Κ. Παπαδοπούλου: Το να εργάζομαι από το σπίτι δεν ήταν κάτι νέο για μένα

H πανδημία COVID-19 έχει επιφέρει δραστικές αλλαγές στον τρόπο που βιώνουμε την κάθε μέρα. Από τις καθημερινές μας δραστηριότητες μέχρι την εργασία δημιουργώντας μια νέα πραγματικότητα. Το ΙnBusinessNews με την θεματική ενότητα “Working Space Daily” παρουσιάζει στελέχη από διάφορους τομείς της αγοράς, τα οποία εργάζονται είτε από το σπίτι είτε στο νέο εργασιακό περιβάλλον όπως αυτό έχει προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. 

Η επιβολή των περιοριστικών μέτρων βρήκε την Κλειώ Παπαδοπούλου, Συνέταιρος - Υπηρεσίες Διεθνών Ιδιωτών Πελατών της PwC Κύπρου σε ένα αεροπλάνο να προσπαθεί να επιστρέψει στην Κύπρο από ένα ταξίδι στην Ασία. Μιλώντας στο InBusinessNews η κ. Παπαδοπούλου επισημαίνει πως δεν δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα καθώς η PwC Κύπρου είχε ήδη έτοιμη την υποδομή για εργασία από το σπίτι.

Αναφερόμενη στην επιστροφή στην κανονικότητα υπογραμμίζει πως η πραγματικότητα στην οποία επιστρέφουμε δεν θα είναι η ίδια με αυτή που αφήσαμε πίσω πριν 2 μήνες, προσθέτοντας ότι μπορούμε να πάρουμε πολλά θετικά στοιχεία από την εμπειρία των τελευταίων 2 μηνών.
 
Πώς έχετε προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα εργασίας; Ποιες ήταν οι αντικειμενικές δυσκολίες ή ευκολίες προσαρμογής στα νέα δεδομένα;
Η απαγόρευση κυκλοφορίας και το κλείσιμο του γραφείου με βρήκε σε ένα αεροπλάνο να προσπαθώ να επιστρέψω από ένα ταξίδι στην Ασία. Έτσι δεν είχα καν την ευκαιρία να περάσω από το γραφείο μου για να πάρω ότι χρειαζόμουν ώστε να οργανωθώ. Παρόλα αυτά, επειδή είχα τον φορητό υπολογιστή μαζί μου, το μόνο που χρειάστηκα ήταν την επίταξη του εκτυπωτή που είχα στο σπίτι και την κατ'οίκον διανομή χαρτιού και μελανιών και ήμουν έτοιμη. Και αυτό επειδή έχω την τύχη να είμαι μέλος ενός οργανισμού που είχε ήδη έτοιμη την υποδομή για εργασία από το σπίτι. Στην πραγματικότητα, εμείς προσπαθούσαμε να ενθαρρύνουμε την εργασία από το σπίτι και ξαφνικά βρεθήκαμε 1100 άτομα να εργαζόμαστε όλοι από το σπίτι και μάλιστα χωρίς κανένα πρόβλημα.

Με τα απαραίτητα να έχουν εξασφαλιστεί, είχα μόνο τρία θέματα να διαχειριστώ:
α. Την επικοινωνία και εξυπηρέτηση των πελατών μου αλλά και την υποστήριξη τους σε ότι χρειάζονταν λόγω της νέας τάξης πραγμάτων
β. Τη διασφάλιση της ασφάλειας, της ομαλής εργασίας και της ευημερίας της ομάδας των 15 ατόμων που ηγούμαι
γ. Την προσωπική μου ευεξία

Προσωπικά δεν δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ στα νέα δεδομένα. Μετά από την πρώτη εβδομάδα και την διαχείριση των όποιων προβλημάτων προέκυψαν, όχι μόνο δεν μου έλειπε το γραφείο, αλλά μου άρεσε να εργάζομαι από το σπίτι, για πολλούς λόγους.
 
Περιγράψτε μας μια τυπική μέρα (τι ώρα ξεκινάτε δουλειά και τι ώρα τελειώνετε, ποια είναι τα καθημερινά σας καθήκοντα, πώς γίνεται ο συντονισμός με την ομάδα σας).
Εργαζόμαστε όλοι με ευέλικτο ωράριο, έτσι μπορώ να αρχίσω όσο νωρίς θέλω, να κάνω όσα διαλείμματα επιθυμώ και όταν συμπληρωθεί το ωράριο της εργασίας μου να ολοκληρώσω την ημέρα μου. Την πρώτη εβδομάδα λόγω του ταξιδιού μου στην Ασία και της αλλαγής του βιολογικού μου ρολογιού, άρχιζα πάρα πολύ νωρίς και μέχρι τις 8 το βράδυ ήμουν στο κρεβάτι για ύπνο. Μετά μπήκα σε μια ρουτίνα η οποία, εκτός από την εργασία μου, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, κηπουρική, γυμναστική, χορό, διάβασμα βιβλίων και γράψιμο. Το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας μου γίνεται μεταξύ 7:30 πμ και 7:30 μμ περίπου, αλλά μέχρι να κοιμηθώ παρακολουθώ τα μηνύματα μου και αν προκύψει κάτι επείγον θα το διαχειριστώ. Με τον ίδιο τρόπο δουλεύει και η ομάδα μου με την οποία είμαι σε συνεχή επικοινωνία, οποιασδήποτε μορφής επιτρέπει η τεχνολογία: τηλέφωνο, τηλεδιάσκεψη, ηλεκτρονικά μηνύματα όλων των ειδών κτλ. Μαζί μπορούμε να κάνουμε διάλειμμα για καφέ, να γυμναστούμε, να πιούμε κρασί και να φάμε τυριά, όπως ακριβώς κάναμε πριν την κοινωνική αποστασιοποίηση.
 
