Μαυρίδης Vs Βότσης με φόντο τις βουλευτικές εκλογές

Λίγες μόνο εβδομάδες πριν από τις εκλογές για την ανάδειξη της νέας Βουλής θέτουμε καίρια ερωτήματα για την οικονομία, ζητώντας από δύο υποψηφίους βουλευτές να παρουσιάσουν τις ξεκάθαρες θέσεις τους.

1.    Πρέπει το κράτος να διατηρεί ρόλο επιχειρηματία; Ποια είναι η θέση σας απέναντι στην ιδιωτικοποίηση ημικρατικών οργανισμών;
ΜΑΡΙΟΣ ΜΑΥΡΙΔΗΣ – ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗΣΥ: Ο ρόλος του κράτους στην οικονομία θα πρέπει να είναι ρυθμιστικός και εποπτικός και όχι επιχειρηματικός. Η παραγωγή προϊόντων και υπηρεσιών είναι δουλειά του ιδιωτικού τομέα επειδή είναι πιο αποδοτικός και πιο αποτελεσματικός και μπορεί να παράγει αυτά που χρειάζεται η κοινωνία με λιγότερους πόρους. Αυτό σημαίνει ότι το κόστος για τον φορολογούμενο είναι χαμηλότερο. Το κράτος όμως οφείλει να παρεμβαίνει στην παραγωγή προϊόντων και προσφορά υπηρεσιών, όταν η ελεύθερη αγορά αποτυγχάνει, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση των υποδομών, οδικού δικτύου και οδικού φωτισμού, προστασίας του περιβάλλοντος, ασφάλειας των πολιτών, δικαστήρια κλπ. Η φιλοσοφία που περιγράφεται πιο πάνω κοστίζει λιγότερο στους φορολογούμενους και αφήνει περιθώρια για ψηλότερο βιοτικό επίπεδο αλλά και για επενδύσεις στην οικονομία.
Για τις ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών οργανισμών, το θέμα δεν είναι η πώληση κρατικών επιχειρήσεων στον ιδιωτικό τομέα αλλά η ιδιωτικοποίηση της ίδιας της αγοράς, να μπορούν δηλαδή και ιδιωτικές εταιρείες να ανταγωνίζονται επί ίσοις όροις με τους κρατικούς και ημικρατικούς οργανισμούς. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει σήμερα και ο πολίτης καλείται να πληρώσει υψηλότερες φορολογίες και υψηλότερες τιμές για υπηρεσίες που προσφέρουν οι ημικρατικοί οργανισμοί. Προσωπικά αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο ανταγωνισμός στις αγορές αυτές με όλα τα οφέλη που θα προκύψουν για τους καταναλωτές και τους φορολογούμενους.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΟΤΣΗΣ-ΥΠΟΨΗΦΙΟΣ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗΚΟ: Ως Δημοκρατικό Κόμμα τασσόμαστε υπέρ της μεικτής οικονομίας. Οι θέσεις μας αυτές είναι επίκαιρες περισσότερο από κάθε άλλη φορά και ειδικά μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση και την απομυθοποίηση του φιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου. Το κράτος πρέπει να διατηρεί τον ρυθμιστικό του ρόλο και η ιδιωτική πρωτοβουλία να αναλαμβάνει επιχειρηματικές δράσεις αναπτυξιακού χαρακτήρα έτσι ώστε να έχουμε κοινωνική συνοχή και ανταγωνιστική δυναμική. Πιστεύω στη συνεργασία και συνέργεια κράτους – ιδιωτικού τομέα και το κράτος θα πρέπει να ενθαρρύνει την ιδιωτική πρωτοβουλία και όχι να τη δυσκολεύει (γραφειοκρατία, διαφθορά).
Όσον αφορά στην ιδιωτικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών η θέση μου αλλά και του ΔΗΚΟ είναι διαχρονικά σταθερή. Ιδεολογικά διαφωνούμε με τις ιδιωτικοποιήσεις και ειδικότερα σε οργανισμούς που έχουν να επιτελέσουν εθνικό και κοινωνικό ρόλο. Η θέση μας αυτή συμπεριλήφθηκε στο προεκλογικό πρόγραμμα του Νίκου Αναστασιάδη. Ωστόσο, θεωρώ αναγκαίο τον εκσυγχρονισμό και την αποκομματικοποίηση των ημικρατικών οργανισμών και να διορθωθούν άμεσα τα κακώς έχοντα αν θέλουν να επιβιώσουν και να παραμείνουν κερδοφόροι.

