Το ρίσκο του παράλληλου και η υπόθεση της Mars
16:44 - 01 Μαρτίου 2016
Το πρόσφατο παράδειγμα με τα κομματάκια πλαστικού σε σοκολάτες του ομίλου Mars, έχει αποδείξει και κάτι άλλο πέρα από το προφανές, το οποίο βεβαίως αφορά σε ατυχήματα που μπορούν να συμβούν ακόμη και στα «καλύτερα σπίτια». Έχει λοιπόν αποδειχθεί ότι οι οργανωμένες, πολυεθνικές εταιρείες, με παρουσία σε όλο τον κόσμο, έχουν μηχανισμούς τόσο για προώθηση των προϊόντων τους στα σημεία πώλησης, όσο και καλά οργανωμένους μηχανισμούς απόσυρσής τους όταν και εφόσον κριθεί αναγκαίο και μάλιστα με δικές τους πρωτοβουλίες και πλάνο δράσης.
Την ίδια ώρα οι καταναλωτές είναι εκτεθειμένοι σε ίδιας μάρκας προϊόντα, τα οποία ωστόσο, φτάνουν στη χώρα υπό άγνωστες συνθήκες μεταφοράς και αποθήκευσης, ενώ όταν πρόκειται για υγειονομικής υφής ζήτημα τα πράγματα περιπλέκονται. Και περιπλέκονται διότι ουσιαστικά είναι άγνωστη η προέλευση των εν λόγω προϊόντων, που κυκλοφορούν μέσω της οδού του παράλληλου εμπορίου. Άγνωστη η παρτίδα και η διαδρομή που ακολούθησαν σε αγορές του εξωτερικού και άγνωστος ο χρόνος, κατά τον οποίο ήταν αποθηκευμένα σε αποθήκες εντός ή εκτός συνόρων.
Από τα πιο πάνω καθίσταται ξεκάθαρο ότι με μια, πιθανότατα, χαμηλότερη τιμή, ο καταναλωτής φορτώνεται και με ρίσκο το οποίο δεν μπορεί καν να υπολογίσει. Τξα πιο πάνω δεν δαιμονοποιούν κάθε προϊόν κυκλοφορεί στο παράλληλο εμπόριο, αλλά αντίθετα διαπιστώνει συνθήκες και γεγονότα που έχουν καταγραφεί πρόσφατα τόσο στην κυπριακή όσο και σε άλλες αγορές. Ο καταναλωτής πρέπει πάντα να ναι προσεκτικός και σε ορισμένες περιπτώσεις διπλά και τριπλά προσεκτικός.