Π. Ιωάννου: Κι άλλες υπερχρεώσεις στον Συνεργατισμό

Παράνομο και καταχρηστικό καθορισμό βασικού επιτοκίου από το Συνεργατικό Ταμιευτήριο Μαραθάσας, διαπιστώνει ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος Παύλος Ιωάννου, καλώντας τους δανειολήπτες- καταναλωτές, για άλλη μια φορά, να προασπιστούν τα συμφέροντά τους προβαίνοντας σε σειρά ενεργειών.

Συγκεκριμένα, σε ενημερωτικό σημείωμα το οποίο εκδίδει σε συνέχεια δυο πρόσφατων σημειωμάτων του σχετικά με συναφή θέματα, ο κ. Ιωάννου ενημερώνει δανειολήπτες – καταναλωτές για τη χρησιμοποίηση σε δανειακές συμβάσεις, παραχωρηθείσες σε δανειολήπτες, παράνομης και καταχρηστικής διατύπωσης του Βασικού Επιτοκίου στη βάση ανύπαρκτου επιτοκιακού δείκτη, τονίζοντας ότι “αυτό καθιστά την εν λόγω διατύπωση άκρως παραπλανητική για τον ίδιο το δανειολήπτη, ανεξάρτητα από το αίτιο του `λάθους` στη σύνταξη της σύμβασης”.

Συγκεκριμένα, ο κ. Ιωάννου αναφέρει ότι κατά τη διάρκεια της διαδικασίας εξέτασης παραπόνων στα πλαίσια των αρμοδιοτήτων του, όπως καθορίζονται από το Νόμο, τέθηκε ενώπιόν του δανειακή σύμβαση μεταξύ πολίτη της Δημοκρατίας και Συνεργατικού Πιστωτικού Ιδρύματος, η οποία καταρτίστηκε το Δεκέμβριο του 2010, στην οποία το Βασικό Επιτόκιο καθορίστηκε όπως πιο κάτω:

“Ως Βασικό Επιτόκιο της Συνεργατικής ορίζεται το εκάστοτε ελάχιστο επιτόκιο προσφοράς των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Μαραθάσας Λτδ, που σήμερα είναι 4,5% ετησίως”.

Το ελάχιστο επιτόκιο προσφοράς των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης
Στο σημείωμα του προς τους δανειολήπτες, ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος αναφέρει ότι “προκειμένου να κατανοηθεί ο λόγος για τον οποίο δεν δικαιούται το πιο πάνω Συνεργατικό Πιστωτικό Ίδρυμα να χρησιμοποιεί την υπό εξέταση διατύπωση και γιατί, στην πραγματικότητα, δεν υφίσταται ο δείκτης επιτοκίου που χρησιμοποιήθηκε στην ίδια διατύπωση, είναι χρήσιμο να επεξηγηθεί συνοπτικά η έννοια του `ελάχιστου επιτοκίου προσφοράς των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης`”.

Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), το επιτόκιο αυτό καθορίζεται από την ίδια και καθορίζει «το κόστος με το οποίο οι Τράπεζες μπορούν να δανείζονται κεφάλαια από την Κεντρική Τράπεζα για χρονικό διάστημα μιας εβδομάδας», προσθέτει.

Κατά συνέπεια, μόνο η ΕΚΤ, σύμφωνα με τον κ. Ιωάννου, έχει δικαίωμα να καθορίζει τέτοιο επιτόκιο, εντός της Ευρωζώνης και το συγκεκριμένο Συνεργατικό Πιστωτικό Ίδρυμα δεν διαθέτει δικαίωμα καθορισμού επιτοκίου της πιο πάνω μορφής και κατά συνέπεια δεν έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί τον τεχνικό αυτό όρο, με τη συντακτική δομή της διατύπωσης όπως εμφανίστηκε στην υπό εξέταση δανειακή σύμβαση.

“Δεν υπάρχει `ελάχιστο επιτόκιο προσφοράς των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης του Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Μαραθάσας Λτδ`”, υπογραμμίζει.

Εγκαθίδρυση συνθηκών πλήρους αδιαφάνειας και αυθαιρεσίας
Ο Επίτροπος τονίζει ότι “η κατά τα ανωτέρω παράνομη και καταχρηστική χρήση ανύπαρκτου επιτοκίου ως Βασικού Επιτοκίου στην υπό εξέταση δανειακή σύμβαση, εκτός των άλλων νομικών προβλημάτων που συνεπάγεται (ενδεχομένως και για την ίδια την ισχύ της σύμβασης), εγκαθιδρύει συνθήκες πλήρους αδιαφάνειας για το Βασικό Επιτόκιο και τον τρόπο καθορισμού του (πώς και ποιος καθορίζει ανύπαρκτο εννοιολογικά επιτόκιο;)”.

“Κατά συνέπεια, η πλήρης αυτή συνθήκη αδιαφάνειας (αλλά και η άγνοια του απλού πολίτη για τα συναφή τεχνικά θέματα) δίδει την ευχέρεια στο Συνεργατικό Πιστωτικό Ίδρυμα για κάθε είδους αυθαιρεσία, σε βάρος προφανώς του δανειολήπτη. Ανεξάρτητα και πάλι από το αίτιο του προφανέστατου αυτού `λάθους`, στη σύνταξη της σύμβασης”, υπογραμμίζει.

Εισήγηση προς καταναλωτές
Τέλος, ενόψει των πιο πάνω διαπιστώσεων, ο Χρηματοοικονομικός Επίτροπος καλεί τους δανειολήπτες- καταναλωτές, για άλλη μια φορά, να προασπιστούν τα συμφέροντά τους προβαίνοντας άμεσα στις εξής ενέργειες: Να ελέγξουν κατά πόσο οι συμβάσεις τους περιλαμβάνουν το όρο που αναφέρεται πιο πάνω. Αν περιλαμβάνεται ο πιο πάνω όρος, να απαιτήσουν από το συγκεκριμένο Συνεργατικό Πιστωτικό Ίδρυμα αναλυτική κατάσταση των επιτοκίων τα οποία χρησιμοποιούνται στον υπολογισμό του τόκου με τον οποίο επιβαρύνεται ο δανειακός τους λογαριασμός.

“Επειδή το μόνο γνωστό (και υπαρκτό) στην Ευρωζώνη «ελάχιστο επιτόκιο προσφοράς των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης» είναι αυτό που καθορίζεται από την ΕΚΤ, ο μόνος τρόπος θεραπείας του εντοπισθέντος λάθους είναι να δεχτούμε ότι η υπό εξέταση σύμβαση υπονοούσε αυτό το επιτόκιο”, προσθέτει.

Κατά συνέπεια, σύμφωνα με τον Χρηματοοικονομικό Επίτροπο, αν “κατά το (ii) πιο πάνω διαπιστωθεί οποιαδήποτε χρήση επιτοκίου άλλου από το `ελάχιστο επιτόκιο προσφοράς των πράξεων κύριας αναχρηματοδότησης της ΕΚΤ`, οι δανειολήπτες οφείλουν να απαιτήσουν επαναϋπολογισμό των τόκων που χρεώθηκαν, στη βάση του σχετικού επιτοκίου της ΕΚΤ”.

“Οποιαδήποτε άλλη χρέωση είναι παράνομη και επιβαρυντική για τους δανειολήπτες”, καταλήγει ο κ. Ιωάννου.

ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