Tα 9 πιο εξοργιστικά τραπεζικά σκάνδαλα

Ο οικονομικός κόσμος διατηρεί μια σχέση αγάπης και μίσους με τις τράπεζες σε όλον τον κόσμο. Από τη μία πλευρά, αποτελούν τα θεμέλια των οικονομιών κι από την άλλη πολλές φορές έχουν κατηγορηθεί ότι κάνουν κατάχρηση αυτής της εξουσίας, ενώ είναι οι πιο πιθανοί φορείς που μπορούν να καταστρέψουν ένα χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Μέχρι σήμερα υπάρχουν «τόνοι» περιπτώσεων στην ιστορία, όπου οι τράπεζες κατάφεραν να καταστρέψουν τις ζωές ανθρώπων, αλλά και τη σταθερότητα των χωρών τους.

Στην πραγματικότητα όμως, από όλα αυτά τα σκάνδαλα, μόνο δέκα είναι αυτά που χαρακτηρίστηκαν ως οι πιο εξωφρενικές απάτες που άφησαν ιστορία.

9. ΟΙ ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΤΗΣ BEAR STEARNS

Όπως και να το κάνουμε, η χορήγηση δανείου αλλά και η αποπληρωμή του είναι μια αγχωτική υπόθεση για όλους. Ωστόσο, η παγκόσμια επενδυτική τράπεζα Bear Stearns, καθώς και πολλές άλλες, μας έδωσε ένα λόγο παραπάνω να ανησυχήσουμε το 2008. Η τράπεζα διέπραξε μια τεράστιας κλίμακας απάτη υποθηκών, με ενέχυρο τα ίδια στεγαστικά δάνεια σε πολλούς αγοραστές. Η Bear Stearns κατέρρευσε κατά την έναρξη της οικονομικής κρίσης, έχοντας παίξει σημαντικό ρόλο στην πρόκλησή της, και στη συνέχεια πωλήθηκε στην JP Morgan.

8. Η «ΜΑΦΙΑ» ΤΗΣ WALL STREET

Μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις οικονομικής διαφθοράς αποκαλύφθηκε το 2012, αν και πολλοί ακόμη και σήμερα δεν την γνωρίζουν. Τρεις άνδρες συμμετείχαν σε αυτή, καθώς και πολλές μεγάλες τράπεζες, όπως οι JPMorgan Chase, Bank of America, UBS, Lehman Brothers και η προαναφερθείσα Bear Stearns. Tί έκαναν: Νόθευσαν τις δημόσιες προσφορές σε δημοτικά ομόλογα, μειώνοντας τα επιτόκια που κέρδιζαν οι πόλεις από τις επενδύσεις σε αυτά. Ουσιαστικά «έκλεψαν» τα χρήματα που είχαν δοθεί για τη στήριξη των νοσοκομείων, των σχολείων και των βιβλιοθηκών. Η υπόθεση αυτή μοιάζει πιο πολύ με δράση μαφίας του ’90, η οποία μας έκανε για ακόμη μια φορά να χάσουμε την εμπιστοσύνη μας προς την Wall Street. Οι κατηγορούμενοι της υπόθεσης, Carollo, Goldberg και Grimm καταδικάστηκαν για απάτη το 2012, αλλά οι τράπεζες δεν αντιμετώπισαν καμία κύρωση.

7. MORGAN STANLEY: ΤΟ «ΦΟΥΣΚΩΜΑ ΤΩΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΩΝ» 

Το 2012, κυκλοφόρησαν διάφορα «σφραγισμένα» έγγραφα, τα οποία ανέφεραν ότι η Morgan Stanley ανάγκασε τους οίκους αξιολόγησης να διογκώσουν τις αξιολογήσεις τους. Πιο συγκεκριμένα, το Bloomberg έγραψε ότι η «η Morgan Stanley πίεσε επιτυχώς τις Standard & Poor’s και Moody’s Investors Service Inc. να δώσουν λανθασμένες αξιολογήσεις επενδυτικής διαβάθμισης το 2006 σε 23 δισ. δολάρια που βασίζονται σε στεγαστικά δάνεια υψηλού κινδύνου». 

6. ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ LIBOR

Το Libor είναι ένα επιτόκιο, ή μάλλον καλύτερα ένας μέσος όρος, ένας αριθμός που απεικονίζει πάνω-κάτω με τι επιτόκια δανείζονται οι τράπεζες μεταξύ τους. Αυτά τα επιτόκια δεν ορίζονται από πραγματικά στοιχεία της πραγματικής οικονομίας, αλλά από τις εισηγήσεις των τραπεζών. To 2012 η τράπεζα Barclays έφαγε ένα χοντρό πρόστιμο 453 εκατομμυρίων δολαρίων από Αμερικανικές και Βρετανικές αρχές (δεν υπήρξε δίκη – τα 453 ήταν ο συμβιβασμός) επειδή αποδείχτηκε ότι τα προηγούμενα χρόνια, και κυρίως από το 2005 μέχρι το 2007, στελέχη της τράπεζας έδιναν επίτηδες λανθασμένα νούμερα στην Thomson Reuters που μάζευε τα στοιχεία, ανάλογα με το πώς τη συνέφερε (τη Barclays) να πάει το Libor. Η πράξη αυτή επηρέασε αρνητικά τα στεγαστικά και τα φοιτητικά δάνεια και γενικότερα οποιοδήποτε χρέος είχε ένας δανειολήπτης. Τα νομικά έξοδα και πρόστιμα που σχετίστηκαν με το σκάνδαλο Libor είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της κερδοφορίας των τραπεζών, προκαλώντας περαιτέρω δυσπιστία στον τραπεζικό τομέα.

