Αριστερότερα ο Μάικ ή δεξιότερα το ΑΚΕΛ;

«Το φυτίλι της ανεπάρκειας που για χρόνια φλέγεται, η κακοδιαχείριση τόσον στον Δημόσιο Τομέα όσον και στον Τραπεζικό Τομέα, η μη αίσθηση του επείγοντος και κυρίως η υπερχρέωση κράτους, επιχειρήσεων και νοικοκυριών και η συνεπακόλουθη σπατάλη για υπερκατανάλωση, οδήγησαν τη χώρα στη χρεωκοπία. Είμαι εξ αυτών που ολίγον εξεπλάγησαν διά το αποτέλεσμα, για να μην πω για το χάλι μας. Ούτε και εξεπλάγην με την επιβληθείσα, μολονότι καθ΄όλα, άσοφη λύση». Αυτά έγραψε ο Μάικ (Μιχάλης) Σπανός στην ετήσια έκθεση της GreenDot για το 2012 η οποία δημοσιεύτηκε μετά τα γεγονότα του Μαρτίου του 2013.

Ο εκτελεστικός πρόεδρος της Green Dot, εκτός απροόπτου και έντονης αντίδρασης από τη βάση του ΑΚΕΛ, θα αποτελέσει τον εκλεκτό του κόμματος της Αριστεράς για τις επερχόμενες Προεδρικές εκλογές. Και βέβαια το ερώτημα των ημερών και το ζήτημα που τέθηκε αρκετές φορές από τα Μέσα Ενημέρωσης, είναι πως ένας επιχειρηματίας και για χρόνια ανώτερο στέλεχος μίας από τις μεγαλύτερες επιχειρήσεις του τόπου, θα κατορθώσει να πορευτεί μαζί με το ΑΚΕΛ, ένα κόμμα που κατά κύριο λόγο τάσσεται κατά των «νεοφιλελεύθερων πολιτικών», όπως συχνά διατυμπανίζει.

Ο Σπανός καλείται να προετοιμάσει ένα κοινό προεκλογικό πρόγραμμα με το ΑΚΕΛ για μία περίοδο πενταετίας, όταν πριν τέσσερα χρόνια περίπου, στην ίδια έκθεση της Green Dot έγραφε: «Η Κύπρος του σήμερα είναι μία ακρωτηριασμένη οντότης και η Κύπρος του αύριο αμφίβολον είναι κατά πόσον θα μπορέσει να αντεπεξέλθει, με δεδομένες πλέον τις παλινδρομήσεις, τις εσωτερικές έριδες, την μη αντίληψη των συσχετισμών και της αδυναμίας στην επίλυση προβλημάτων. Οι καιροί είναι χαλεποί και ασταθείς». Μία αναφορά που προφανώς αφορούσε και τα παραδοσιακά κόμματα του τόπου. Και δεν ήταν η μοναδική φορά που κάκισε τον τρόπο λειτουργίας των πολιτικών κομμάτων και του συστήματος γενικότερα.  Σε παρέμβαση του στο δελτίο ειδήσεων του ΑΝΤΕΝΑ τον Σεπτέμβριο του 2014 με αφορμή την τότε μεγάλη συζήτηση για το νομοσχέδιο των εκποιήσεων, σχολίαζε πως αν δεν ψηφιστεί η νομοθεσία, θα είναι σαν να τα βάζουμε με τους ναυαγοσώστες μας, εννοώντας την τρόικα.

