Το σήμερα και το αύριο της Λευκωσίας

Η Λευκωσία τα τελευταία χρόνια κάνει ή τουλάχιστον προσπαθεί να κάνει σημαντικά βήματα ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού, με υλοποίηση αρκετών έργων, μιας και η πόλη είχε αφεθεί ατημέλητη στη φθορά του χρόνου.

Όλα όμως τα θετικά που συμβαίνουν, χάνονται κάτω τη σκιά της μη ολοκλήρωσης της Πλατείας Ελευθερίας. Καθημερινά σχεδόν, στα μέσα ενημέρωσης και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αναπαράγονται αναφορές και επικρίσεις για το συγκεκριμένο έργο, οι οποίες δεν περιορίζονται στον μεγάλο χρόνο υλοποίησης του, αλλά επεκτείνονται και στον σχεδιασμό του. Η κριτική γύρω από το θέμα έχει γίνει το καταφύγιο κάθε συζήτησης και η (σταθερά) αρνητική κριτική λαμβάνει διαστάσεις διαγωνισμού.  

Η συνεχής, δε, αρνητική ενασχόληση των ΜΜΕ με το συγκεκριμένο θέμα, αδικεί πρωτίστως την πόλη, και ακολούθως τον Δήμαρχο και το Δημοτικό της Συμβούλιο, στους οποίους επιρρίπτονται ευθύνες ακόμη για την επιλογή του συγκεκριμένου έργου, η οποία, όπως όλοι γνωρίζουμε, έγινε πολύ πριν τη δική τους θητεία. 

Λευκωσία, όμως, δεν είναι μόνο η Πλατεία Ελευθερίας. Πρόσφατα ολοκληρώθηκε και επαναλειτούργησε το Δημοτικό Θέατρο Λευκωσίας, το οποίο αποτελεί στολίδι για την πρωτεύουσα. Ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου, νιώθω περήφανη που η πόλη μας διαθέτει ένα τέτοιο θέατρο, το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει παραστάσεις υψηλού επιπέδου και απαιτήσεων. Ολοκληρώθηκε επίσης το νέο δημαρχείο Λευκωσίας και άλλα σημαντικά έργα στην παλιά πόλη, η οποία γνωρίζει μια νέα περίοδο ανάπτυξης. Ακόμη πιο πρόσφατα, δόθηκε στην κυκλοφορία η λεωφόρος Καλλιπόλεως, ένα έργο το οποίο επίσης ολοκληρώνεται σύντομα, ενώ μια βόλτα στις εμπορικές οδούς Στασικράτους, Μνασιάδου και στους γύρω δρόμους, θυμίζει πραγματικά εμπορικό κέντρο ευρωπαϊκής πρωτεύουσας. Ο καθένας μπορεί να διαβλέψει ότι η συγκεκριμένη περιοχή θα γίνει πολύ όμορφη και ελκυστική και ότι θα διευρυνθούν οι ευκαιρίες και προοπτικές για περαιτέρω ανάπτυξη.  

Ας δούμε όμως ξανά το θέμα της Πλατείας Ελευθερίας: αναμφίβολα υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση. Δεν γνωρίζω όλους τους λόγους που την προκάλεσαν, πέραν της ανάγκης που προέκυψε κάποια στιγμή για διακοπή εργασιών και αλλαγή εργολάβου. Γνωρίζω, όμως, τον ψηλό βαθμό δυσκολίας που παρουσιάζουν όλα τα έργα της Zaha Hadid και παραπέμπω σε έργο του ίδιου αρχιτεκτονικού γραφείου που ολοκληρώθηκε πρόσφατα στο Αμβούργο, οι εργασίες για την κατασκευή του οποίου ξεκίνησαν πριν από αυτές της Πλατείας Ελευθερίας. 

Ακόμη κι αυτή, όμως, η δικαιολογία φαντάζει μικρή μπροστά στο πραγματικό πρόβλημα: η εξέλιξη της οικονομίας και της κοινωνίας μας, εδώ και δεκαετίες επιβραδύνεται από θεσμική γραφειοκρατία, αντιπαραγωγικές και αργές διαδικασίες, οι οποίες μαζεύτηκαν ωσάν να συμμάχησαν σε αυτό το ενδεικτικό παράδειγμα της Πλατείας. Μπορούμε να συνεχίσουμε να αναλωνόμαστε γυρεύοντας τι έκανε και τι δεν έκανε ο Δήμαρχος ή και μπορούμε να αναζητάμε ελαφρυντικά. Και τα δύο είναι ανώφελα. Πιστεύω, ότι αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει, ώστε η όποια συζήτηση περί του θέματος να εξελιχθεί από γραφική σε εποικοδομητική, είναι τα αναποτελεσματικά πλαίσια μέσα στα οποία καλείται να ολοκληρωθεί οποιοδήποτε όραμα σε αυτή την πολιτεία στην οποία ζούμε. Αυτό που μπορούμε να ζητήσουμε από το Δημοτικό Συμβούλιο, είναι να ενημερώσει τον κόσμο για τις δυσκολίες τις οποίες αντιμετώπισε, ώστε να τις εκθέσουμε όλοι μαζί και σαν μια ομόψυχη κοινωνία να απαιτήσουμε την εξάλειψη της γραφειοκρατίας και την εξέλιξη του αναπτυξιακού πλαισίου. 

Οτιδήποτε άλλο δεν έχει ουσία. Γιατί το ίδιο πρόβλημα, έχει πολλά ονόματα. Ονομάζεται «Πλατεία Ελευθερίας», «Ίδρυμα Πολιτισμού», «Αρχαιολογικό Μουσείο Πάφου», «Γραφείο Ευημερίας»…

Προσδοκώ ότι με την ολοκλήρωση της Πλατείας η όψη της Λευκωσίας θα αλλάξει ουσιαστικά και οι δυνατότητές της θα διευρυνθούν. Ήδη η γύρω περιοχή άρχισε να δείχνει τις αναπτυξιακές και επενδυτικές δυνατότητες που προσελκύει το έργο. Ελπίζω όμως περισσότερο, ότι η κοινωνία μας θα απαιτήσει πιο λειτουργικούς θεσμούς και εφαρμογή του νόμου, ώστε να μπορεί ο κάθε φορέας, αλλά και ο κάθε πολίτης να υλοποιεί ιδέες όμορφες και κοινωνικά επωφελείς. 

*Η Νατάσα Μιχαηλίδου είναι επιχειρηματίας και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Συμφωνική Ορχήστρα Κύπρου