Βασανιστικά, ενεργειακά διλήμματα

Την ώρα που η Κύπρος αναμένει προσφορές από ξένους ομίλους σε σχέση με τον τρίτο γύρο αδειοδοτήσεων, αβέβαιο, αόριστο και εν μέρει πρόχειρο προβάλλει το ενεργειακό πλάνο της Κύπρου, σε σχέση με την αξιοποίηση ποσοτήτων φυσικού αερίου στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και σε σχέση με τον διαχρονικά εξαγγελθέντα στόχο του να καταστεί η χώρα ενεργειακός κόμβος της ανατολικής Μεσογείου.

Οι βασικές επιλογές που το Υπουργείο Ενέργειας αλλά και ευρύτερα η κυπριακή πολιτεία έχει νε επεξεργαστεί αφορούν:
1. Τη δημιουργία τερματικού υγροποίησης φυσικού αερίου στην Κύπρο.
2. Την εφαρμογή λύσης πλωτού τερματικού υγροποίησης (FPSO)
3. Συμμετοχή της Κύπρου σε ένα διευρυμένο δίκτυο υποθαλάσσιων αγωγών, είτε σε επίπεδο ανατολικής Μεσογείου (και με προορισμό την Τουρκία εάν και εφόσον λυθεί το Κυπριακό ή τα τερματικά της Αιγύπτου) ή σε επίπεδο Ευρώπης μέσω του μεγάλου πλάνου για κατασκευή του αγωγού EastMed.

Δύσκολες επιλογές
Όπως πολλάκις έχει τονιστεί μέσω αρθρογραφίας το πλάνο για δημιουργία τερματικού υγροποίησης φυσικού αερίου στην Κύπρο, αποτελεί μια δαπανηρή λύση, η οποία παράλληλα πρέπει να στηριχθεί από πολλές συμφωνίες με άλλα κράτη, προκειμένου το project να καταστεί βιώσιμο.

Παράλληλα, η Αίγυπτος διατηρεί ήδη δύο τερματικά (το ένα μάλιστα υπολειτουργεί) τα οποία ουσιαστικά αποτελούν τον ανταγωνισμό στην περιοχή. Το σκηνικό περιπλέκεται ακόμη περισσότερο από τη στιγμή που στο ένα τερματικό εμπλέκεται η βρετανική BG και στο άλλο η ιταλική ΕΝΙ.

Το πλωτό τερματικό το οποίο πλέον μεταφέρεται από τη βιομηχανία του πετρελαίου σε αυτήν του φυσικού αερίου, αποτελεί επιλογή που δεν είναι πολύ δοκιμασμένη, είναι –επίσης- ακριβή και ίσως ανεφάρμοστη λόγω ασφάλειας ή άλλων εξωγενών παραγόντων στην ανατολική Μεσόγειο. Παρόλα αυτά, η προσέγγιση επί της συγκεκριμένης επιλογής είναι μέχρι στιγμής επιφανειακή, αφού φαίνεται να μην εντάσσεται στις επιλογές της κυβέρνησης και της Κύπρου ευρύτερα.

Την ίδια ώρα τα αχαρτογράφητα νερά της ανατολικής Μεσογείου, δηλαδή το μεγάλο βάθος, η δύσκολη μορφολογία του εδάφους στο πυθμένα της Μεσογείου και οι μεγάλες αποστάσεις προς την ηπειρωτική Ευρώπη, καθιστούν επίσης δύσκολο το έργο σχεδιασμού και κατασκευής δικτύου αγωγών και δη του Eat Med.

Βέβαια, ως πιο απλή φαντάζει η επιλογή πορείας των αγωγών προς την Αίγυπτο, με την Κύπρο –μάλιστα- να προβάλλει ως ο ιδανικός ενδιάμεσος παίκτης, μεταξύ αραβικών χωρών της Μέσης Ανατολής και του Ισραήλ.

Πριν η Noble τεθεί σε παραγωγική θέση στο κοίτασμα «Αφροδίτη», που σαφώς επηρεάζει και την  Κύπρο η οποία προσδοκεί να αξιοποιεί μέρος του κοιτάσματος για τις εσωτερικές της ανάγκες, θα πρέπει να χαραχθεί και πορεία επί των ενεργειακών θεμάτων. Οι συγκεκριμένες αποφάσεις αποτελούν ίσως τη μεγαλύτερη επένδυση για τις επόμενες γενιές του τόπου. Η εξαγγελία Χάρη Γεωργιάδη για δημιουργία ειδικού ταμείου από τα έσοδα του φυσικού αερίου, αποτελεί μόλις ένα μικρό κομμάτι από το σύνοο των ενεργειακών σχεδιασμών που απαιτούνται.