Όσα δεν ξέρετε για τον Ολλανδό ακροδεξιό Βίλντερς

Ο Χέερτ Βίλντερς δεν είναι ποτέ μόνος. Ο ακροδεξιός Ολλανδός πολιτικός, ο οποίος αποκαλεί τους Μαροκινούς μετανάστες «αποβράσματα» και θέλει να κλείσει κάθε τζαμί στην Ολλανδία, ζει υπό 24ωρη αστυνομική προστασία.

Τα ταξίδια σε άλλες πόλεις, όπως η πρόσφατη περιοδεία στην πόλη Σπίκενις κοντά στο Ρότερνταμ, είναι σπάνια και πολύ καλά οργανωμένα. Με τον κ. Βίλντερς να είναι περικυκλωμένος από τους άνδρες της προσωπικής του ασφάλειας, το ενθουσιασμένο πλήθος μόλις που μπορούσε να διακρίνει το χαμόγελο και τη χαρακτηριστική χρυσή αλά Μότσαρτ κόμη του αντι-ισλαμιστή πολιτικού, που το Κόμμα της Ελευθερίας (PVV) του βρίσκεται ψηλά στις περισσότερες δημοσκοπήσεις.

«Αν θέλετε να ξανακερδίσετε τη χώρα σας, αν θέλετε να ξανακάνετε το σπίτι σας μια Ολλανδία για τους Ολλανδούς, τότε μπορείτε να ψηφίσετε μόνο για ένα κόμμα», δήλωσε στα αγγλικά ο κ. Βίλντερς, αναγνωρίζοντας πως το κοινό του δεν περιορίζεται πλέον στους Ολλανδούς ψηφοφόρους.

Από την ίδρυση του κόμματος το 2006, ο κ. Βίλντερς έχει γίνει μόνιμο θέμα συζήτησης στην Ολλανδία και τώρα έρχεται αντιμέτωπη με τις αντιφάσεις του και η υπόλοιπη Ευρώπη. Είναι εκτός συστήματος, αλλά έχει περάσει σχεδόν δύο δεκαετίες στο κοινοβούλιο, στηρίζοντας προσωρινά μια κεντροδεξιά κυβέρνηση.

Είναι ηγέτης ενός λαϊκιστικού κόμματος που έχει 12 βουλευτές και τη στήριξη από έναν στους έξι Ολλανδούς, αλλά έχει μόνο ένα μέλος: τον εαυτό του. Ισχυρίζεται πως μιλάει εκ μέρους του απλού Ολλανδού πολίτη, αλλά έχει περάσει 13 χρόνια σε απομόνωση για λόγους ασφαλείας και εμφανίζεται σε οικογενειακές συγκεντρώσεις με οπλισμένους φρουρούς.

Ακόμα και η οικογενειακή ιστορία του κ. Βίλντερς είναι γεμάτη ανακολουθίες: πίσω από το οξυζεναρισμένο μαλλί κρύβονται ινδονησιακές ρίζες. Η οικογένεια της μητέρας του ήταν ολλανδικής και ινδονησιακής καταγωγής. Ορισμένοι «Ινδονήσιοι» προσπάθησαν να αντισταθμίσουν τη μεικτή κληρονομία τους με το να γίνουν «πιο Ολλανδοί από τους Ολλανδούς», σύμφωνα με τον Ίαν Μπούρουμα, τον Ολλανδό ιστορικό. Άλλοι έδειχναν βαθιά περιφρόνηση για το Ισλάμ, το οποίο ασπαζόταν η πλειοψηφία όσων βρίσκονταν στην πρώην ολλανδική αποικία.

Μετά από δύσκολα παιδικά χρόνια στον καθολικό Νότο της Ολλανδίας («Ήταν ένα απαίσιο ζιζάνιο, εγωκεντρικό και επιθετικό», λέει ο αδερφός του Πολ Βίλντερς σε συνέντευξη στο Der Spiegel), ο κ. Βίλντερς μπήκε στην πολιτική πριν κλείσει τα τριάντα. Εργάστηκε στο κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία (VVD) και έγραφε λόγους για τον Φριτς Μπολκστάιν, έναν από τους πρώτους Ολλανδούς πολιτικούς που αμφισβήτησαν τα οφέλη της πολυπολιτισμικότητας. Ως το 1998, ο κ. Βίλντερς είχε γίνει βουλευτής.

