Η συνέντευξη Μιχαλάκη Ζαμπέλα στους «Επιχειρηματίες που καθόρισαν το κυπριακό επιχειρείν»

«Έχει αξία η αντοχή στο χρόνο», δήλωνε ο πρώην Δήμαρχος Λευκωσίας στο ειδικό αφιέρωμα «Επιχειρηματίες που καθόρισαν το κυπριακό επιχειρείν».

Όπως τόνιζε σχετικά: «Αυτός που σέβεται το επάγγελμα και τον εαυτό του πρέπει να αντιληφθεί από ενωρίς πως κτίζει ένα επαγγελματικό οργανισμό, ο οποίος οφείλει να ανανεώνεται συνεχώς με νέα μυαλά, για να μπορέσει να κρατηθεί διαχρονικά. Η αντοχή στο χρόνο έχει μεγάλη αξία».

Δείτε αυτούσια τη συνέντευξη/παρουσίαση πιο κάτω όπως δημοσιεύθηκε στους«Επιχειρηματίες που καθόρισαν το κυπριακό επιχειρείν» :

ΤΟ ΕΥΡΥ ΚΟΙΝΟ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΕ ΩΣ ΔΗΜΑΡΧΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΕΞΕΛΕΓΗ ΩΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΤΟ 2002 ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΤΟΥ 2006. Ο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΩΣ ΤΟ ΣΤΥΛΟΒΑΤΗ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ - ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ.  

ΤΟ 1970, ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ, ΙΔΡΥΣΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΤΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ COOPERS & LYBRAND, ΑΝΟΙΓΟΝΤΑΣ ΝΕΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΛΟΓΙΣΤΙΚΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΤΟΣΟ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΩΝΕΥΣΗΣ ΤΟΥ 1998 Ο ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΗΚΕ ΣΕ PRICEWATERHOUSECOOPERS

Τόσο ο Μιχαλάκης όσο και η σύζυγός του, Λουκία Ζαμπέλα, είναι λάτρεις και συλλέκτες έργων τέχνης. Σε ένα όμορφο τριώροφο κτίριο, που παρουσιάζει αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον και βρίσκεται στο παλαιότερο προάστιο της Λευκωσίας, το Καϊμακλί, ξεφύτρωσε εδώ και λίγο καιρό και άνοιξε τις πόρτες του στο κοινό  το πρώτο ιδιωτικό Μουσείο Τεχνών στην Κύπρο. Η δημιουργία του είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα για τον Μιχαλάκη Ζαμπέλα, πρώην Δήμαρχο Λευκωσίας και τη σύζυγο του Λουκία. Το μουσείο δημιουργήθηκε ενώνοντας με γέφυρα την οροφή του σπιτιού τους, ενός παλαιού αρχοντικού του 1950, με μια μοντέρνα κατασκευή του 2010. Στόχος τους είναι να δώσουν την ευκαιρία στον καθένα να βιώσει την τέχνη και ιδιαίτερα να αγκαλιάσει τον Κύπριο καλλιτέχνη. 

Είναι, επίσης, λάτρεις της φύσης. Στο κτήμα τους στο Παλαιχώρι καλλιεργούν, μεταξύ άλλων, βιολογικά φρούτα και λαχανικά, παράγουν οργανικά πουλερικά και αυγά. Πρόκειται για προσωπικότητες με πολύπλευρη δραστηριότητα και εύρος ενδιαφερόντων. 
Εκείνο που με εντυπωσίασε κατά τη συνομιλία μου με τον Μιχαλάκη Ζαμπέλα ήταν η συνεχής αναφορά του σε κάποιες αρχές, τις οποίες αρέσκεται να τονίζει και να επαναλαμβάνει, κι αυτό επειδή καθόρισαν εν πολλοίς την επιτυχία του. «Αυτός που σέβεται το επάγγελμα και τον εαυτό του πρέπει να αντιληφθεί από ενωρίς πως κτίζει ένα επαγγελματικό οργανισμό, ο οποίος οφείλει να ανανεώνεται συνεχώς με νέα μυαλά, για να μπορέσει να κρατηθεί διαχρονικά. Η αντοχή στο χρόνο έχει μεγάλη αξία». Αυτό ανέφερε στην αρχή της συζήτησής μας, η οποία έγινε στο σπίτι του στο Παλαιχώρι.