5. HSBC: ΞΕΠΛΥΜΑ ΧΡΗΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΚΑΡΤΕΛ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ ΣΤΟ ΜΕΞΙΚΟ

Το 2012, το κανονιστικό πλαίσιο στην HSBC λόγω της «χαλαρότητάς του» κατέστησε δυνατόν μεξικανικά «καρτέλ» διακίνησης ναρκωτικών ουσιών να διακινήσουν «τεράστια» χρηματικά ποσά, μέσω της θυγατρικής αυτής της ευρωπαϊκής τράπεζας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Επίσης μέσω λογαριασμών της έγιναν πολλές συναλλαγές με εταιρείες ιρανικών συμφερόντων, ενώ ακόμα και άτομα από τον χώρο της τρομοκρατίας «κατάφεραν μέσω της τράπεζας να διεισδύσουν στο αμερικανικό χρηματο-πιστωτικό σύστημα».

4. Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ MORGAN STANLEY

Κανείς από εμάς δεν περίμενε ότι οι τράπεζες κατείχαν το σύνολο των στοιχείων του ενεργητικού μας. Όταν οι άνθρωποι επένδυαν σε πολύτιμα μέταλλα δεν σημαίνει κι ότι ήθελαν ωραία κοσμήματα. Αλλά η Morgan Stanley ισχυρίστηκε ότι οι πελάτες της θα κατέχουν ακέραια και πολύτιμα μέταλλα, τα οποία και θα αποθήκευε. Όμως στην πραγματικότητα δεν έγινε καμία αποθήκευση και στην πορεία αποκαλύφθηκε ότι η τράπεζα βρήκε έναν έξυπνο τρόπο για να εξαπατήσει τους πελάτες της.

3. Η ΕΞΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ΑΚΙΝΗΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ BANK OF AMERICA

To κυβερνητικό πρόγραμμα HAMP (Home Affordable Modification Program) προσφέρθηκε να βοηθήσει τους Αμερικανούς ιδιοκτήτες ακινήτων, οι οποίοι ήταν αντιμέτωποι με τον αποκλεισμό. Από την πλευρά της, η Bank of America (BoA) αποφάσισε να λάβει μέρος σε αυτό το πρόγραμμα προκειμένου να βοηθήσει τους δικούς της πελάτες, ωστόσο τους εμπόδισε να παραλάβουν τροποποιήσεις στεγαστικών δανείων στο πλαίσιο του προγράμματος. Παρ’ όλα αυτά δεν τους σταμάτησε να λάβουν οικονομικά κίνητρα για τη συμμετοχή τους στο HAMP. Το 2012, ένας πληροφοριοδότης αποκάλυψε τις άθλιες αυτές λεπτομέρειες και το 2013, οι «πληγωμένοι» ιδιοκτήτες σπιτιών κατέθεσαν συλλογική αγωγή, όμως στο τέλος η υπόθεση έμεινε στο ράφι. 

2. Η «ΑΧΡΗΣΤΗ» ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΗΣ LLOYDS BANKING GROUP

Η Lloyds Banking Group αποζημίωσε με 3,2 δισ. λίρες τους πελάτες της το 2011, οι οποίοι είχαν λάβει λανθασμένη ασφαλιστική προστασία πληρωμών (PPI). Σημειώνεται ότι τα ασφαλιστήρια συμβόλαια θα έπρεπε να εξοφληφθούν σε περίπτωση που ο πελάτης δεν ήταν πλέον σε θέση να εργαστεί. Αλλά, ενώ οι τράπεζες πωλούσαν την PPI στους πελάτες της, οι περισσότεροι αιτούντες ελάμβαναν μόνο το 15% της ασφάλειάς τους. Αυτό κατέστησε περισσότερο επικερδή τις τράπεζες παρά τις ασφάλειες αυτοκίνητων ή ακινήτων.

Το ύψος της αποζημίωσης έχει σήμερα ήδη φτάσει τα 30,3 δισ. δολάρια, και κατά πάσα πιθανότητα δεν θα αποπληρωθεί μέχρι το 2018.

1. Η WELLS FARGO BANK ΧΡΕΩΝΕ ΥΨΗΛΟΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΛΕΥΚΟΙ

Το 2012, η Wells Fargo συμφώνησε να καταβάλει το ποσό των 175 εκατ. δολαρίων στο πλαίσιο ενός διακανονισμού για μια ρατσιστική της κίνηση: Έρευνες ανακάλυψαν 34.000 περιπτώσεις στις οποίες οι Αφροαμερικανοί και οι ισπανόφωνοι κατέβαλλαν υψηλότερα τέλη για τα ενυπόθηκα δάνεια σε σχέση με εκείνους που ήταν λευκοί παρόλο που είχαν ισοδύναμο πιστωτικό προφίλ. Κι ενώ υπήρχε η ελπίδα ότι αυτού του είδους οι διακρίσεις θα έχουν μείνει στη δεκαετία του ’50, το περιστατικό αυτό τονίζει την έκταση του θεσμικού ρατσισμού. Είναι επίσης ένα άλλο παράδειγμα ότι οι μεγάλες τράπεζες εκμεταλλεύονται τους πελάτες τους.

ΠΗΓΗ: fortunegreece.com