Το οξύμωρο success story

Μπορεί το ΑΚΕΛ για σκοπούς αντιπολίτευσης να επαναλαμβάνει, φορτικά πλέον, ότι οι αριθμοί ευημερούν αλλά οι άνθρωποι όχι, ωστόσο υπάρχει μια δόση αλήθειας στην κριτική έναντι της κυβέρνησης. Την ίδια ώρα, ο κυβερνητικός μηχανισμός απαντά ότι η μοναδική επιλογή για έξοδο από το Μνημόνιο είναι η πιστή εφαρμογή του. Με αυτή τη θέση η κυβέρνηση παραπλανεί, επιδιώκοντας –προφανώς– να αποκομίσει πολιτικό όφελος, χτίζοντας πάνω στη γραμμή της σοβαρότητας, της σταθερότητας, μακριά από πειράματα και λαϊκισμό.

Μια σειρά από κινήσεις που υπαγορεύονται μέσω του Μνημονίου, εντάσσονται στο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού, της αναδιάρθρωσης, της μεταρρύθμισης και της ευελιξίας που επιβάλλεται να έχει ένα μοντέρνο κράτος. Μικρότερο Δημόσιο, μεγαλύτερη ελευθερία στον ιδιωτικό τομέα, ξένες επενδύσεις και ταχύτητα σε όλες τις διαδικασίες.

Οι άνωθεν στόχοι θα μπορούσαν από τα σχέδια επί χάρτου να μεταφερθούν στο πεδίο μάχης της οικονομίας, ωστόσο η κυβέρνηση έχει μεταθέσει στόχους σε μεταγενέστερο στάδιο, έχει αμελήσει να προχωρήσει άμεσα σε συγκεκριμένα βήματα, έχει αγνοήσει ακόμη και τις δικές της πολιτικές θέσεις, έχει ξεγελάσει όσους έχουν πιστέψει στις εξαγγελίες της.

Μέχρι στιγμής, η κυβέρνηση Αναστασιάδη μόνο τις εύκολες λύσεις έχει εφαρμόσει. Μείωσε μισθούς, πάγωσε προσλήψεις, προσαυξήσεις και δικαιώματα, περιόρισε τις παροχές από το λεγόμενο κοινωνικό κράτος.
Οι βαθιές τομές στο Δημόσιο, όπως η αναδιάρθρωσή του, η εναλλαξιμότητα των εργαζομένων, η λειτουργία υπηρεσιών ταχείας εξυπηρέτησης, οι ιδιωτικοποιήσεις, η αποξένωση κρατικής περιουσίας και βεβαίως το ΓεΣΥ αποτελούν κύρια θέματα, για τα οποία η κυβέρνηση δεν επιδεικνύει τη δέουσα σπουδή για εφαρμογή τους.

Είναι όντως οξύμωρο να μιλάμε για επιτυχημένο Μνημόνιο, επειδή έχουν επιτευχθεί οι δημοσιονομικοί στόχοι. Το success story ακούγεται πλέον ως ανέκδοτο, αφού η Κύπρος με το πρόγραμμα στήριξης, πέραν των σκληρών αποφάσεων, είχε μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να εισέλθει σε μια πραγματικά νέα και βιώσιμη εποχή, μια εποχή αειφόρου ανάπτυξης. Μπορεί το μομέντουμ να έχει χαθεί, ωστόσο η κυβέρνηση έχει άλλα δύο χρόνια για να καταστεί πραγματικά ωφέλιμη για τον τόπο.

Δειτε Επισης

Άρθρο του CEO της Eurobank Φωκίωνα Καραβία: Ινδία, ένας στρατηγικός εταίρος για την Ελλάδα και την Κύπρο
Πώς η αδράνεια (inertia) προστατεύει το ηλεκτρικό σύστημα
Η αναθεώρηση των δημόσιων συμβάσεων: Επιτακτική ανάγκη για τον κατασκευαστικό κλάδο και την οικονομία
Η δασμολογική απειλή του Τράμπ: Ο χάλυβας, ο προστατευτισμός και ο βαθύτερος παγκόσμιος εμπορικός πόλεμος
Αγροφωτοβολταϊκά: Η απάντηση των γεωργών στην ξηρασία και την ενεργειακή κρίση
Επιστημονική εκπροσώπηση στο Δ.Σ. του ΟΑΥ: Προϋπόθεση για μία σύγχρονη και τεκμηριωμένη πολιτική υγείας
Το λογισμικό που «κάθεται» και γιατί η επένδυσή σας δεν αποδίδει
Προστατεύοντας το εθνικό μας προϊόν με διαφάνεια και υπευθυνότητα
Τεχνικό χρέος (Tech debt) στην εποχή του ψηφιακού μετασχηματισμού: Διαχείριση και πρόληψη οι σύμμαχοι της μετάβασης
Οι προοπτικές της αγοράς ακινήτων της Λευκωσίας το 2025