Ο άνθρωπος ο οποίος δημιούργησε στην Κύπρο τον κολοσσό που σήμερα λέγεται  PricewaterhouseCoopers, σημειώνει, επίσης, ότι ένας οργανισμός παροχής υπηρεσιών πρέπει απαραίτητα να κτίζεται με σωστό επαγγελματισμό. 

Το ελεγκτικό γραφείο «Ιωάννου Ζαμπέλας και Σία», το οποίο συστάθηκε από το 1970, άρχισε ταυτοχρόνως στην Κύπρο και την Ελλάδα, μεγάλωσε, αλλά όπως ο κ. Ζαμπέλας τονίζει, αυτό έγινε κάτω από σωστές προϋποθέσεις. Από τότε τόσο ο Μιχαλάκης Ζαμπέλας όσο και ο συνεργάτης του, Βάσος Ιωάννου, είπαν ότι «θα έλθει κάποια μέρα που θα πρέπει το γραφείο να το παραδώσουμε στους συνεταίρους μας». 

Σαράντα χρόνια και πλέον αργότερα, επιβεβαιώνοντας το πόσο σωστή ήταν η αρχική τους απόφαση, ο Μιχαλάκης Ζαμπέλας κάνει την εξής διαπίστωση: «Συνενώσαμε δυνάμεις γνώσης και εμπειρίας για να αναπτύξουμε το γραφείο. Να του δώσουμε γερά θεμέλια και προοπτική  για το μέλλον». 

ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ
Η κινητήριος δύναμη για την ανάπτυξη του γραφείου ήταν, κατά τον κ. Ζαμπέλα, η εξειδίκευση και η ποιότητα στην παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών. 

Ο πρώτος άνθρωπος που πήγε στο γραφείο με ειδίκευση ήταν ο Πανίκος Τσιαϊλής, ο οποίος είναι ειδικός σε θέματα φοροτεχνικά. Όταν πήγε για συνέντευξη στον Μιχαλάκη Ζαμπέλα, εκείνος τον ρώτησε κατά πόσο ήταν διατεθειμένος να ξεχάσει τις άλλες ειδικότητές του και να εξειδικευθεί στα φοροτεχνικά. Η απάντησή του ήταν θετική, έτσι το γραφείο ξεκίνησε με ειδίκευση στα φοροτεχνικά θέματα και συνέχισε στην πορεία με τα υπόλοιπα.

Παρόμοια ήταν και η περίπτωση του Κύπριου της Αγγλίας, Άντριαν Ιωάννου, κατόχου δύο PΗD, ο οποίος είπε στον Μιχαλάκη Ζαμπέλα ότι ήλθε για να εργαστεί στην Κύπρο, ζητώντας μια θέση στο γραφείο του. Ανέφερε, μάλιστα, ότι την ίδια περίοδο είχε βρει δουλειά σε εργοστάσιο, το οποίο του πρόσφερε μισθό 6000 λιρών. Ο κ. Ζαμπέλας του πρόσφερε τα διπλάσια, αλλά με την προϋπόθεση να μελετήσει και να φέρει το ISO στην Κύπρο κι ας μη φέρνει εισοδήματα στο γραφείο για μια πενταετία. Η απάντησή του ήταν θετική και έτσι το γραφείο του Μιχαλάκη Ζαμπέλα ήταν το πρώτο που έφερε το ISO και το HACCP στο νησί μας. «Έτσι εξελίχθηκε το γραφείο. Με αποφάσεις και αρχές, τις οποίες δεν βρίσκεις σε επιστημονικά βιβλία, αλλά νιώθεις ότι αυτός είναι ο τρόπος που πρέπει να λειτουργήσεις». 