2.    Στο παραπέντε η δικαιοσύνη άφησε ανεξέλεγκτα τα καταστήματα να ανοίγουν όποτε θέλουν. Πού στέκεστε όσον αφορά στην ελεύθερη λειτουργία της αγοράς;
Μάριος Μαυρίδης: Το θέμα του ωραρίου είναι οικονομικό και όχι ιδεολογικό. Η θέση μου είναι ότι το δικαίωμα στην εργασία είναι ιερό που σημαίνει ότι ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να λειτουργεί το κατάστημα του όποτε αυτός επιθυμεί. Σίγουρα δεν είμαι υπέρ μια ανεξέλεγκτης κατάστασης αλλά θα ήθελα ένα διευρυμένο ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, διότι αυτό είναι προς όφελος του καταναλωτή. Το ζητούμενο δεν είναι να εξυπηρετηθούν κάποιες ομάδες επιχειρηματιών αλλά ο καταναλωτής, με χαμηλότερες τιμές και περισσότερες επιλογές.

Άγγελος Βότσης: Το θέμα του ωραρίου της λειτουργίας των καταστημάτων δεν πρέπει και δεν μπορεί να λυθεί στη βάση νομικών κριτηρίων. Έχω προτείνει και έχει γίνει αποδεκτό να σταλεί επιστολή από τη Βουλή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ώστε να πραγματοποιηθεί συνάντηση μεταξύ Εκτελεστικής και Νομοθετικής εξουσίας σε ανώτατο επίπεδο με σκοπό την εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης που να επιλύει το πρόβλημα. Η λύση η οποία εισηγείται η συντριπτική πλειοψηφία των κομμάτων και η οποία προτείνει όπως τα καταστήματα παραμένουν ανοικτά τις Κυριακές για έξι μήνες και κλειστά τους υπόλοιπους έξι μήνες είναι η μόνη εφικτή λύση που βλέπω. Επί της ουσίας πιστεύω ότι η επέκταση του ωραρίου λειτουργίας και τις Κυριακές είναι μια κύρια αιτία για το κλείσιμο πολλών μικρομεσαίων επιχειρήσεων, έχει δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης πολλών άλλων με τα εισοδήματά τους να μεταφέρονται σε πέντε - έξι επιχειρηματίες. Τέλος, πολλοί εργαζόμενοι έχουν μετατραπεί σε εργαζόμενους μερικής απασχόλησης.  

3.   Πώς κρίνετε την πρόταση του υπουργού Οικονομικών για σύνδεση του κρατικού μισθολογίου με την πορεία του ΑΕΠ;
Μάριος Μαυρίδης: Η διασύνδεση του κρατικού μισθολογίου με τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας είναι εργαλείο συγκράτησης του κόστους του δημόσιου τομέα ως ποσοστό του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος. Σήμερα, το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 40% και αποτελεί κίνδυνο βιωσιμότητας των δημοσίων οικονομικών. Αν δεν διασφαλίσουμε βιώσιμα δημόσια οικονομικά, τότε το κόστος δανεισμού στις αγορές για την Κύπρο θα αυξάνεται και σε κάποια στιγμή οι επενδυτές θα αρνούνται να μας δανείσουν. Αν συμβεί αυτό, τότε η Κύπρος θα αναγκαστεί να προσφύγει και πάλι στον Μηχανισμό Στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Άγγελος Βότσης: Η πρόταση του υπουργού Οικονομικών είναι λογική. Με την πρόταση αυτή προωθείται ένας μηχανισμός που θα διασφαλίζει ότι το ύψος του κρατικού μισθολογίου θα βρίσκεται σε λογικά δημοσιονομικά πλαίσια και θα λαμβάνονται υπόψη τα οικονομικά δεδομένα της χώρας μας πριν καθοριστεί η αύξηση στους μισθούς και τυχόν νέες προσλήψεις. Οι απολαβές του προσωπικού αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των δημοσίων δαπανών. Αν αναλογιστούμε ότι το 2012 το κρατικό μισθολόγιο στην Κύπρο ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν από τα υψηλότερα τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στην Ε.Ε. γενικότερα, πρέπει στο μέλλον να είμαστε πιο προσεκτικοί αν δεν θέλουμε να επιδεινώσουμε τη δημοσιονομική θέση της χώρας μας και να φτάσουμε σε ανεπιθύμητες καταστάσεις. Αυτό που δεν συμφωνώ είναι η νομοθετική ρύθμιση του θέματος. Θα ήταν προτιμότερο να περιλαμβάνεται ως μέρος της συλλογικής σύμβασης. Αυτό πιστεύω ότι είναι πιο αποδεκτό και από τις συντεχνίες και θα συμβάλει θετικά στη διατήρηση της εργατικής ειρήνης.