Όταν ο Πιμ Φόρτουιν, ο αντι-ισλαμιστής πολιτικός που άρχισε να γίνεται δημοφιλής μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, απηύθυνε έκκληση για έναν «ψυχρό πόλεμο κατά του Ισλάμ», ο κ. Βίλντερς αντέδρασε: «Βρίσκω τη δήλωση απαράδεκτη γιατί βάζει στο ίδιο τσουβάλι όλους τους μουσουλμάνους», υποστήριξε σε ολλανδική τηλεοπτική εκπομπή το 2001.

«Δεν υπάρχει τίποτα λάθος με το Ισλάμ, είναι μια αξιοσέβαστη θρησκεία. Οι περισσότεροι μουσουλμάνοι και στην Ολλανδία είναι καλοί πολίτες που δεν έχουν κάνει τίποτα κακό. Το πρόβλημα αφορά μόνο μια χούφτα ακραίων Μουσουλμάνων» τόνισε.

Σήμερα ο κ. Βίλντερς έχει καταδικαστεί για προτροπή σε ρατσιστικό μίσος, για σχόλια που έκανε για Μαροκινούς και έχει απειλήσει με απέλαση μουσουλμάνων.

Η μετάλλαξη έγινε μετά από δύο δολοφονίες που συνεχίζουν να στοιχειώνουν την πολιτική στην Ολλανδία. Το 2002 ο κ. Φόρτουιν έπεσε νεκρός από πυρά περιβαλλοντικού ακτιβιστή που ήταν αντίθετος με τις απόψεις του.

Ο κ. Βίλντερς έσπευσε να καλύψει το κενό. Σε άρθρο που έγραψε μαζί με τη βουλευτή του VVD και επικριτή του Ισλάμ Αγιάν Χίρσι Αλί, ζητούσε μια «φιλελεύθερη τζιχάντ» κατά της «ισλαμοποίησης» που έβλεπε στην Ολλανδία.

«Για να διατηρήσουμε μια ανεκτική και φιλελεύθερη χώρα, πρέπει να βάλουμε στην άκρη ακόμα και στοιχειώδη δικαιώματα και νόμους, όταν αντιμετωπίζουμε ανθρώπους που τα καταπατούν και έχουν ως στόχο να τα αποσύρουν ως θεμέλιο της κοινωνίας μας» έγραψαν.

Τα σχόλια αυτά -και άλλα σαν και αυτά- δημιούργησαν ένα ρήγμα ανάμεσα σε αυτόν και το VVD. Ο κ. Βίλντερς έφυγε από το κόμμα το 2004.

Λίγους μήνες αργότερα, ο τηλεοπτικός παραγωγός Τέο Βαν Γκογκ δολοφονήθηκε για τη συμμετοχή του σε ένα αμφιλεγόμενο ντοκιμαντέρ για το Ισλάμ. Άνοιξε μια πληγή που δεν έχει επουλωθεί. Το νέο κόμμα του κ. Βίλντερς εκτινάχθηκε στις δημοσκοπήσεις.

«Είναι ένας οξυδερκής πολιτικός, πολύ πιο οξυδερκής από ό,τι του αναγνωρίζει ο κόσμος» λέει ο κ. Μπούρουμα. «Ξέρει πώς να πατάει τα σωστά κουμπιά μιας απογοητευμένης ομάδας ανθρώπων που αισθάνονται αποκλεισμένοι από τις ελίτ. Είναι ένα αλεξικέραυνο για όλων των ειδών τις δυσαρέσκειες που δεν έχουν βρει φωνή».

Η δημοτικότητα του PVV αυξήθηκε και έφτασε να λάβει το 16% των ψήφων και 24 έδρες το 2010. Παρά τις αντισυμβατικές του απόψεις, ο κ. Βίλντερς πιστεύει στις συμβατικές πολιτικές μεθόδους. «Ο κ. Βίλντερς ήταν ένας παραδοσιακού τύπου πολιτικός που πιστεύει στον κοινοβουλευτισμό», λέει ο Κας Μούντε, λέκτορας πολιτικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια.