 
Πως θα χαρακτηρίζατε το νέο εργασιακό περιβάλλον; Είναι λειτουργικό και συμβάλλει στην αύξηση της αποδοτικότητας; Θα προτιμούσατε να εξακολουθήσετε να εργάζεστε σε ένα τέτοιο εργασιακό περιβάλλον;
Το να εργάζομαι από το σπίτι δεν ήταν κάτι νέο για μένα αφού το είχα κάνει πολλές φορές στο παρελθόν. Ακόμη και τα επαγγελματικά ταξίδια είναι μια μορφή εργασίας από απόσταση. Σίγουρα αυτό που βιώσαμε λόγω του κορονοϊού, συνέβη για πρώτη φορά να εργαζόμαστε δηλαδή όλοι μαζί (συνάδελφοι, πελάτες, συνεργάτες κτλ.) από το σπίτι για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα. Κάθε αλλαγή είναι δύσκολη στην αρχή, αλλά μετά προσαρμόζεσαι. Προσωπικά είμαι άτομο που βλέπει το ποτήρι μισογεμάτο και όχι μισοάδειο ενώ,προσπαθώ να αξιοποιώ στο έπακρο την κάθε κατάσταση που αντιμετωπίζω. Το ίδιο έκανα και με την πανδημία: Μετέτρεψα μέρος του τραπεζιού της κουζίνας σε γραφείο, εφάρμοσα μια ρουτίνα στην καθημερινότητα μου, οργάνωσα τα γεύματα και τα διαλείμματα με βάση τις ανάγκες της οικογένειας και εμπλούτισα τις μέρες μου με δραστηριότητες για τις οποίες υπό κανονικές συνθήκες δεν θα είχα χρόνο, όπως το διάβασμα, το γράψιμο, το μαγείρεμα, το ψήσιμο, το πιάνο, την ετοιμασία χορογραφιών (είμαι εκπαιδευτής ζούμπα), το ξεκαθάρισμα των ντουλάπων, την ταξινόμηση των φωτογραφιών κτλ. Βρήκα το νέο περιβάλλον απίστευτα αποδοτικό και κατέληξα όχι μόνο να εργάζομαι περισσότερες ώρες και να κουράζομαι λιγότερο, αλλά ταυτόχρονα να έχω χρόνο για πολλά άλλα πράγματα. Μετά από τις πρώτες δύο εβδομάδες, μου άρεσε τόσο πολύ το νέο περιβάλλον που μέσω του αυτο-αναστοχασμού, που είμαι σίγουρη όλοι κάναμε αυτές τις δύσκολες εβδομάδες, έκανα ανάλυση SWOT για την προσωπική μου ευεξία. Δυσκολεύτηκα περισσότερο να βρω αδυναμίες και απειλές, αντί δυνάμεις και ευκαιρίες.
 
Πως φαντάζεστε το νέο εργασιακό περιβάλλον μετά την πλήρη άρση των περιοριστικών μέτρων;
Την στιγμή που έδωσα αυτή την συνέντευξη, ήμουν στο γραφείο. Επέστρεψα στις 13 Μαΐου μαζί με τους υπόλοιπους συνεταίρους της PwC για να ετοιμάσουμε τη σταδιακή επαναφορά του υπόλοιπου προσωπικού και έτσι έχω μια πρώτη εμπειρία για το πως είναι η επιστροφή χωρίς να χρειάζεται να το φανταστώ. Απαντώντας στην ερώτηση της κόρης μου πως ήταν το γραφείο την πρώτη μέρα που επέστρεψα, είπα χαριτολογώντας ότι ήταν σαν νοσοκομείο. Μία μόνο είσοδος, απολύμανση παπουτσιών πριν μπω, απολύμανση χεριών και τοποθέτηση καθαρής μάσκας κατά την είσοδό μου, η νοσοκόμα να παίρνει την θερμοκρασία μου, η υποδοχή να είναι καλυμμένη με πλαστικό διαχωριστικό, τα αυτοκόλλητα στο πάτωμα σε απόσταση 2 μέτρων κτλ. Επιπρόσθετα, στους ορόφους έμεινε το ένα τέταρτο των καρεκλών, μπήκαν αυτοκόλλητα στα γραφεία που θα μπορούν να χρησιμοποιούν οι εργαζόμενοι και οδηγίες στους τοίχους για τις νέες διαδικασίες όσον αφορά την ετοιμασία ροφημάτων, τη χρήση εκτυπωτών, τη χρήση της τουαλέτας κτλ.

Σίγουρα η πραγματικότητα στην οποία επιστρέφουμε δεν θα είναι η ίδια με αυτή που αφήσαμε πίσω πριν 2 μήνες. Θα πάρει χρόνο για να επιστρέψουμε σε αυτό που ξέραμε ως γραφείο και κάποια πράγματα δεν θα γίνουν ποτέ όπως ήταν πριν. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκη κακό. Είναι απλά διαφορετικό. Μπορούμε να πάρουμε πολλά θετικά στοιχεία από την εμπειρία των τελευταίων 2 μηνών. Όσον αφορά την εργασία, αυτό που πραγματικά έγινε είναι η επιτάχυνση των αλλαγών που θα γίνονταν σε βάθος χρόνου. Και αυτό ίσως είναι τελικά ευλογία σε μεταμφίεση...