Πρόεδρε, θυμηθείτε ποιοι έκαναν τις θυσίες

«Μέσα από σκληρή δουλειά, με υπομονή και θυσίες εκ μέρους των συμπολιτών μας αλλά και μέσα από την εφαρμογή μιας σωστής και αξιόπιστης οικονομικής πολιτικής, με τολμηρές μεταρρυθμίσεις, κατορθώσαμε να αποκαταστήσουμε την αξιοπιστία του κράτους, της οικονομίας και του χρηματοπιστωτικού τομέα, γρηγορότερα από ότι πολλοί προέβλεπαν». Αυτά μας λέει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο IN Business και φιλοξενείται στο τεύχος Μαρτίου. 

Δεν επιλέξαμε τυχαία η συνέντευξη να γίνει Μάρτιο. Ήταν τέσσερα χρόνια ακριβώς από τα ιστορικά Eurogroup του 2013 κι ένα χρόνο πριν τις προεδρικές εκλογές του 2018. 

Όλοι μπορούμε να νιώθουμε ικανοποίηση για την πορεία της οικονομίας τα τελευταία χρόνια. Όχι επειδή οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν σπουδαίοι ή επειδή έχουμε μία βιώσιμη οικονομική κατάσταση αλλά επειδή τα πράγματα δεν ήταν όσο τραγικά περιμέναμε κι εμείς οι ίδιοι αλλά και οι ξένοι που μας δάνεισαν. Το success story όμως σταματά κάπου εκεί. Το αξιόχρεο της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι εδώ και έξι χρόνια κατηγοριοποιημένο ως σκουπίδια, η ανεργία είναι σταθερά πάνω από 10% και τα μη εξυπηρετούμενα πάνω από 40%. Αυτή σίγουρα δεν είναι περιγραφή μίας χώρας που ευημερεί, ούτε καν μίας χώρας με ικανοποιητικές αποδόσεις. Η 31η Μαρτίου 2016 και η ολοκλήρωση του μνημονιακού προγράμματος δεν θα έπρεπε να είναι το τέλος του δρόμου αλλά η αρχή. Η 31η Μαρτίου, Πρόεδρε ήταν η μέρα που λάβατε το δίπλωμα οδήγησης. Το που θα οδηγήσετε την οικονομία είναι αποκλειστικά στα δικά σας χέρια και τώρα θα φανεί. 

Δυστυχώς τις τελευταίες βδομάδες παρατηρούμε μία άνευ προηγουμένου χαλάρωση στο λόφο του Προεδρικού και όποιος τον ανηφορίζει, μετά από λίγο κατεβαίνει ικανοποιημένος. Τις προάλλες μάλιστα, ο Πρόεδρος αποφάσισε να πάει ο ίδιος στα γραφεία της ΣΕΚ, αντί να καλέσει τους συνδικαλιστές στο Προεδρικό. Άλλη μία κίνηση με τη δική της σημασία. Οι συνεχείς και απαίδευτες παραχωρήσεις και ικανοποιήσεις αιτημάτων διαφόρων οργανωμένων φορέων, μόνο προβληματισμό μπορούν να δημιουργήσουν στο σύνολο της κοινωνίας, η οποία βλέπει εικόνες που ήταν σύνηθες φαινόμενο πριν μερικά χρόνια και οι οποίες αποτέλεσαν μέρος της οικονομικής καταστροφής του τόπου. 

Μέλη της κυβέρνησης, έλεγαν το 2013 και το 2014 πως η πολιτική είναι απλή: δεν ξοδεύουμε περισσότερα από αυτά που εισπράττουμε. Αργότερα και καθώς σταδιακά τα δημόσια οικονομικά βελτιώνονταν, ο υπουργός Οικονομικών εξάγγελλε πως είναι καιρός τα πλεονάσματα να επιστραφούν στους πολίτες. Η πρακτική των παραχωρήσεων σε ομάδες με επιρροή και ειδικά σε ομάδες που επηρεάστηκαν λιγότερο από την κρίση, υποθέτουμε πως δεν είναι αυτό που εννοούσε ο υπουργός. Θέλουμε να πιστεύουμε πως δεν είναι αυτό που εννοούσε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν αναφέρθηκε στις θυσίες του κυπριακού λαού. 

Με την ικανοποίηση των αιτημάτων των νοσηλευτών, έστω κι αν ως ένα βαθμό ήταν δίκαια, ο Ν. Αναστασιάδης ξεκίνησε ένα κυκεώνα απαιτήσεων τις οποίες –καλοπροαίρετα- οι συνδικαλιστές και άλλα σύνολα είχαν βάλει στο συρτάρι τα χρόνια της κρίσης. Ακόμα πιο τραγικό, φαίνεται πως τον Πρόεδρος δε τον ανησυχεί το φαινόμενο, αντίθετα, δείχνει μία υπέρμετρη προθυμία να ικανοποιήσει τα όποια αιτήματα. 

Φαίνεται πως το σκεπτικό του Προέδρου είναι όπως πριν το τέλος της τρέχουσας θητείας του να έχετε υλοποιήσει κάποιο μεγάλο έργο. Με το Κυπριακό να έχει χάσει τη δυναμική επίλυσης, είναι προφανές ότι έχει στρέψει την προσοχή του στο ΓεΣΥ. Το ότι η ΠΑΣΥΔΥ δηλώνει επίσημα πλέον πως δεν πρόκειται να επιτρέψει τα μέλη της να καταβάλουν εισφορές για το ΓεΣΥ, είναι κάτι που ο Πρόεδρος πυροδότησε με τις παραχωρήσεις που έκανε αβασάνιστα τις τελευταίες μέρες. 

Θα πρέπει ο Ν. Αναστασιάδης να αποφασίσει αν θέλει να τον θυμούνται ως τον Πρόεδρο που εφάρμοσε άρον-άρον το ΓεΣΥ ή ως τον Πρόεδρο που έβαλε τις σωστές βάσεις για την εφαρμογή του. Η εφαρμογή ενός συστήματος υγείας -του οποίου η λειτουργία ήταν ούτως ή άλλως αβέβαιη- χωρίς την κατάλληλη προεργασία και τις κατάλληλες βάσεις μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα. Είναι καιρός και για κάποια πρωτοκλασάτα στελέχη της κυβέρνησης να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προτού η κατάσταση είναι μη αναστρέψιμη. 

Στο τέλος της συνέντευξης του στο IN Business o Πρόεδρος σημείωνε: «Ο εκάστοτε Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται για περίοδο πέντε χρόνων και ως εκ τούτου θεωρώ άστοχη την κριτική που ασκείται πως η εμπλοκή μου σε επίλυση εκκρεμούντων προβλημάτων οφείλεται τάχα σε προεκλογικές σκοπιμότητες. Συνεπώς μέχρι την εξάντληση της θητείας μου θα ενασκώ πλήρως τα καθήκοντα μου αδιαφορώντας για την όποια κριτική». Είναι δικαίωμα σας Πρόεδρε να αδιαφορείτε για την κριτική που σας γίνεται, αλλά θα ήταν ωφέλιμο αν ενίοτε κάνατε και αυτοκριτική.