Το κράτος ενοικίαζε εγκαταστάσεις σε κρατική γη

Ιδιοκτήτης κτιριακών εγκαταστάσεων, που είχαν ανεγερθεί σε κρατική γη, ενοικίασε το υποστατικό του σε Δημόσια Υπηρεσία σε τιμή πολλαπλάσια από το ποσό που ο ίδιος καταβάλλει στο κράτος ως ενοίκιο για το συγκεκριμένο τεμάχιο γης. Η εν λόγω περίπτωση έγινε αντιληπτή από το Υπουργείο Συγκοινωνιών, και βρίσκεται ήδη στις δικαστικές αίθουσες. Μέχρι στιγμής δεν έχει διαπιστωθεί κατά πόσον υπάρχουν και άλλες παρόμοιες περιπτώσεις. 

Σε εγκύκλιο που απέστειλε στους προϊσταμένους όλων των κρατικών υπηρεσιών, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Μεταφορών, Αλέκος Μιχαηλίδης, ζητεί όπως σε περιπτώσεις στέγασης ή μετεγκατάστασης Δημόσιων Υπηρεσιών, να συμπληρώνεται λεπτομερώς το αντίστοιχο έντυπο αίτησης και να γίνεται επισήμανση για το κατά πόσον η γη, πάνω στην οποία είναι κτισμένες οι εγκαταστάσεις που τους ενδιαφέρουν, είναι ιδιωτική ή κρατική. Το θέμα έφερε στο φως η εφημερίδα «Πολίτης».

Συμβάσεις του παρελθόντος

Οι περιπτώσεις, κατά τις οποίες το κράτος παραχωρούσε τεμάχια γης εντός βιομηχανικών περιοχών, έναντι χαμηλού ενοικίου, σε ιδιώτες, προκειμένου να ανεγείρουν εκεί τις επαγγελματικές τους εγκαταστάσεις, είναι πολλές. Η πρακτική αυτή ακολουθούνταν πριν από περίπου 30 ή 40 χρόνια, καθώς με αυτό τον τρόπο το κράτος βοηθούσε στην ανάπτυξη της βιομηχανίας και σαν επακόλουθο, στηριζόταν η οικονομία του τόπου. 

Κάποιες τέτοιες επιχειρήσεις λειτουργούν μέχρι σήμερα, κάποιες άλλες με το πέρασμα των χρόνων έκλεισαν. Ωστόσο, η σύμβαση των ιδιωτιών με το κράτος για την εκμετάλλευση της κρατικής γης παραμένει, με αποτέλεσμα, οι ιδιοκτήτες να προχωρούν σε υπενοικίαση των υποστατικών αυτών, σε πολλαπλάσια μάλιστα τιμή, θησαυρίζοντας. 

Ζητείται …προσοχή

Μιλώντας στο InBusinessNews, ο κ. Μιχαηλίδης, ανέφερε πως αν και διαπιστώθηκε μόνο μια τέτοια περίπτωση ενοικίασης από το κράτος, κτιρίου, το οποίο είναι κτισμένο σε κρατική γη, εντούτοις πρέπει οι προϊστάμενοι των δημοσίων υπηρεσιών να είναι προσεκτικοί, για να μη χρειαστεί να βρεθεί ξανά το κράτος να πληρώνει μεγάλα χρηματικά ποσά, για γη, η οποία ουσιαστικά του ανήκει. «Σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει είτε το χαμηλό ενοίκιο του ιδιοκτήτη προς το κράτος να διαφοροποιηθεί, είτε το κράτος να πληρώνει χαμηλό ενοίκιο, ένα ποσό που να αντικατοπτρίζει και το γεγονός ότι είναι ιδιοκτήτης της γης», υπογράμμισε ο κ. Μιχαηλίδης. 

Οι συμβάσεις;

Θέσαμε στον κ. Μιχαηλίδη το ερώτημα, τι γίνεται στις περιπτώσεις, κατά τις οποίες η χρήση του υποστατικού που βρίσκεται σε κρατική γη, αλλάζει. Αν πχ η προ 30ετίας σύμβαση με το κράτος έγινε με σκοπό την ανέγερση βιομηχανικής μονάδας, η οποία πλέον σταμάτησε να λειτουργεί κα οι εγκαταστάσεις αυτές χρησιμοποιούνται ως αποθήκες. Όπως μας ανέφερε, πρόκειται για μακροχρόνιες συμβάσεις, οι οποίες δεν είναι εύκολο να τροποποιηθούν. «Ίσως το θέμα να πρέπει να μελετηθεί στο μέλλον», τόνισε. 

Ένα επίσης θέμα που πρέπει να τεθεί είναι το τι θα γίνει με τις εγκαταστάσεις που ανεγέρθηκαν επί των κρατικών τεμαχίων, μετά τη λήξη της σύμβασης; 

Στο παρόν, τουλάχιστον, στάδιο οι αρμόδιες υπηρεσίες και ειδικότερα το Υπουργείο Εμπορίου θα πρέπει να είναι σε θέση να γνωρίζουν ποια υποστατικά εντός βιομηχανικών περιοχών είναι κτισμένα σε κρατική γη. Έτσι δεν θα ξαναγίνουμε μάρτυρες περιπτώσεων, κατά τις οποίες το κράτος επινοικιάζει από τον εαυτό του, με μόνους κερδισμένους τους ενδιάμεσους ενοικιαστές.