Μάλιστα, σημείωνε πως αν δεν περνούσε η νομοθεσία, τότε ο κίνδυνος δεν αφορούσε μόνο στην επόμενη δόση αλλά σε ολόκληρο το πρόγραμμα στήριξης. Από την άλλη, σχολίαζε πως θα έπρεπε να εξευρεθεί μία χρυσή τομή που θα προστάτευε από τη μία τις ευάλωτες ομάδες και από την άλλη δεν θα έθετε σε κίνδυνο το τραπεζικό σύστημα. Όπως είναι καλά γνωστό, το ΑΚΕΛ τότε ήταν από τα κόμματα που αντιστάθηκαν σθεναρά στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο και υπέβαλε και σειρά τροπολογιών. «Κάθε φορά το ίδιο κάνουμε, διαπραγματευόμαστε μεταξύ μας, συζητούμε μεταξύ και αυτό όχι μόνο δεν έχει ουσία αλλά είναι και επικίνδυνο», σχολίαζε χαρακτηριστικά ο Μ. Σπανός. 

Μία ένδειξη της ιδεολογίας και των θέσεων του ενδεχομένως να ήταν η αναφορά του τότε, ότι είναι υπέρμαχος της προστασίας της οικογενειακής στέγης αλλά όχι στις περιπτώσεις που είναι υποθηκευμένη για επιχειρηματικούς σκοπούς. 

Ο Μάικ Σπανός στα πλαίσια της ίδιας τοποθέτησης του, σχολίαζε πως αν δεν περνούσε το νομοσχέδιο για τις εκποιήσεις θα ήταν η τρίτη φορά που θα πυροβολούσαμε το πόδι μας. Η πρώτη ήταν όταν η ο βουλή απέρριψε την πρώτη απόφαση του Eurogroup για επιβολή «τέλους» σε όλες τις καταθέσεις. Απόφαση την οποία καταψήφισε σύσσωμα τότε το κοινοβουλευτικό σώμα. Η δεύτερη φορά, όπως είπε ήταν όταν τον Ιούλιο του 2013, μετά από πολιτικές παρεμβάσεις, δεν επιτράπηκε να γίνει ο διαχωρισμός της Τράπεζας Κύπρου ή όλων των τραπεζών σε καλές και κακές. Επεξήγησε βέβαια, πως τα δάνεια του απλού κόσμου και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα έπρεπε να μείνουν στην καλή τράπεζα. Θέση την οποία το ΑΚΕΛ μάλλον θα θεωρούσε ως θετική. 

Σε άλλη τοποθέτηση του και πάλι στο δελτίο του ΑΝΤΕΝΑ το 2014, είχε εγκωμιάσει τον νυν υπουργό Οικονομικών Χάρη Γεωργιάδη για το γεγονός πως διαχειρίζεται τα δημοσιονομικά μέσω μεσοπρόθεσμου ορίζοντα.  «Παρόλο που βάλλεται από παντού, αρκετές απόψεις του είναι ορθές». Ο Χάρης, ως γνωστόν, αποτελεί κόκκινο πανί για το ΑΚΕΛ. 

Μεγαλύτερη καταστροφή από τους ίδιους τους Κύπριους
 Τον Αύγουστο του 2013, το IN Business θέλοντας να παραθέσει απόψεις και εισηγήσεις γνωστών Κυπρίων επιχειρηματιών για το μέλλον της οικονομίας ζήτησε τις απόψεις τους. Ένα από τα άτομα που τοποθετήθηκε ήταν και ο Μάικ Σπανός. Ουσιαστικά ήταν μία ιδεολογική τοποθέτηση. Η θέση «ο Κύπριος πρέπει να μάθει να παράγει 10, να πληρώνεται για 9 και να ξοδεύει 8», μάλλον δεν θα άρεσε ιδιαίτερα στο ΑΚΕΛ έστω κι αν μετά την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής κορυφαία στελέχη του κόμματος όπως ο Άντρος Κυπριανού και Στέφανος Στεφάνου μίλησαν για μεγάλη συναντίληψη σε διάφορα θέματα με τον εκλεκτό της Κεντρικής Επιτροπής.

Πιο κάτω ολόκληρη η τοποθέτηση του Μ. Σπανού στο IN Business

«Good Government» Vs «Bad Government»

Κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης ιστορίας της η Κύπρος κατακτήθηκε από πολλούς, αλλά ποτέ δεν καταστράφηκε από κανένα σε τόσο βαθμό όσο από τους ίδιους τους Κυπρίους, οι οποίοι διοίκησαν τη χώρα τα τελευταία 53 χρόνια! 