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ (ΥΠΕΡΑΚΤΙΕΣ)
Οι ελεγκτικοί οίκοι έπρεπε, κατά τον Μιχαλάκη Ζαμπέλα, να πολεμήσουν με τα κατεστημένα των διεθνών εταιρειών που άρχισαν να δημιουργούνται στην Κύπρο. «Εμείς πολεμήσαμε και τα αλλάξαμε», σημειώνει: «Για παράδειγμα, υπήρχαν οι ναυτιλιακές εταιρείες που δεν πλήρωναν καθόλου φόρο και υπήρχε μια δυνατή ομάδα, που ήθελε και αυτός ο τομέας να είχε μηδενικό φορολογικό συντελεστή. Αυτό σήμαινε ότι η Κύπρος θα καταστρεφόταν ως φορολογικός παράδεισος, όπως άλλα κέντρα. Εμείς, όμως, παλέψαμε και φέραμε τη φορολογία του 4,25%, ποσοστό που καθιερώθηκε με μια λογική: Ο φορολογικός συντελεστής ήταν 42,5% για τις εταιρείες. Οι εταιρείες αυτές πλήρωναν δέκα τοις εκατόν του συνετελεστή, που αντιστοιχούσε στο 4,25%. Επίσης, αν ένας Κύπριος πήγαινε στο εξωτερικό και έφερνε τα κέρδη του στην Κύπρο, εφορολογείτο με 42,5% πάνω στο 10% των εισοδημάτων του. Άρα, και πάλι 4,25%. Έτσι δεν υπήρχε διάκριση στη φορολογία αυτών των εισοδημάτων. Και η υπεράκτια εταιρεία θα κέρδιζε στο εξωτερικό και ο Κύπριος θα κέρδιζε στο εξωτερικό. Έτσι καταφέραμε και ρίξαμε το φορολογικό συντελεστή στο 4,25%, χωρίς να έλθουν οι ξένες χώρες, Αγγλία, Αμερική και άλλες, να μας πολεμήσουν. Και μάλιστα, επειδή δεν υπήρχε διάκριση, αρχίσαμε και υπογράφαμε συμφωνίες για αποφυγή διπλής φορολογίας. Και είναι αυτές οι συμφωνίες που έβαλαν τις βάσεις, ώστε η Κύπρος να καταστεί κέντρο παροχής υπηρεσιών. Δεν είναι τυχαίο που το 1979 το περιοδικό, The Times, είχε χαρακτηρίσει την Κύπρο ως το οικονομικό θαύμα του κόσμου».

Οι διεθνείς εταιρείες που άρχισαν να έρχονται στην Κύπρο το 1975 ήταν η αρχή που έφερε τα κέρδη. Τότε άρχισε να κτίζεται και η Μέση Ανατολή και βρέθηκαν τα πετρέλαια στα Εμιράτα. Η Κύπρος, ως γειτνιάζουσα με τη Μέση Ανατολή, αξιοποίησε τη θέση της, προσελκύοντας εταιρείες. Το 1975, αναφέρει ο Μιχαλάκης Ζαμπέλας, «διαχειριζόμασταν από το γραφείο μας στην Κύπρο το μισθολόγιο πέντε χιλιάδων Ολλανδών υπαλλήλων ολλανδικών εταιρειών με βάση την Κύπρο, που εργάζονταν στη Μέση Ανατολή. Τα κέρδη που είχαμε από τη δραστηριότητά μας αυτή τα επενδύσαμε στους ανθρώπους, στην εκπαίδευση, στην προώθηση σε συστήματα, στην τεχνολογία. Έτσι μπήκε η βάση για περαιτέρω ανάπτυξη». 