Αλλά η εξουσία και ο λαϊκισμός δεν ταιριάζουν πάντα καλά. Το 2012, η ολλανδική κυβέρνηση ήθελε να περάσει περικοπές για να συμμορφωθεί με τους δημοσιονομικούς κανονισμούς της Ε.Ε. Αντί να στηρίξει τις περικοπές, ο κ. Βίλντερς προκάλεσε την κατάρρευση της κυβέρνησης.

Αυτό περιθωριοποίησε τον κ. Βίλντερς: έκτοτε, τα υπόλοιπα μεγάλα κόμματα έχουν αρνηθεί να σχηματίσουν κυβέρνηση μαζί του, για λόγους ιδεολογικούς και αξιοπιστίας. Ο κ. Βίλντερς, ένας από τους παλαιότερους βουλευτές της Ολλανδίας, άρχισε να παρουσιάζει τον εαυτό του ως εκτός συστήματος. «Πήγε για μια στρατηγική των άκρων, όπου θα γινόταν τόσο μεγάλος που δεν θα μπορούσε να αγνοηθεί» σημείωσε ο κ. Μούντε.

Οι δηλώσεις έγιναν πιο επιθετικές. Ο λογαριασμός του στο Twitter άρχισε να εμφανίζει εικόνες του Προφήτη Μωάμεθ με φίδια για μαλλιά και με αφίσες που ρωτούσαν γιατί τα χρήματα που ξοδεύονται για νέους, σκουρόχρωμους ανθρώπους δεν μπορούν να δαπανηθούν για ηλικιωμένους Ολλανδούς. Μια λεζάντα γράφει «ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΤΟ ΙΣΛΑΜ».

Ο κ. Βίλντερς μελετάει εξονυχιστικά ό,τι γράφεται για αυτόν. Αποκλείει από τα κοινωνικά δίκτυα όσους δημοσιογράφους τον δυσαρεστούν, το κύριο μέσο επικοινωνίας του. (Το ίδιο ισχύει και για τα μέλη της οικογένειάς του: απέκλεισε τον αδερφό του τον Δεκέμβριο). Από μια οχυρωμένη πτέρυγα του ολλανδικού κοινοβουλίου στη Χάγη, ασκεί δικτακτορικό έλεγχο στο κόμμα του, περνώντας εκεί την ημέρα του και επιστρέφοντας σε κάποιο μυστικό καταφύγιο στις 11 το βράδυ.

Αν και το PVV αναμένεται να είναι το πρώτο ή το δεύτερο κόμμα στην Ολλανδία, ο κ. Βίλντερς απέχει πολύ από το να σχηματίσει κυβέρνηση. Οι αντίπαλοί του, όπως το κεντροδεξιό VVD, έχουν αρνηθεί να συνεργαστούν μαζί του και τα νούμερά του στις δημοσκοπήσεις υποχωρούν.

«Είμαστε όλοι απασχολημένοι με τον κ. Βίλντερς, αλλά έχασε στις τελευταίες τέσσερις εκλογές και κινείται καθοδικά στις δημοσκοπήσεις» αναφέρει ο Αλεξάντερ Πέτστολντ του κεντρώου κόμματος D66. «Στο σύστημά μας αυτό δεν αποφέρει τίποτα, αν δεν είσαι διατεθειμένος να διαπραγματευτείς με άλλους».

Ο κ. Βίλντερς έχει κολλήσει. Οι δίοδοι προς την κυβέρνηση είναι λίγες και όλο και λιγότερο πιθανές. Αν χάσει και την προσοχή του κόσμου, το ίδιο θα συμβεί και στην καριέρα του. «Πιθανότατα θα χρειαστεί προστασία για το υπόλοιπο της ζωής του», λέει ο αδερφός του Πολ. «Και ακόμα και αν χάσει τις εκλογές, θα πρέπει να συνεχίσει να κάνει αυτό που κάνει. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; Δεν υπάρχει επιστροφή. Τον λυπάμαι».

Ο κ. Βίλντερς πρέπει να συνεχίσει να πολιτεύεται εγκλωβισμένος σε ένα φαύλο κύκλο μίσους ή για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες να μείνει μόνος.

ΠΗΓΗ: euro2day.gr