Για να πάμε μπροστά, πρώτος τομέας στον οποίο η χώρα μας πρέπει να επενδύσει είναι αυτός του ηθικού επανεξοπλισμού και του ανασχηματισμού της διοικήσεως. Πρέπει να επιστρέψουμε στο επιχειρείν, που να διέπεται από τη σοφία της ρήσης «ώσπου φτάνει το σιέρι μας». 

Η Κύπρος χρειάζεται focus και expertise. Κάποιου είδους «good government» Vs «bad government», κατ’ αντίστοιχο τρόπο που μια πτωχεύσασα τράπεζα χρειάζεται το διαχωρισμό της σε «good bank» και «bad bank». Οι εκλελεγμένοι, στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να εκχωρήσουν τα δικαιώματα διοίκησης σε αυτούς οι οποίοι διαθέτουν το τεκμήριο της ικανότητος. 

Επί του πρακτέου, η χώρα πρέπει να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητά της διά: Της μειώσεως του κόστους παραγωγής και της βελτιώσεως της ποιότητας των παραγομένων προϊόντων και υπηρεσιών. Ο Κύπριος πρέπει να μάθει να παράγει 10, να πληρώνεται για 9 και να ξοδεύει 8. 

Κύριες κατηγορίες κόστους, οι οποίες πρέπει να «χτυπηθούν», είναι της ενέργειας, της μισθοδοσίας και εκείνη που απορρέει από απηρχαιωμένα συστήματα: Η Κύπρος πρέπει να διαμορφώσει το ενεργειακό της ισοζύγιο κατά τρόπο ώστε, μέχρι το 2020, το 30% των ενεργειακών αναγκών της να προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Όσον αφορά στο κόστος του μισθολογίου, θα πρέπει να ακολουθηθούν πιστά οι κανόνες της αξιοκρατίας και της σχέσης μισθών - απόδοσης. 

Η έξοδος από το αδιέξοδο μπορεί να επιτευχθεί μέσω δύο οδών. Αυτής του νεωτερισμού (innovation) και αυτής της αλλαγής της έφεσης προς την εργασία. 

Έμπνευση θα βρούμε στους κλάδους με συγκριτικά πλεονεκτήματα, οι οποίοι προσφέρουν έδαφος για δημιουργία αξίας. Τέτοιοι είναι, για παράδειγμα, οι τομείς της ενέργειας, της παιδείας, της υγείας και της παροχής υψηλού επιπέδου επιχειρηματικών υπηρεσιών. Ας μην αυταπατώμεθα όμως. Για να μπορέσει η Κύπρος να κάνει βήματα μπροστά, θα πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω, να επανεξοπλισθεί με αρετή, αυτογνωσία, φιλοπατρία και συναίσθηση του καθήκοντος». 

Καπιταλιστής-συνδικαλιστής
Παρόλο που ο Σπανός στο πιο πάνω «μανιφέστο» τάσσεται ξεκάθαρα υπέρ της αξιοκρατίας και της συσχέτισης απόδοσης-απολαβών, εντούτοις στην καριέρα τους δεν ήρθε σε ρήξη με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις. Ούτε όταν βρισκόταν στο πηδάλιο μίας από τις μεγαλύτερες εταιρείες του τόπου με προσωπικό πέραν των 600 ατόμων, ούτε όταν διαχειρίστηκε τη διαπραγμάτευση από πλευράς Τράπεζας Κύπρου με την ΕΤΥΚ σε σχέση με την ανανέωση της συλλογικής σύμβασης. 

