Μαθήματα Θάτσερ –Ρίγκαν σε Αναστασιάδη, Παμπορίδη και Πετρίδη

Το παράδειγμα και κυρίως την πολιτική στάση του Αμερικανού Προέδρου, Ρόναλντ Ρίγκα και της Βρετανίδης Πρωθυπουργού Μάργκρετ Θατσερ, έναντι απεργούντων συντεχνιών φαίνεται να έχουν ακολουθήσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης, ο υπουργός Υγείας, Γιώργος Παμπορίδης και ο υφυπουργός παρά τω Προέδρω, Κωνσταντίνος Πετρίδης. Η απεργία διαρκείας που εξήγγειλαν και εφάρμοσαν οι νοσηλευτές της ΠΑΣΥΝΟ, σε πολλά σημεία θυμίζει το άδοξο τέλος που είχαν οι μεγάλες απεργίες με τις μεγάλες αλλαγές που προέκυψαν σε ΗΠΑ και Βρετανία κατά τη δεκαετία του 1980.

Νικητής, τόσο πολιτικά όσο και πρακτικά βγήκε ο Ρίγκαν στη μάχη που έδωσε με τους ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας το 1981, ενώ αντιστοίχως μεγάλη νικήτρια στον σαφώς πιο δύσκολο πόλεμο με τους ανθρακωρύχους βγήκε και η Μάργκαρετ Θάτσερ, μέσα της δεκαετίας του 1980, παλεύοντας μάλιστα με μια απεργία διάρκειας 12 ολόκληρων μηνών.

Όταν ο Ρίγκαν απέλυσε 11 χιλιάδες
ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας
Στις ΗΠΑ της δεκαετίας του 80’ οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας απαίτησαν μειωμένο ωράριο και ημέρες εργασίας καθώς και ενισχυμένα συνταξιοδοτικά ωφελήματα η κυβέρνηση Ρίγκαν τράβηξε σκληρή γραμμή έναντι των απεργών, βγαίνοντας τελικά νικήτρια από τη μάχη με τους απεργούς.

Κινήθηκε νομικά εναντίον των απεργών, προχώρησε σε τερματισμό συμβάσεων εργασίας 11 χιλιάδων ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, ενώ παράλληλα τροχοδρόμησε την πρόσληψη νέων ελεγκτών μέσω συστηματικών και μαζικών εκπαιδεύσεων, επιστρατεύοντας –παράλληλα- εργαζόμενους από άλλες κρατικές υπηρεσίες. Η νίκη του Ρίγκαν έναντι των απεργιών των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας στις ΗΠΑ αξιολογείται ως μία από τις πλέον μεγάλες νίκες κυβέρνησης έναντι συνδικαλιστικών απαιτήσεων.

Η Θάτσερ άλλαξε την οικονομία
μέσω υποβάθμισης των συνδικαλιστικών οργανώσεων
Η γνωσρτή ως «Σιδηρά Κυρία» της πολιτικής, η Βρετανίδα Πρωθυπουργός Μάργκαρετ Θάτσερ, τα έβαλε ανοικτά με τους ανθρακωρύχους των δεκάδων, κρατικών ορυχείων άνθρακα του Ηνωμένου Βασιλείου, πετυχαίνοντας έπειτα από έναν χρόνο να βγει νικήτρια.

Οι ανθρακωρύχοι ξεσηκώθηκαν έναντι σχεδίου περιορισμού της παραγωγής άνθρακα και του κλεισίματος ανθρακωρυχείων, με δυναμικές και μαζικές κινητοποιήσεις τόσο στο Λονδίνο όσο και σε περιφερειακές πόλεις της Βρετανίας. Στην περίπτωση των ανθρακωρύχων και της μακράς απεργίας, που διήρκησε 12 μήνες, υπήρξαν τόσο θάνατοι όσο και αστυνομική βία, ωστόσο, η κυβέρνηση της Θάτσερ έβαλε τα θεμέλια για μια νέα οικονομία, μακριά από τις μεγάλες συνδικαλιστικές απαιτήσεις. Μάλιστα, η μεγάλη νίκη έναντι των ανθρακωρύχων χαρακτηρίζεται από αναλυτές και ως ο πρόδρομος του μεγάλου πλάνου αποκρατικοποιήσεων που η Θάτσερ εφάρμοσε κατά τη δεύτερη θητεία της ως Πρωθυπουργός.

Στην Κύπρο του σήμερα
Βεβαίως, η πολύ πρόσφατη ιστορία της απεργίας των νοσηλευτών, μελών της ΠΑΣΥΝΟ, δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε σε μέγεθος, ούτε σε ένταση αλλά ούτε και σε κατάληξη με τα προαναφερθέντα παραδείγματα. Παρόλα αυτά, παρουσιάζει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τις προθέσεις της κυβέρνησης αλλά και του κυβερνόντος κόμματος σε σχέση με την οικονομία, την πολιτική γραμμή σε σχέση με τα δημόσια οικονομικά αλλά και απέναντι στις συνδικαλιστικές απαιτήσεις.

Έπειτα από δύο εβδομάδες, οι οποίες σημαδεύτηκαν από τις απεργίες και τις διαμαρτυρίες των νοσηλευτών της ΠΑΣΥΝΟ, η στάση της κυβέρνησης απέναντι στη συντεχνία οδήγησε σε τερματισμό των απεργιακών κινητοποιήσεων.

Επί της ουσίας η ΠΑΣΥΝΟ δεν εξασφάλισε κάτι, πέρα από τον πάντα χρήσιμο διάλογο, από την κυβέρνηση. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Αναστασιάδη, σε αντίθεση μάλιστα με τις συντεχνίες ΑΗΚ και Cyta, απέδειξε πως στην περίπτωση των νοσηλευτών ήταν αποφασισμένη να δώσει τη μάχη δίχως υποχωρήσεις.

Στις ΗΠΑ του Ρίγκαν προέκυψαν για κάποιες μέρες κομφούζιο και ουρές στα αεροδρόμια, αλλά τελικώς η χώρα βρήκε τη λύση, χωρίς τους απεργούς βάζοντας παράλληλα τη σφραγίδα για μια νέα εποχή της οικονομίας. Στη θατσερική Βρετανία έγιναν πολλά, τόσο σε επίπεδο διαλόγου με τις συντεχνίες όσο και σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις και του χαρακτήρα ως οικονομικού και επιχειρηματικού κέντρου που έλαβε η χώρα. Δυσκολίες υπήρξαν, αφού η στερλίνα έχασε τεράστια αξία σε σχέση με το δολάριο, ενώ η απεργιακή αναστάτωση επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την ευρύτερη λειτουργία της οικονομίας. Παρόλα αυτά, η δεκαετία του 80’ αποτέλεσε το εφαλτήριο για την ισχυρή οικονομία των επόμενων δεκαετιών της Μεγάλης Βρετανίας.

Η κυβέρνηση Αναστασιάδη καλείται πλέον να εφαρμόσει το πλάνο που έχει σε σχέση με την οικονομία, τη σχέση που διατηρεί ή που επιδιώκει να κτίσει με τις συντεχνίες, το σχέδιο για προσέλκυση ξένων επενδύσεων βάσει επιτυχημένων μοντέλων του εξωτερικού, καλών πρακτικών από τις διεθνοποιημένες οικονομίες της Δύσης και μακριά από τα στερεότυπα και τις παρωχημένες πρακτικές συνδικαλιστικών οργανώσεων ή πολιτικών κύκλων.