Με τη λογική αυτή το γραφείο χειρίστηκε και την οικονομική κατάσταση μετά το 1974. «Είχαμε τότε στο γραφείο 17 ανθρώπους και το εισόδημά μας ήταν 3000 λίρες από την Grindlays Bank. Όλα τα άλλα ήταν στην Αμμόχωστο και την Κερύνεια. Είχαμε καταστραφεί. Φώναξα τους ανθρώπους και τους είπα: ‘Είμαστε όλοι 17 και κάθε λίρα που κερδίζουμε είναι διά 17. Επομένως πρέπει να δουλέψουμε όλοι’. Με αυτό τον τρόπο συνεχίσαμε. Αυτή η λογική μας έδωσε τις βάσεις και έτσι καταφέραμε να κτίσουμε». 

ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ
Παράλληλα με τις δραστηριότητες του γραφείου του ο Μιχαλάκης Ζαμπέλας προωθούσε και την υπόθεση της Κύπρου στο εξωτερικό και αυτό άρχισε το 1975. 

Ανέσυρε από το αρχείο του τις παρουσιάσεις που έκανε για την Κύπρο στο εξωτερικό. Είναι όλες 147. «Ειδικά μετά την Τουρκική Εισβολή η Κύπρος είχε ανάγκη από κάθε διεθνή φωνή. Το θεώρησα αυτονόητο να ενημερώνω με κάθε ευκαιρία στο εξωτερικό για το εθνικό μας θέμα και τις θέσεις της Κύπρου».

ΘΕΜΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ
Το βασικότερο μυστικό της επιτυχίας του Μιχαλάκη Ζαμπέλα περικλείεται σε μια λέξη: Εμπιστοσύνη. Για να χτιστεί, όμως, επενεργούν διάφοροι παράγοντες, μέθοδοι δράσης και χαρακτηριστικά. Αναφέρει, για το συνδυασμό αυτών, ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος, όταν ο επιχειρηματικός κόσμος διερευνούσε τις ευκαιρίες που ανοίγονταν, ο κ. Ζαμπέλας βρισκόταν, το 1990, σε ένα συνέδριο στη Στοκχόλμη, το οποίο είχε ως αντικείμενο την αξιοποίηση της νέας πραγματικότητας. Η Κύπρος είχε από τότε συμφωνία με τη Ρωσία για αποφυγή διπλής φορολογίας και ο ίδιος είχε μαζί του ένα σχετικό βιβλιάριο για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε στη Ρωσία. Όταν τέθηκαν τα ερωτήματα από τους συνέδρους πήρε το λόγο και με το βιβλιάριο ανά χείρας τους είπε:«Η απάντηση βρίσκεται σε αυτό το βιβλίο», πράγμα που προκάλεσε φοβερή εντύπωση, όπως ο ίδιος περιγράφει. «Είχα προετοιμαστεί για μια ευκαιρία. Για μια στιγμή. Κι αυτή η στιγμή είχε έρθει».  

Η «στιγμή» εκείνη είχε και συνέχεια: «Μια μέρα πήρα ένα τηλεφώνημα από τη Ρωσία. Μου είπαν ότι ήθελαν να κάνουν μία εταιρεία για τις τηλεπικοινωνίες της Ρωσίας με αμερικανικά συμφέροντα κι εγώ σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα τους έδωσα τα σχετικά στοιχεία που ήθελαν. Αργότερα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι κέρδισαν την προσφορά και να προχωρήσω στο άνοιγμα λογαριασμών στην Κύπρο για να σταλούν τα χρήματα, γύρω στα 1.6 δις δολάρια. Όλα έγιναν πάνω στην αξία της εμπιστοσύνης. Ένας λίθος εμπιστοσύνης μπήκε και στη συνέχεια όλο το οικοδόμημα χτίσθηκε με αυτά τα υλικά».