ΑΚΕΛ, ΑΚΕΛ το κόμμα σου λαέ
Το πάντρεμα με τον Μάικ ή Μιχάλη αποτελεί ένα μεγάλο στοίχημα για το ΑΚΕΛ. Πόσο Αριστερά θα τραβήξει τον εκλεκτό του; Θα ασπαστεί τη διακήρυξη Αρχών που εξήγγειλε μέσω του InBusinessNews πως θα ετοιμάσει; Πόσα δεξιά είναι διατεθειμένο να πάει; Θα μετατραπεί σε ένα νέας κοπής σοσιαλιστικό κόμμα ή θα ισορροπεί άτσαλα μεταξύ του παλιού και του νέου; 

Στην τελευταία ετήσια έκθεση της Green Dot για το 2016 ο Μάικ Σπανός γράφει: «Στα αρνητικά θα κατεγράφετο η ανικανότητα της χώρας να διαχειριστεί τα μείζονα, όπως τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της χώρας διά της εμπέδωσης μίας ριζικής, ολοκληρωμένης και διαρκούς σειράς μεταρρυθμίσεων στους τομείς της Δημόσιας Διοίκησης και της επανισσορόπησης των διαφόρων τομέων της οικονομίας. Η εξυπηρέτηση της σκοπιμότητας των ειδικών συμφερόντων φαίνεται να υπερτερεί, της υπηρέτησης του σκοπού της επίτευξης του γενικού καλού. Η κατάσταση αναμένεται, δυστυχώς, να επιδεινωθεί ενόψει εκλογών». Προφανώς το ερώτημα που γεννάται αυτόματα είναι ένα: θεωρεί ο Μιχάλης Σπανός πως με την στήριξη ενός παραδοσιακού κόμματος θα μπορέσει να αλλάξει όλα τα πιο πάνω σαθρά; Ή ανάποδα, συμφωνεί το ΑΚΕΛ με την πιο πάνω έντονη τοποθέτηση του εκλεκτού του; 

Μικρά – μικρά για τον Μάικ
Εκτός από Διοικητικός Σύμβουλος στην Τράπεζα Κύπρου κατείχε και 1.2 εκατ. μετοχές (ο αριθμός διαφοροποιήθηκε μετά την είσοδο της τράπεζας στο Χρηματιστήριου του Λονδίνου)

Παλιότερα ήταν μεγαλομέτοχος στην εταιρεία Ζορπάς με ποσοστό 13%, το οποίο πώλησε το 2010 έναντι 2.9 εκατ. ευρώ. 

Λέει ότι αμφισβητεί τα πάντα για να μπορεί να βελτιώνεται.

Θα καταργούσε το Σύνταγμα της χώρας το οποίο θεωρεί πεπαλαιωμένο και θα άρχιζε τη δημιουργία ενός καινούργιου. 

Το μεσημέρι δεν κάνει διάλειμμα για φαί. 

Του αρέσει η ιππασία και η γυμναστική

Βιογραφικό 
Γεννήθηκε το 1953. Είναι Διευθύνων Σύμβουλος της M.S. Business Power Ltd η οποία παρέχει συμβουλευτικές υπηρεσίες στρατηγικής και επιχειρηματικής ανάπτυξης (από το 2008). Ο κ. Σπανός εργάστηκε στη Lanitis Bros Ltd από το 1981 μέχρι το 2008 ως Διευθυντής Marketing, Γενικός Διευθυντής και Διευθύνων Σύμβουλος. Μεταξύ του 2005 και 2009, ο κ. Σπανός υπηρέτησε ως Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Ινστιτούτου Κύπρου (Κυπριακή Δημοκρατία και Harvard School of Public Health). Ο κ. Σπανός υπηρέτησε επίσης σε άλλα Διοικητικά Συμβούλια, όπως των εταιριών CCI Coca-Cola Eurasia (2012-2016), Heineken-Lanitis Cyprus Ltd (2005-2007), Lumiere TV Public Ltd (2000-2012), A. Petsas & Sons Public Ltd (2000-2007) και CypriaLife Insurance Ltd (1995 -2000). Ο κ. Σπανός είναι πρώην Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας. Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στα Οικονομικά από το North Carolina State University.