PwC: Το μέλλον του τραπεζικού τομέα στην Ευρώπη

O τραπεζικός τομέας στην Ευρώπη χρειάζεται ένα «μεγάλο ταρακούνημα», σύμφωνα με τη νέα μελέτη της PwC «The future shape of banking in Europe - how disruptive forces will drive the evolution of a new banking ecosystem».

Σύμφωνα με ανακοίνωση, η έρευνα υποστηρίζει ότι ένα καινούργιο φάσμα ανταγωνιστών, συμπεριλαμβανομένων των νεοφυών επιχειρήσεων fintech, μη τραπεζικών πιστωτικών ιδρυμάτων, τεχνολογικών κολοσσών και αλυσίδων καταστημάτων λιανικής πώλησης, προσελκύει πελάτες τραπεζών με καινούργιες προτάσεις, ενώ συγκεντρώνει επιλεκτικά και άλλα κομμάτια της αλυσίδας της τραπεζικής αξίας.

Αυτό δίνει σε όλους τους συμμετέχοντες στην αγορά μια μεγάλη ευκαιρία να εξελιχτούν, αναφέρει η PwC.

O Colin Brereton, EMEA Financial Services Risk, Regulation and Crisis Leader στη PwC σχολίασε ότι «ενώ οι τράπεζες έχουν ενδυναμώσει τους ισολογισμούς τους, λίγα έχουν γίνει σχετικά με τον πυρήνα της επιχειρηματικότητάς τους, με τους επενδυτές να έχουν αρχίσει να γίνονται ανυπόμονοι».

«Οι υφιστάμενες τράπεζες αγωνίζονται να λειτουργήσουν υπό το βάρος της ίδιας τους της κληρονομιάς: μιας ασφυκτικά γεμάτης ατζέντας ρυθμιστικών μεταρρυθμίσεων και εν μέσω αδύνατων και ρευστών οικονομικών συνθηκών που τώρα επιδεινώνονται εξαιτίας του Brexit» σημειώνει.

Όπως αναφέρεται, τα προβλήματα δεν περιορίζονται μόνο στις τράπεζες επενδύσεων, που κάποιοι θεωρούν ως το «προβληματικό παιδί» του τραπεζικού τομέα αλλά εκτείνονται και στον πυρήνα της λιανικής τραπεζικής δραστηριότητας, που παγκοσμίως έχασε το όριο του κόστους κεφαλαίου κατά περίπου 3% το 2015.

Η έρευνα της PwC καταγράφει τρία πιθανά σενάρια για το μέλλον του τραπεζικού συστήματος στην Ευρώπη:

Στο πρώτο, η τάση της πολυεπίπεδης μεταμόρφωσης συνεχίζεται: οι τράπεζες σταδιακά προσαρμόζονται και ενοποιούνται αλλά όχι αρκετά γρήγορα ώστε να καταφέρουν να εμποδίσουν τους διάφορους ανταγωνιστές από το να οικειοποιηθούν ένα υπολογίσιμο –ίσως 20%– και μόνιμο κομμάτι της αγοράς.

Στο δεύτερο, η τάση επιταχύνεται και φτάνει σε ένα κομβικό σημείο πέραν του οποίου οι ανταγωνιστές γίνονται το νέο κατεστημένο και το υφιστάμενο κατεστημένο είτε ξεθωριάζει είτε περιορίζεται στο να παίζει το ρόλο εταιρειών κοινής ωφελείας. Σ’ αυτό το σενάριο, μια καινούργια τραπεζική κρίση και ένας νέος γύρος δημόσιας επέμβασης, είναι δυνατό να επισπεύσουν τη μετάβαση.

Το τρίτο, πιο αισιόδοξο σενάριο βλέπει την τραπεζική βιομηχανία, μαζί με άλλους χρηματοοικονομικούς και τεχνολογικούς τομείς, να ξεπερνούν το στάδιο ανταγωνισμού σχετικά με το ποιος θα πάρει πόσο μερίδιο από πληρωμές, καταθέσεις, δάνεια και την κεφαλαιαγορά. Αντ’ αυτού αντιμετωπίζει το ζήτημα συλλογικά –μέσω ενοποιήσεων, συμμαχιών και άλλων εμπορικών διακανονισμών από επιχείρηση σε επιχείρηση– για να αναπτύξει την καινοτομία στην εξυπηρέτηση πελατών, να λύσει σύγχρονες κοινωνικές προκλήσεις και να επιστρέψει στην ατζέντα της ανάπτυξης.

Σύμφωνα με την PwC, το τρίτο σενάριο αποτελεί και την πιο πιθανή εξέλιξη, εν μέρει επειδή η αγορά από μόνη της και όχι μετά από σχέδιο, ήδη φαίνεται να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση.

ΠΗΓΗ: ΚΥΠΕ