματικά έργα είχαν οι Γάλλοι Ρότσιλντ στην κατοχή τους. Ειδικά οι άνθρωποι της τέχνης αγάπησαν ιδιαίτερα το εκκεντρικό ανδρόγυνο -και γονείς του ιδιοκτήτη της «Liberation» Εντουάρ ντε Ρότσιλντ- και λόγω της ευρηματικότητας των αμέτρητων πάρτυ αλλά και των εμφανίσεών τους που ξεπερνούσαν σε φαντασία ακόμα και τις πιο ακραίες εκδοχές του φανταστικού σύμπαντος του Νταλί.

Ρότσιλντ και Αλέξης Τσίπρας
Προφανώς η οικογένεια Ρότσιλντ, τόσο οι Γάλλοι όσο και οι Αγγλοι κληρονόμοι, αφού ο πρόγονός τους φρόντισε να υπάρχουν απόγονοι στις κεντρικές χώρες της Ευρώπης, να είναι η μόνη που δεν φοβάται να κρύψει τις εκκεντρικότητές της με τα μνημειώδη πάρτυ, τη ροπή της για εξτραβαγκάντ αντικείμενα, την επίδειξη πλούτου και κυρίως τη συναίσθηση ότι αυτοί είναι οι απόλυτοι κυρίαρχοι του παιχνιδιού που εδώ και αιώνες ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις. Από τον Ναπολέοντα μέχρι σήμερα, οι τραπεζίτες που πλέον εκφράζονται μέσα από έναν πανίσχυρο όμιλο με γραφεία κυρίως σε Παρίσι και Λονδίνο ξέρουν ότι δεν υφίσταται εξουσία χωρίς εξασφαλισμένο με ποικίλους τρόπους χρήμα.

Αξίζει, μάλιστα, να θυμίσουμε ότι οι σχέσεις των Ρότσιλντ με την Ελλάδα ξεκινούν πριν από τη σύσταση του ελληνικού κράτους, αφού οι ισχυροί τραπεζίτες συμμετείχαν στο κονσόρτιουμ που χορήγησε δύο δάνεια στην επαναστατημένη Ελλάδα το 1824, ενώ ήταν και από τους κεντρικούς μετόχους της Τραπέζης της Ελλάδος. Σήμερα τα ηνία στον πανίσχυρο όμιλο Rothschild & Co έχει ο μόλις 37χρονος Αλεξάντερ, ο οποίος ανέλαβε εκτελεστικός πρόεδρος αντί για τον πατέρα του Ντέιβιντ Ρότσιλντ – ένας λόγος ήταν ότι ο άκρως επικοινωνιακός νέος είχε εκτός από την εμπειρία το χάρισμα να πείθει ακόμα και τους πιο ανένδοτους «πελάτες» και μελλοντικούς «συνεργάτες», όπως τον τέως Ελληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Κανείς δεν ξέρει βέβαια με ακρίβεια να πει τι ειπώθηκε στη μυστική συνάντηση που έλαβε χώρα στα τέλη Ιανουαρίου του 2017 και διήρκησε λίγες μόλις ώρες ύστερα από τη στάση που έκανε με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος από τη Λισαβόνα, όπου είχε πραγματοποιηθεί η Σύνοδος των χωρών του Νότου. Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι ο όμιλος είχε ενεργό ανάμειξη, και όχι προφανώς κατά σατανική συγκυρία, ως επίσημος σύμβουλος στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους – φυσικά με το αζημίωτο.

Το Παρίσι είχε αποδειχτεί, για πολλούς λόγους, ένα ασφαλές καταφύγιο για τον τότε Ελληνα πρωθυπουργό, αν και είναι κάπως παράδοξο κάτι τέτοιο να ισχύει και με τους παντοδύναμους και ενίοτε και ανίερους, για την Αριστερά, τραπεζίτες. Βέβαια, ανάμεσα στους εχθρούς των Ρότσιλντ είχε πολλές φορές βρεθεί ο κ. Πάνος Καμμένος, ο οποίος κατήγγειλε τον οίκο Ρότσιλντ για «μνημονιακά συμφέροντα» με «τοκογλυφικές τάσεις». Το σίγουρο, πάντως, είναι ότι εκτός από τον κ. Καμμένο, το χρήμα πολλοί εμίσησαν, αλλά όχι οι άνθρωποι της εξουσίας, ακόμα και όταν μέλη της εν λόγω οικογένειας διαμαρτύρονται επειδή πλέον δεν θα μπορούν να έχουν την ίδια αβίαστη θέα στη μαγική Κέρκυρα, όπου τον ήχο από τα μοναχικά πουλιά θα διακόπτει πλέον εκείνος των ανθρώπων…

 

ΠΗΓΗ: newmoney.gr