ΗΜΟΥΝ ΑΠΑΙΤΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΚΟΣ
Το γεγονός ότι αυτό που δημιούργησε ο Μιχαλάκης Ζαμπέλας έφτασε σε αξιοζήλευτα επίπεδα δεν είναι, βέβαια, καθόλου τυχαίο, αν μελετήσει κανείς την πορεία και τις κινήσεις του. Οφείλεται, όμως, και στον τρόπο διοίκησης που εφάρμοζε. Δεν διστάζει να πει ότι αρχικά ήταν «συγκεντρωτικός και απαιτητικός» στη δουλειά του: «Όταν χτίζεις μια επιχείρηση, στην αρχή αν δεν είσαι συγκεντρωτικός και δεν παρακολουθείς τα πάντα, τότε οι πιθανότητες να πετύχεις λιγοστεύουν. Όταν δημιουργήσεις τις προϋποθέσεις, τότε αποφεύγεις να είσαι συγκεντρωτικός και πλέον παρακολουθείς την πορεία της δουλειάς. Άρα, ναι, ήμουν συγκεντρωτικός όταν κτιζόταν το γραφείο μου, ναι, ήμουν απαιτητικός και δεν δεχόμουν το παραμικρό λάθος».

Αυτός, βεβαίως, ο τρόπος διοίκησης ήταν μέχρι να πάρει η επιχείρηση το δρόμο της. Σήμερα στο γραφείο εργάζονται γύρω στους  1000 υπαλλήλους, υπό την ηγεσία  του Ευγένιου Ευγενίου, και υπάρχουν γύρω στους 60 συνεταίρους, ο καθένας εκ των οποίων αναλαμβάνει τις ευθύνες του. 

Η ενασχόληση του Μιχαλάκη Ζαμπέλα περιορίστηκε αποκλειστικά και μόνο στο γραφείο του και συνειδητά δεν είχε επεκταθεί σε άλλες επιχειρηματικές δραστηριότητες, με την ακόλουθη λογική: «Δεν μπορείς να προφέρεις επαγγελματικές δραστηριότητες και συμβουλές και την ίδια ώρα να είσαι μέτοχος σε οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση. Είναι επαγγελματικά λάθος, χωρίς αυτό να απαγορεύεται. Είτε θα σε εμπιστευθεί ο άλλος είτε όχι». Η ισχυρή προσήλωσή του στην αρχή αυτή φαίνεται και από μια κίνηση, η οποία θα μπορούσε να εκληφθεί ως επιχειρηματική δραστηριότητα ανάπτυξης γης, την οποία χειρίστηκε με ιδιαίτερα προσεκτικό τρόπο, ώστε να μη δώσει την παραμικρή αφορμή για παρεξήγηση.

Ήταν το 1979, όταν του προτάθηκε από τον Ρένο Σταυράκη να του πουλήσει το κτίριο Τζιούλια Χάους. Ο Μιχαλάκης Ζαμπέλας του απάντησε στην αρχή θετικά, αλλά μετά προβληματίστηκε κατά πόσον η κίνησή του αυτή θα έδινε λανθασμένες εντυπώσεις. Ωστόσο προχώρησε στην αγορά, δημιουργώντας μια νέα εταιρεία με το όνομα «Ιωάννου, Ζαμπέλας και Σια Τζιούλια Χάους Λτδ», για να δοθεί σαφώς το μήνυμα ότι η αγορά του κτιρίου ήταν για τις ανάγκες του γραφείου και όχι για μεταπώλησή του. Κι αυτό επειδή, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει, «το θέμα είναι να συνειδητοποιήσεις ότι αυτή είναι η δουλειά σου. Αν δεν σε ενδιαφέρει να επικεντρωθείς σ’ αυτή, μπορείς κάλλιστα να φύγεις».

