Απεργία στον ρεαλισμό

11:05 - 21 Απριλίου 2016

Απόψεις InBusiness

Λένε ότι το μαχαίρι στο χέρι του γιατρού σώζει ζωές, ενώ στα χέρια ενός δολοφόνου τις παίρνει. Κάτι παρόμοιο ισχύει και με το δικαίωμα της απεργίας.

Ένα εργαλείο που συνέβαλε στην προστασία του εργαζόμενου απέναντι σε αυθαίρετες και καταχρηστικές αποφάσεις του εργοδότη. Στην πορεία ωστόσο αυτό το εργαλείο κατέληξε όπλο για τη διασφάλιση των συμφερόντων καρεκλοκένταυρων στις συντεχνίες, με στόχο το πρόσκαιρο κέρδος, το προσωπικό όφελος και το ανούσιο χειροκρότημα των μελών τους.

Θα συμφωνήσω ότι η απεργία ήταν, και πρέπει να παραμείνει, ένα ιερό δικαίωμα και μια θεμελιώδης ελευθερία για τους εργαζόμενους. Ταυτόχρονα όμως, εξίσου ουσιώδη είναι και τα δικαιώματα των πολιτών γενικότερα. Πού σταματούν τα δικαιώματα της μιας ομάδας και πού αρχίζουν να καταπατούνται τα αντίστοιχα της άλλης;

Πώς εξασφαλίζει η πολιτεία τα ανθρώπινα δικαιώματα των κατοίκων της χώρας, όταν, προστατεύοντας το δικαίωμα της εργασίας, αφήνει να καταπατούνται δικαιώματα στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στην εκπαίδευση ή στην υγεία;

Στόχος των συντεχνιών είναι η στήριξη των εργαζομένων, όμως αυτή δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας της χώρας. Η απεργία δεν μπορεί να είναι όπλο κατά της κοινωνίας. Δεν μπορεί να διακόπτει βασικές υπηρεσίες προς τον πολίτη, όπως είναι η υγεία, η παιδεία, η ασφάλεια, η παροχή νερού και ηλεκτρισμού κ.ά. Δεν μπορούν οι εργατοπατέρες να κρατούν ομήρους κοινωνικές ομάδες και να θέτουν σε κίνδυνο την οικονομία και πολλές φορές την εικόνα της χώρας διεθνώς.

Καλό είναι να είμαστε περισσότερο ρεαλιστές όσον αφορά στα δικαιώματά μας, γιατί ως κοινωνία θα ήμασταν απαράδεκτοι αν διακυβεύαμε τα εισοδήματα ευάλωτων ομάδων και συνταξιούχων ή την αναπτυξιακή πορεία της χώρας για να διατηρήσουμε νοοτροπίες βολέματος και πελατειακών σχέσεων που χρόνια τώρα καλλιεργούνται.

Απεργία στον ρεαλισμό

Ροη Ειδησεων

Δειτε Επισης