Το υπέρμετρο βάρος από κοινοτικούς και ξένους στην Κύπρο

Υπάρχουν σήμερα στην Κύπρο αρκετοί κοινοτικοί και άτομα από τρίτες χώρες οι οποίοι αποτελούν υπέρμετρο βάρος για την κυπριακή κοινωνία. Οι άνθρωποι αυτοί δεν εργάζονται ή εργάζονται περιστασιακά και παράνομα, δεν πληρώνουν φόρους, ούτε συνεισφέρουν κοινωνικές ασφαλίσεις, επιβαρύνουν τα κρατικά νοσηλευτήρια για επείγοντα περιστατικά και σε ορισμένες περιπτώσεις επηρεάζουν και το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας. Η πολιτεία οφείλει να εντοπίσει αυτούς τους ανθρώπους και να τους απελάσει αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν είναι εύκολο.

Σε ότι αφορά τους κοινοτικούς, η διακίνηση τους μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) δεν καταγράφεται πουθενά, έτσι μια χώρα της ΕΕ δεν γνωρίζει πόσοι πολίτες της ΕΕ κυκλοφορούν στο έδαφος της. Η οδηγία για την Ελεύθερη Διακίνηση εντός της ΕΕ αναφέρει ότι οι Ευρωπαϊοι πολίτες έχουν το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης σε οποιαδήποτε χώρα της Ένωσης και παραμονής τους σε αυτήν εφόσον εργάζονται ή εφόσον έχουν επαρκείς πόρους διαβίωσης.  Δηλαδή, ένας Ρουμάνος μπορεί να παραμείνει στην Κύπρο εφόσον εργάζεται και ένας Βρετανός μπορεί να επιλέξει να διαμένει στην Κύπρο επειδή έχει αρκετά χρήματα.  

Για τους πρώτους τρεις μήνες δεν υπάρχουν διατυπώσεις αλλά μετά τους τρεις μήνες θα πρέπει να εγγράφονται στις αρμόδιες αρχές. Αν έχουν αρκετά χρήματα μπορούν να παραμείνουν όσο επιθυμούν. Αν δεν έχουν αρκετά χρήματα μπορούν να αναζητήσουν εργασία για περίοδο έξι μηνών. Αν δεν βρουν δουλειά, τότε πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα. Αν εργάζονται για μερικά χρόνια και λόγω κρίσης έχουν χάσει τη δουλειά τους, μπορούν να παραμείνουν στη χώρα για έξι μήνες και αν δεν βρουν δουλειά να εγκαταλείψουν τη χώρα.  Αν δικαιούνται ανεργιακό, μπορούν να το πάρουν. Αν παραμείνουν στη χώρα νόμιμα για πέντε συναπτά έτη, τότε αυτόματα αποκτούν μόνιμη άδεια διαμονής στη χώρα.  

Αυτοί και άλλοι κανόνες περιλαμβάνονται στην οδηγία για την Ελεύθερη Διακίνηση των Ευρωπαϊων Πολιτών στην ΕΕ. Η οδηγία αναφέρει ρητά ότι αν κάποιοι πολίτες της ΕΕ θεωρούνται υπέρμετρο βάρος από χώρα της ΕΕ, τότε η χώρα υποδοχής μπορεί να τους ζητήσει να εγκαταλείψουν τη χώρα, όμως όπως αναφέραμε και πιο πάνω αυτό είναι πολύ δύσκολο διότι πρέπει πρώτα να τους εντοπίσει.  

Όσον αφορά τους πολίτες από τρίτες χώρες, οι οποίοι εργάζονταν στην Κύπρο αλλά απολύθηκαν ή θέλουν να αλλάξουν εργοδότη, έχουν ένα μήνα να βρουν δουλειά. Αν δεν βρουν δουλειά σε ένα μήνα, θα πρέπει να εγκαταλείψουν τη χώρα. Πολλοί από τους κοινοτικούς και πολίτες τρίτων χωρών που έπρεπε να απελαθούν, εργάζονται παράνομα, στρεβλώνουν την αγορά εργασίας, και δεν συνεισφέρουν στα ταμεία του κράτους. Παρά το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς εγκαταλείπουν την Κύπρο με τη θέληση τους, ένας μεγάλος αριθμός παραμένει.  Ένα από τα προβλήματα με αυτούς τους ανθρώπους είναι ότι δεν γνωρίζουμε πόσοι είναι.