Μια άλλη φιλοσοφία του Μιχαλάκη Ζαμπέλα είναι ότι θεωρεί τον ελεγκτικό του οίκο, περίπου, ως πανεπιστήμιο. Εκτός των άλλων, μετά την κατάρρευση του κομμουνιστικού καθεστώτος και λόγω της ανάπτυξης του λογιστικού επαγγέλματος στην Κύπρο, το γραφείο του εκπαίδευε μαθητευόμενους λογιστές από το εξωτερικό για τρία χρόνια, οι οποίοι σήμερα είναι πρεσβευτές της Κύπρου στο εξωτερικό.

ZAMPELAS ART LTD 
Η Zampelas Art ιδρύθηκε από την οικογένεια Μιχαλάκη Ζαμπέλα και έχει ως κύριο στόχο να θέσει τις βάσεις ενός ολοκληρωμένου Κέντρου Τεχνών, που θα προάγει την τέχνη και τον πολιτισμό στην Κύπρο και το εξωτερικό. Η εταιρεία έχει ιδρύσει το Μουσείο Τεχνών Λουκίας και Μιχαλάκη Ζαμπέλα, ένα μη κερδοσκοπικό ιδιωτικό οργανισμό, που σκοπό έχει να κάνει την τέχνη προσβάσιμη σε όλους. Επιπλέον δημιούργησε κι άλλα σχετικά με την τέχνη τμήματα, κάτω από την επωνυμία Zmart. Αυτά είναι: Zmart Gallery, Zmart Shop, Zmart Café, Zmart Framing και Zmart Education. Επίσης, η Zampelas Art αρχίζει τη διαδικτυακή έκδοση του Journal of Arts, ενός τριμηνιαίου ηλεκτρονικού περιοδικού αφιερωμένου στην τέχνη.

Μουσείο Τεχνών Λούκιας και Μιχαλάκη Ζαμπέλα
Το μουσείο στεγάζει τη μόνιμη συλλογή της οικογένειας Ζαμπέλα και οργανώνει περιοδικές εκθέσεις καλλιτεχνών της Κύπρου, αλλά και του εξωτερικού.

Zmart Education
Το Τμήμα Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων του μουσείου οργανώνει πρωτότυπα εκπαιδευτικά προγράμματα για τη μόνιμη συλλογή, καθώς και τις διάφορες περιοδικές εκθέσεις που φιλοξενούνται στους χώρους του.

Zmart Gallery
Η γκαλερί βρίσκεται εντός των εγκαταστάσεων του μουσείου και αποτελεί ένα εμπορικό χώρο, με απώτερο σκοπό να φέρει στο προσκήνιο ντόπιους, καθώς και διεθνείς καλλιτέχνες.

Zmart Shop
Το πωλητήριο μέσα στο κτίριο του μουσείου προσφέρει στον επισκέπτη την ευκαιρία να αποκτήσει μεταξοτυπίες περιορισμένης έκδοσης, αντικείμενα τέχνης, βιβλία, αντικείμενα design και εικαστικές χειροτεχνίες.

Zmart Café
Σε μία ήρεμη και φιλική ατμόσφαιρα οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν τον καφέ τους πριν ή μετά την περιήγησή τους στο μουσείο.

Zmart Framing
Το κορνιζοποιείο, εξοπλισμένο με σύγχρονα μηχανήματα και εξοπλισμό προηγμένης τεχνολογίας, προσφέρει πλαισίωση έργων τέχνης υψηλής καλλιτεχνικής αισθητικής, συμβουλές για τη συντήρησή τους, καθώς και χώρο αποθήκευσης έργων τέχνης. 

Journal of Arts
Το Journal of Arts είναι ένα τριμηνιαίο ηλεκτρονικό περιοδικό αφιερωμένο στην τέχνη. Περιέχει ακαδημαϊκές εργασίες, άρθρα, συνεντεύξεις, παρουσιάσεις καλλιτεχνών, καλλιτεχνικών εκδηλώσεων κι εκθέσεων στην Κύπρο και το εξωτερικό.